Сенаторите вчера ги одобрија измените во францускиот закон за силување што би вклучувале експлицитна согласност, со што законодавството на земјата ќе се усогласи со повеќе од десетина други европски земји, во потег што доби нов импулс од судењето за масовно силување на Жизел Пелико.

Францускиот кривичен закон претходно го дефинираше силувањето како чин на пенетрација или орален секс извршен со употреба на „сила, принуда, закана или изненадување“. Законот не ја споменуваше експлицитно потребата од согласност, а обвинителите мораа да докажат намера за извршување силување за да обезбедат осуда.

Во декември минатата година, сопругот на Жизел Пелико призна пред суд во јужна Франција дека постојано ја дрогирал сопругата и регрутирал десетици мажи преку интернет за да ја силуваат додека таа била во несвест.

Најмалку 35 од обвинетите на Доминик Пелико ги негираа обвиненијата за силување, тврдејќи пред судот дека учествувале во сексуална игра или дека Жизел Пелико се преправала дека спие.

Сите беа прогласени за виновни, но нивните обиди да избегнат казна фрлија светлина врз сивата зона во законот.

Новиот закон, кој треба да го потпише претседателот Емануел Макрон пред да стапи во сила, наведува дека согласноста мора да биде „слободно дадена и информирана… и може да се повлече“. Согласноста мора да се процени „во светлината на околностите“ и „не може да се претпостави само врз основа на молчењето на жртвата или недостатокот на отпор“, се наведува во законот.

Правните експерти истакнуваат дека оваа промена ќе го олесни добивањето пресуди за силување, бидејќи повеќе нема да биде потребно да се докажува употребата на сила или намера, туку само дека жртвата не дала слободна и информирана согласност.

Ревидираната дефиниција треба да помогне во обезбедувањето пресуди, изјави за Ројтерс правен експерт и застапник за новиот закон, Катрин Ле Магерес.

„(Претходно) ако можеше да се покаже дека во случајот нема согласност, но напаѓачот не употребил насилство, принуда, закана или изненадување, тоа лице не можеше да биде прогласено за виновно“, рече таа.

Дефиницијата заснована на согласност би можела да помогне и во едукацијата на младите мажи и жени за „заемната желба“.

Франција им се придружува на Шведска, Германија, Шпанија, Велика Британија и голем број други европски земји кои веќе имаат закони за силување засновани на согласност. Подемот на феминистичкото движење #MeToo предизвика законски реформи во некои земји од 2017 година.

фото: принтскрин

Словачки пратеник разјасни дека пешаците нема да бидат предмет на ограничувања на брзината на тротоарите, откако политичката дебата во вторник попладне резултираше со конфузија и исмејување.

Парламентот во Братислава требаше да усвои измени на законот за сообраќај во вторник со кои ќе се ограничи максималната брзина на пешаците на тротоарите во урбаните средини во Словачка на 6 километри на час со цел да се спречат несреќи.

Пратеникот Љубомир Важни, кој го состави амандманот, синоќа за јавната телевизија STVR изјави дека критиката се базира на недоразбирање, додавајќи дека ограничувањето на брзината не се однесува на пешаците што одат по тротоарите, туку на другите учесници во сообраќајот.

Тој објасни дека целта на амандманот е да се заштитат пешаците со тоа што ќе се обезбеди дека ролерите, велосипедистите и електричните тротинети не се движат значително побрзо по тротоарите од пешаците.

Амандманот, усвоен од парламентарното мнозинство во вторник, за прв пат дефинира „брзина на одење“ од 6 километри на час и ја поставува како ограничување на брзината за сите оние на кои им е дозволено да користат тротоари под одредени услови.

фото: принтскрин

Шефот на надзорното тело за нуклеарна енергија на ОН потврди дека Иран не развива нуклеарно оружје, нагласувајќи дека останува во рамките на режимот на Договорот за неширење нуклеарно оружје.

Рафаел Гроси, генерален директор на Меѓународната агенција за атомска енергија (МААЕ), им рече на новинарите во седиштето на ОН во Њујорк дека постои повторувачки модел во однесувањето на Иран секогаш кога се усвојуваат резолуции што се однесуваат на него, без разлика дали во Њујорк или Виена.

Гроси нагласи дека ваквите дејствија честопати резултираат со тоа што Техеран „ја намалува соработката со нас“, нешто за кое рече дека жали и дека постојано им го споменувал на своите ирански колеги.

Забележувајќи дека одговорот на Иран на неодамнешното активирање на механизмот „snapback“ од страна на Франција, Германија и Обединетото Кралство вклучуваше одлука за преиспитување на соработката со МААЕ, Гроси нагласи дека иранските претставници „ја повторија својата подготвеност и својата убеденост да останат во рамките на режимот, режимот за неширење“, нарекувајќи го тоа „многу мудар чекор“. Тој рече дека по 12-дневната војна меѓу Израел и Иран во јуни и бомбардирањето на иранските нуклеарни постројки од страна на САД, МААЕ морала да ги повлече своите инспектори од Иран од безбедносни причини и оттогаш „се обидува да го обнови тој однос“ со Техеран.

Гроси додаде дека е „во чест контакт“ со иранскиот министер за надворешни работи, Абас Арагчи, како и со други функционери. На прашањето дали Иран развива нуклеарно оружје, Гроси рече: „Не, тие не развиваат и немаат. Сакам да бидам многу јасен за тоа“.

Тој се повика на извештајот на МААЕ од јуни во кој „јасно е наведено дека Иран нема (таква) програма“, додавајќи: „Не гледаме ништо што би довело до хипотезата дека таму се одвива каква било значајна работа“.

На 28 август, Франција, Обединетото Кралство и Германија (Е3) објавија активирање на механизмот „snapback“ за повторно воведување санкции на ОН врз Иран, обвинувајќи го Техеран за кршење на нуклеарниот договор од 2015 година, Заедничкиот сеопфатен план за акција (JCPOA), по едностраното повлекување на САД од договорот во 2018 година.

Израел, САД и неколку европски земји го обвинуваат Иран дека се обидува да развие нуклеарно оружје, додека Техеран инсистира дека неговата нуклеарна програма е чисто мирна, насочена кон производство на енергија и цивилна употреба.

фото: принтскрин