Уште четири лица починаа откако се заразија со бактеријата што јаде месо, осмиот смртен случај предизвикан од Vibrio vulnificus во две американски држави.

Vibrio vulnificus (бактерија што јаде месо) живее во топла вода и може да влезе во телото преку отворени рани, предизвикувајќи болка, црвенило и оток пред кожата да поцрни додека месото умира.

Во тешки случаи, може да се прошири во крвотокот и да предизвика фатална компликација на сепса.

Смртните случаи се пријавени во Луизијана, втората држава што пријави смртни случаи од болеста оваа година, а официјалните лица го кренаа алармот, велејќи дека бројот е далеку над просекот на државата од околу еден смртен случај секоја година.

Луизијана, исто така, пријави 17 хоспитализации за болеста.

Според најновите податоци, бројот на случаи на Vibrio vulnificus оваа година се искачи на осум, откако претходно овој месец беа пријавени четири смртни случаи во Флорида. Вкупно 32 инфекции се пријавени и низ целата земја во две држави.

Службениците предупредија за „општо зголемување“ на инфекциите бидејќи површинските води во Мексиканскиот Залив достигнаа 29 степени Целзиусови, идеална температура за бактерии.

Тереза Сокол, епидемиолог во Министерството за здравство на Луизијана, ја предупреди јавноста: „Vibrio vulnificus може да предизвика особено тешки, па дури и многу фатални инфекции. Веруваме дека во моментов постои зголемен ризик. Сите овие луѓе имале сериозни болести и сите имале потреба од хоспитализација.“

Дополнителни детали за најновите пациенти, вклучувајќи ги нивните имиња, возраста и каде во Луизијана биле заразени, не се објавени.

Исто така, не беше откриено дали имале некои основни болести. Луѓето кои се постари или имаат ослабен имунолошки систем имаат поголем ризик од болеста.

Бактериите што јадат месо може да се најдат и во морската храна
Министерството за здравство на Луизијана објави дека 75 проценти од пациентите биле заразени преку отворени рани.

Многу случаи вклучуваат луѓе кои пливаат во топла вода со отворени рани, но болеста може да се добие и со јадење контаминирани школки.

Оние кои се заразени со бактерии кои јадат месо може да ги имаат следните симптоми: дијареја, повраќање, болки во стомакот.
Не беше јасно како пациентите кои починале во Луизијана ги добиле бактериите, дали преку отворени рани или преку јадење морска храна.

Помошникот главен медицински службеник во државната болница, Дејвид Јанк, изјави за локална телевизиска станица: „Лично, понекогаш се грижам за двајца или тројца пациенти годишно кои ја имаат оваа инфекција. Постојано ја гледаме оваа бактерија, но тоа не е честа инфекција.“

„Дваесет и пет проценти, или околу еден од четири пациенти, на крајот ќе умрат од оваа инфекција, што е доста висок број.“

Според Министерството за здравство на Луизијана, околу 150 до 200 луѓе страдаат од инфекција со Vibrio vulnificus во САД секоја година, а еден од пет пациенти не ја преживуваат инфекцијата.

Случаите обично се регистрираат по должината на јужниот брег на САД, каде што температурите на морето се зголемија во последните години.

Но, среде зголемувањето на температурите низ целата земја, инфекции се откриени подалеку и на север.

Минатата година, случаи беа откриени во Њујорк, Конектикат и Северна Каролина.

На пациентите кои страдаат од инфекцијата можеби ќе им треба ампутација за да се отстрани екстремитетот што е заразен со бактеријата, пренесуваат медиумите.

Фото: принтскрин

Поминаа 80 години откако првата атомска бомба беше фрлена врз Хирошима, а три дена подоцна и врз Нагасаки. Живееме во свет каде што нуклеарната закана изгледа сè пореална, но лекцијата од Јапонија е: никогаш повеќе, пишува Дојче Веле.

Стравувајќи дека обемот и последиците од уништувањето на атомската бомба би можеле да бидат заборавени, многу организации и поединци во Јапонија се обидуваат да ги оживеат искуствата и сеќавањата на преживеаните и да ги пренесат на новите генерации.

Еден од нив е Шун Сасаки. Тој сака да помогне да се осигура дека ова темно поглавје во историјата никогаш нема да биде заборавено. Сасаки од август 2021 година ги води странските посетители низ Меморијалниот парк за мир во Хирошима и раскажува за војната и атомската бомба. Денес, тој има 12 години.

„Кога бев во прво одделение, поминав покрај купола оштетена од атомска експлозија и се прашував зошто сè уште стои, иако беше урнатина“, изјави Сасаки за ДВ. Таканаречената купола на атомска бомба беше индустриска зграда. Изгоре до темел во експлозијата во 1945 година. Денес, урнатините во модерната градска средина нè потсетуваат на потребата од глобална забрана за атомско оружје. „Почнав да истражувам на интернет, го посетив Музејот на мирот и дознав нешто за бомбата што беше фрлена тука.“

Прабабата на Сасаки, Јурико, го преживеа бомбардирањето на Хирошима на 6 август 1945 година. „Мојата прабаба имала 12 години во тоа време. Таа била во својата куќа, на околу една милја од епицентарот на експлозијата“, вели денес нејзиниот правнук. „Таа не се изгорела бидејќи била внатре, но била изложена на многу зрачење. Кога била евакуирана, врз неа паднал „црн облак од дожд“.

Сасаки никогаш не успеал да ја прегрне својата прабаба. Јурико добила рак на дојка на 38 години. Кога имала 60 години, ѝ бил дијагностициран и рак на дебелото црево. Таа почина на 69-годишна возраст.

Сасаки им објаснува на странските посетители како ураниумската бомба експлодирала речиси директно над сегашната купола на атомската бомба, со сила од приближно 15.000 тони ТНТ. Речиси сите во радиус од 1,3 километри починале веднаш. Се проценува дека вкупно до 140.000 луѓе починале од последиците од таа прва атомска експлозија на војната – или веднаш од тешки изгореници или подоцна од изложеност на зрачење.

„Многу луѓе ми кажуваат дека дошле во Хирошима верувајќи дека знаат што се случило – дека градот бил едноставно уништен“, вели Сасаки. „По посетата, ми признаваат дека немале поим што навистина се случило“.

„Сите ми велат дека нешто такво никогаш повеќе не треба да се случи. Мислам дека војните се случуваат затоа што луѓето не знаат што всушност значи војна“, вели младиот водич. „Еден Американец ми рече по посетата дека мора да го забраниме целото нуклеарно оружје. Тоа ме направи среќен. Бидејќи ако оди и му каже на некој друг што научил тука – и таа личност му каже на некој друг – на тој начин можеме да создадеме траен мир“.

„Не можеме да ја промениме историјата. Но, можеме да го искористиме искуството со атомската бомба за да ја промениме нашата иднина“, додава 12-годишникот.

Најмалку 20 лица загинаа, а десетици се повредени кога камион што превезувал хуманитарна помош се превртел врз толпа што чекала помош во Газа рано утрово.

Палестинската државна новинска агенција WAFA соопшти дека несреќата се случила откако израелската армија го принудила камионот да тргне по небезбеден пат. Агенцијата не ја прецизираше точната локација на несреќата.

Медиумската канцеларија на владата во Газа ја обвини израелската војска за „инженерство на хаос и глад“ со тоа што намерно не успеала да обезбеди конвои со помош и ги принудила да користат претходно бомбардирани и непоправени патишта „преполни со гладни цивили“.

Израелскиот систем за дистрибуција на помош е широко критикуван како „стапица на смртта“ за гладните цивили.