Европа
Војна меѓу двајцата најмоќни луѓе во Европската Унија: „Тој нè излудува сите, неговата игра е премногу очигледна“

Во Брисел се зборува дека претседателот на Европскиот совет, Шарл Мишел, се обидува да ја собори својата непријателка Урсула фон дер Лајен, моќната шефица на Европската комисија. Осум дипломати на ЕУ и претставници на националните влади изјавија за „Политико“ дека стравуваат оти Мишел се обидува да го спречи нејзиниот втор мандат на чело на Комисијата.
„Тоа ги излудува сите бидејќи неговата игра е многу очигледна: да ја натера Фон дер Лајен да се сопне“, рече еден претставник на ЕУ. Службеникот, како и другите цитирани во овој напис, зборуваше под услов да остане анонимен.
Борбата за власт меѓу двајцата највисоки функционери на Европската Унија трае веќе подолго време. Тоа кулминира за време на посетата на Анкара во 2021 година кога Мишел го зграпчи единственото достапно столче за време на фотосесијата и седна до турскиот претседател, а Фон дер Лајен мораше да седи на блискиот кауч. Аферата стана позната како Софагејт, а Фон дер Лајен го обвини Мишел за сексизам.
First they withdraw from the Istambul Convention and now they leave the President of European Commission without a seat in an official visit. Shameful. #WomensRights pic.twitter.com/p5Z4AHuHjK
— Iratxe García Pérez /❤️ (@IratxeGarper) April 6, 2021
Во изминатите неколку недели некои европски земји станаа сè понервозни поради „вистинскиот план“ на Мишел. Некои сугерираа во разговор со „Политико“ дека Мишел се стреми кон нова врвна функција – улогата на висок претставник на ЕУ за надворешна политика, што значи дека ќе го наследи Жозеп Борел. Неговата стратегија ќе биде да ги повлече шефовите на држави во разговори еден на еден наместо да разговара за извршните работи со сите присутни, што традиционално е начинот на кој се склучуваат овие договори.
„Многу земји членки се загрижени дека Шарл Мишел нема да игра конструктивна улога, туку повеќе ќе продолжи со лична одмаздничка агенда“, рече еден дипломат на ЕУ.
Додека официјалните лица преговараат за договор меѓу 27-те шефови на држави и влади за следните претседатели на Европската комисија, Европскиот совет и Европскиот парламент, како и за следниот шеф за надворешна политика, некои стравуваат дека Мишел ја користи можноста за одмазда.
„Тој смета дека споредбата со Фон дер Лајен е фундаментално лажна и неправедна“, рече друг дипломат на ЕУ.
По преземањето на функцијата во 2019 година, репутацијата на Фон дер Лајен како врвен кризен менаџер порасна за време на пандемијата и руската инвазија на Украина, а Мишел често беше предмет на критики и потсмев, пишува „Политико“.
Кога мандатот на Мишел ќе заврши на 1 декември, тој не може да се обнови, а поранешниот белгиски премиер нема јасна стратегија за излез. Зошто да не се избориме за уште една престижна улога на ниво на ЕУ, пишува „Политико“.
Во Европскиот парламент, социјалистите и либералите, кои се дел од коалицијата ЕПП на Урсула фон дер Лајен, сè повеќе ја напаѓаат нејзината можна соработка со десничарските лидери и партии. Мишел, пишува „Политико“, би можел да најде доволно незадоволни од владеењето на Урсула фон дер Лајен.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Европа
Зеленски сака да го разоткрие Путин: ја игра неговата игра, но дали ќе успее, анализира „Скај“

