71-годишната претседателка на Врховниот суд на Русија, Ирина Подносова, почина во Москва по тешка болест, објави руската државна новинска агенција ТАСС.

Подносова го водеше највисокото судско тело на Русија од 17 април 2024 година кога беше назначена како единствена жена кандидат и номинирана од рускиот претседател Владимир Путин. Таа ја презеде функцијата по смртта на Вјачеслав Лебедев, кој беше претседател на Врховниот суд од 1991 година.

Судијката се бореше со болест повеќе од една година, објави руската новинска агенција РБК. ТАСС соопшти дека починала од рак.

Подносова дипломирала на Правниот факултет на Ленинградскиот државен универзитет во 1975 година, и тоа истата година кога и Путин. Таа работеше во Врховниот суд од 2020 година кога стана заменик-претседател специјализирана за економски спорови и арбитражни случаи.

Рускиот весник „Комерсант“ напиша во тоа време дека Подносова немала искуство во арбитража, но се сметала за влијателна личност во руските судски структури. Изворите на весникот велат дека „сите разбираат кој стои зад неа“.

Врховниот суд е суд од последна инстанција во Русија. Неговите 115 члена ги номинира рускиот претседател и ги назначува Советот на Федерацијата, горниот дом на рускиот парламент.

Фото: принтскрин

Војници интервјуирани од „Украинска правда“ открија дека првите руски пешадиски единици влегле во Покровск пред пет дена, на 17 јули.

До вечерта на 21 јули „Дип стејт“ објави дека операцијата за расчистување на руските саботажни групи сè уште е во тек.

„Пред неколку дена непријателот ја искористи можноста – поради исцрпеноста на една украинска бригада и погрешната процена на ситуацијата на терен – успеа да влезе во градот преку селото Звирово. Кризата мораше бргу да се реши благодарение на храброста на членовите на 155. независна механизирана бригада и на 68. стрелачка бригада со цел да се спречи потенцијална катастрофа“, се вели во извештајот на „Дип стејт“.

Беше нагласено дека Русите имале намера да ги консолидираат своите позиции, да чекаат засилувања и да ја преземат контролата врз улицата Бранители на Украина.

До вечерта на 21 јули потрагата по руски саботажни групи и нивното уништување сè уште траеше.

„За жал, имаме и загуби. Покрај тоа, има сè повеќе инциденти на пријателски оган – сите бргу беа свесни за присуството на извидувачки и саботажни групи, но малкумина ги знаеја точните рути или позиции на кои се наоѓаат. Во такви ситуации потребен е трезен пристап“, додаваат од „Дип стејт“.

Аналитичарите на „Дип стејт“ исто така забележаа дека на интернет веќе се појавија снимки на кои се гледа руска заседа на украински војници на раскрсницата на улицата Шевченко и улицата Бранители на Украина.

Зошто е важен Покровск?
Покровск е град во источна Украина, сместен во западниот дел од Донецката област, на крстосницата помеѓу разурнатиот од војната Донбас и постабилните области на запад. Пред инвазијата тој беше регионален транспортен центар со важна железничка и патна инфраструктура, а денес е еден од клучните градови контролирани од Украина во регионот.

Неговата близина до бојното поле му дава стратешка важност бидејќи контролата врз Покровск овозможува подобра одбрана на западен Донбас, но исто така потенцијално отвора пат за руските сили подлабоко во Украина доколку го освојат.

За време на војната, Покровск стана логистички и хуманитарен центар – евакуира цивили од опасни зони, координира испораки на помош и населби за бегалци и служи како резервен центар за украинската војска.

Во исто време, често е цел на руски ракетни и беспилотни напади во обид да се ослабне украинската логистика и да се заплаши населението. Во симболична смисла, Покровск исто така претставува отпор кон рускиот обид целосно да го окупира регионот Донецк, што му дава на неговата одбрана дополнителна политичка тежина.

Фото: принтскрин

Секое лето, Првиот и Вториот канал на германската телевизија (АРД и ЗДФ) емитуваат интервјуа со водечките политичари во земјата. Оваа недела (20 јули 2025 година), беше ред на лидерката на партијата Алтернатива за Германија (АфД), Алис Вајдел, во програмата на АРД, објавува „Дојче Веле“.

АфД е партија која делумно се смета за екстремно десничарска и ниедна друга партија во Бундестагот не сака да соработува или да формира коалиција со неа. Сепак, АфД постигна историски успех на предвремените избори во февруари, станувајќи втора најсилна сила во Бундестагот и во исто време најсилна опозициска партија. А поддршката за АфД продолжува да расте, што е загрижувачко за партиите на демократскиот центар, како и за голем дел од граѓанското општество во Германија.

За време на интервјуто со Вајдел во Берлин, се собраа малку повеќе од дваесет противници на АфД и го прекинаа интервјуто правејќи бучава и пуштајќи музика од автобус паркиран во близина, што им отежнуваше на новинарот и политичарот да се разберат меѓусебно, а на гледачите им оневозможуваше нормално да го следат разговорот. Според нивните сопствени изјави, зад акцијата стои уметничко-политичката група „Центар за политичка убавина“, која опреми автобус со исклучително моќни звучници за вакви демонстрации.

На социјалните мрежи и во некои медиуми беа упатени обвинувања против АРД дека требало да го прекине интервјуто и дека на овој начин тоа е само реклама за АфД.

„Од самиот почеток, Вајдел и новинарот Маркус Прајс мораа да се борат со бучавата во позадина. Демонстрантите и водителот на АРД сигурно ѝ направија услуга на АфД со тоа, бидејќи бучавата го поддржува наративот за жртва што го промовира крајнодесничарската партија, прикажувајќи се себеси како наводно прогонувана и невина“, пишува Франкфуртер Алгемајне Цајтунг (ФАЗ).

ФАЗ оценува дека АРД дејствувала попромислено дури по завршувањето на интервјуто, најавувајќи дека ќе се извлечат заклучоци од овој случај и изразувајќи жалење бидејќи „поради постапките на демонстрантите, интервјуто беше делумно тешко за разбирање“.

Весникот „Нојер Цирхер Цајтунг“ (НЗЗ) смета дека АРД требало да го прекине интервјуто и дека „левичарските демонстранти го претворија интервјуто во фарса“, додека „најголемиот јавен радиодифузен сервис во светот го гледал сето тоа без да реагира“.

„Кога станува збор за АфД, често се добива впечаток дека јавните радиодифузери не само што ја критикуваат десничарската партија – за што постојат многу добри причини – туку всушност ја демонизираат. Интервјуто со Вајдел ненамерно се вклопува во оваа слика. Наместо да емитува четвртина час од демонстрантите кои го прекинуваат и скандираат, радиодифузерот требаше да го прекине интервјуто и да го започне одново.

(Големото) студио на АРД во главниот град е веднаш зад аголот. Веројатно можеше да најде слободен простор таму, особено во недела. АРД го должеше ова не само на лицето што го интервјуираше, туку и на својата публика.

АфД е радикална, честопати непријатна партија. Но, не е забранета и освои еден од пет гласови на последните федерални избори. Таа во моментов е најсилната опозициска фракција во парламентот. Тоа е клучна улога во демократијата. Најмалку што поддржувачите и противниците на партијата можат да побараат е да им се дозволи да зборуваат без пречки.

Само тогаш можат да формираат свое мислење. Фактот дека ова беше тешко можно во овој случај е единствена одговорност на радиодифузерот кој го водеше разговорот. Тоа беше дебакл“, заклучува НЗЗ.

Фото: принтскрин