Свет
Иран го заобиколува ембаргото на нафтата пред носот на САД
Првиот ирански танкер со нафта стигна до брегот на Венецуела во неделата попладне и покрај заканите на САД, пренесува „Спутник“.
Танкерот „Фортјун“ го напушти иранското пристаниште „Шахид Раџаи“ пред 72 дена да ѝ помогне на Венецуела во справувањето со недостигот од гориво предизвикано од прекинот со работа на рафинеријата за нафта во Боливарската Република. Уште четири ирански танкери со нафта се очекува да пристигнат во наредните денови. Севкупно, Иран испрати 1,53 милион барели гориво во Венецуела.
Што значи оваа испорака за иранскиот извоз на гориво во светлината на заканите во САД? Сејед Саид Миртораби Хосеини, ирански аналитичар за нафта и гас и предавач на Универзитетот „Харазми“, изјави:
„САД воведоа санкции за енергетскиот сектор во Иран и во Венецуела. Но, тие беа во можност да им се спротивстават на овие еднострани санкции. Успешната испорака на нафта во Венецуела, која има сериозна потреба од гориво, покажува дека Иран е на вистински пат да се спротивстави на суровите американски санкции. Тоа симболизира дека иранската нација ги крши оковите на санкциите на САД“.
Хосеини не верува дека САД би извршиле напад врз ирански танкери во Атлантскиот Океан или во близина на брегот на Венецуела бидејќи таквиот маневар скапо ќе ги чини.
„Танкерите се придружувани од морнарицата на ИРИ. Не мислам дека САД би презеле чекор како напад или киднапирање ирански танкери. Тоа ќе се смета за кршење на меѓународните закони за спречување судири на море и скапо ќе ги чини Американците. Единствената неповолност на овие танкери е немањето меѓународно осигурување бидејќи многу големи осигурителни компании се принудени да ги почитуваат правилата што ги диктираат САД“, вели иранскиот аналитичар.
Мохамед Садег Јокар, експерт по политичка економија на Институтот за меѓународни енергетски студии (ИИЕС) под иранското Министерство за нафта, вели дека ова снабдување со гориво со танкери е првиот напад на новиот коалициски фронт против САД.
„Со спроведувањето на уништувачката политика на Доналд Трамп врз иранската економија, ИРИ го смени својот пристап. Иран претходно се обиде да убеди некои земји да не ги следат ограничувањата наметнати од САД (особено Кина, Индија и Кореја), а сега ги повикува сите земји погодени од санкции на САД да се обединат во еден фронт за да се спротивстават на овој инструмент во надворешната политика на САД“, вели Јокар.
Иранскиот експерт смета дека успешното испраќање на овие танкери во Венецуела е неуспех на меѓународната политика на Трамп за санкции против Венецуела.
„Иран ѝ помага на земја чија економија е на работ на банкрот и притоа докажа дека Блискиот Исток не само што не потклекнува пред американските туку и дејствува самостојно и одлучно, дури и дворот на САД, т.е. регионот на Латинска Америка“, посочи тој.
Според Јокар, Иран испраќа сигнал дека политиката на Трамп на Блискиот Исток не е успешна и дека се обидува да спречи таа да успее и во Латинска Америка.
„Ова е еден вид удар врз изборната политика на Трамп на претстојните претседателски избори“, вели тој.
Јокар е исто така убеден дека нема да има воени напади од САД врз иранските танкери со нафта кои пловат кон Венецуела бидејќи заканите во Вашингтон се само блеф.
„Во случај на напад на нафтени танкери ИРИ веднаш ќе реагира во Персискиот Залив и ќе ја нападне морнарицата на САД. Главен пример за одговорот што ќе следи се случувањата откако Велика Британија го заплени нашиот танкер во Гибралтар“.
Според Јокар, САД може да одговорат само со поагресивна информативна војна, со која би создале атмосфера во медиумите во која тие, на пример, ќе ја обвинат венецуелската влада дека наводно краде девизни резерви за да преживее и да плати за иранската помош.
„Ќе видиме како оваа тема ќе ја пропагираат американските медиуми во наредните денови. И дали ќе речат дека владата на Мадуро добила гориво од Иранците и сега ги ограбува венецуелските девизни резерви“, додава тој.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Свет
Tрите девојки кои Хамас ги држеше повеќе од година во заложништво се соединија со своите мајки
На профилот на Израел на „Икс“ објавени се емотивни фотогрфии од средбата на ослободените заложнички со нивните мајки.
Тие денеска се вратија дома, како дел од договорот за прекин на огнот, кој вклучува етапно ослободување на заложниците кои Хамас ги грабна на 7 октомври 2023 година, кога го напдна Израел, по што почна војната во Газа.
There’s nothing stronger than a mother’s embrace ❤️
Welcome home Emily, Doron and Romi 🇮🇱🎗️ pic.twitter.com/FLCc4qgLbz
— Israel ישראל (@Israel) January 19, 2025
Свет
Видео од моментот на преземање на заложничките од страна на израелската војска
Објавена е снимка на која израелската армија ги презема трите заложнички кои денес ги ослободи Хамас, како дел од договорот за прекин на огнот.
Девојките се пренесени во Израел.
🔴Μια στιγμή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ: Η Emily, η Romi και η Doron μεταφέρονται από τον Ερυθρό Σταυρό στους IDF 🇮🇱🎗️❤️ pic.twitter.com/ndH9UJISJC
— Israel in Greece 🇮🇱🇬🇷 (@IsraelinGreece) January 19, 2025
Објавена е и фотографија од заложничката Емили Дамари. Емили има преврзана рака, но изгледа добро расположена.
Свет
„Би-Би-Си“: Договорот за прекин на огнот во Газа можеби е најкревкиот во историјата на Блискиот Исток
Иако во Газа е постигнат договор за прекин на огнот, Блискиот Исток останува симбол на сложената историја исполнета со конфликти, краткотрајни мировни договори и прекршени договори.
Секој нов договор доаѓа со товар на недоверба и гнев, зацврстувајќи ги позициите на екстремните фракции. Сегашниот договор, сепак, можеби е најкревкиот досега, со Газа во урнатини, а Израел сè уште се оптеретува од последиците од 7-ми октомври.
Премиерот Бенјамин Нетанјаху и неговите десничарски сојузници цврсто ја отфрлаат идејата за палестинска држава, и покрај широкиот консензус дека тоа е единствениот пат кон траен мир. Иако анкетите покажуваат пад на довербата во решението за две држави, повеќе од 60 отсто од Палестинците и израелските Евреи претпочитаат мир и нормализација врз основа на овој модел, наместо продолжување на војната.
Регионалниот контекст дава надеж – регионалните сили покажуваат поголем ангажман, додека САД, под водство на новиот претседател Доналд Трамп, кој очигледно е подготвен да преземе одлучувачки чекори, продолжува да игра клучна улога. Времето ќе покаже дали овој договор може да донесе промени. Историјата учи дека мир можат да постигнат само оние кои учествувале во конфликтот, а прашање е дали овојпат ќе има доволно волја за тоа.