Кога Володомир Зеленски денес ќе слета во Анкара на средба со турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган, тоа нема да биде уште еден протоколарен самит со ракувања и изјави за медиумите.
Она што ќе го видиме е игра на висок геополитички покер – Зеленски прифати улога во таа игра и сега се обидува да го оспори блефот на Владимир Путин пред очите на целиот свет, анализира „Скај“.
На масата ќе биде и Ердоган, кој може да игра улога на посредник и судија во оваа ситуација. Влоговите се огромни – иако изгледа неверојатно, можеби токму денеска може да почне расплетот на најкрвавата војна во Европа од 1940-тите.
Сепак, Зеленски сака да го искористи овој потег за да ги разоткрие изјавите на Путин за мир и да покаже дека тие се празни, бесмислени фрази без никаква содржина.
Доколку рускиот претседател се појави – што сега изгледа малку веројатно откако синоќа беше објавено дека доаѓа руска делегација, а не тој лично – Зеленски најави дека веднаш ќе отпатува од Анкара за Истанбул, каде што ќе се одржат директни преговори. Тоа е класична, но исто така многу промислена форма на психолошко надмудрување: Зеленски ја игра играта на Путин, но не му остава простор за маневрирање.
Актуелниот американски претседател Доналд Трамп го повика Зеленски да го прифати предлогот на Русија за директни преговори, што дојде неочекувано во неделата.
Тој предлог дојде откако Украина и нејзините сојузници повикаа на безусловно 30-дневно примирје – Кремљ се обиде да ја разблажи таа иницијатива со контрапредлог што би ги одложил конкретните потези. Зеленски сега ја прифати „понудата“ на Путин и практично го принуди да го направи следниот потег.
Секако, можно е Путин да се појави – тоа би бил знак дека го чувствува притисокот: санкциите, загубите на бојното поле, а можеби и факторот Трамп, му стануваат сè потешки.
Но, ако не се појави, ќе покаже она што многумина веќе го мислат – дека е агресор кој нема вистинска волја за мир и само одложува со испраќање пониска делегација.
Тоа би била морална победа за Украина – и можеби тоа би било доволно за Зеленски да добие поголема воена помош од администрацијата на Трамп, и покрај нивната досегашна воздржаност.
Клучното прашање е: може ли Путин да си дозволи лично да не учествува во мировните преговори во Турција? Можеби може. Но, секој ден што поминува без неговото пристигнување – особено откако предизвикот беше јавно упатен – сè појасно покажува кој навистина не сака војната да заврши.
Зеленски добро го знае ова. Па така, тој оди во Турција и седнува на масата, поканувајќи го Путин да седне спроти него. Понекогаш дипломатијата не е прашање на преговори и компромис. Понекогаш самото појавување е доволно.
Европа
Финска сака да го зголеми бројот на резервисти за 125.000 со зголемување на старосната граница на 65 години

Финска размислува за зголемување на старосната граница за резервистите во вооружените сили на 65 години, според локалните медиуми, пренесува Анадолија.
Потсетувајќи дека моменталната старосна граница е 50 години за обични војници и 60 години за подофицери и офицери, јавниот радиодифузен сервис објави дека реформата има за цел да го зголеми бројот на резервисти за 125.000.
Како таков, се очекува бројот на резервисти во Финска да достигне приближно еден милион луѓе до 2031 година, се додава.
Коментирајќи го прашањето, министерот за одбрана Анти Хакканен рече: „Не е доволно да се инвестира во опрема како што е набавка на големи борбени авиони и воени реформи. Потребно ни е и учество на финските граѓани“.
Според радиодифузерот, предлогот сега ќе премине во фаза на консултации до јуни, а владата има за цел да го достави до парламентот пред летниот одмор.
Европа
Велика Британија сака да го намали бројот на нелегални мигранти од Западен Балкан

Велика Британија ќе ги засили своите напори за справување со криминалните мрежи низ Западен Балкан кои ја олеснуваат нелегалната миграција, изјави вчера премиерот Кир Стармер, неколку дена откако објави голем број реформи за намалување на миграцијата.
Губејќи на анкетите од Најџел Фараж и неговата антиимиграциска Реформска партија, Стармер е под притисок да покаже дека може да ја контролира и легалната и нелегалната имиграција и дека неговиот план против бандите шверцери на луѓе функционира кога станува збор за нелегални влезови во Велика Британија.
Во својата прва официјална посета на Албанија, Стармер ќе објави мерки за спречување на враќањето на албанските државјани во Велика Британија откако ќе бидат депортирани и ќе направи повеќе за да се искорени перењето пари меѓу двете земји. Тие исто така ќе донираат две машини за откривање фалсификати за да помогнат во идентификувањето на оние што користат лажни пасоши.
Тој исто така, пишува Ројтерс, ќе го објави проширувањето на заедничката работна група за миграција, со цел да ги вклучи Северна Македонија и Црна Гора. Групата веќе ги вклучува Албанија и Косово.
Во 2022 година, Албанците ја сочинуваа најголемата група што се упати кон Велика Британија со мали чамци, но нивниот број оттогаш нагло се намали, делумно поради договорот за депортација постигнат од претходната конзервативна влада.