Свет
Потресни сведоштва на раселените жители на Газа: Живееме во кошмар

Абу Ибрахим, раселениот Палестинец кој живее во трошен шатор во градот Рафах во јужниот дел на Појасот Газа, вели дека „живееле во кошмар и се надеваат дека ќе се разбудат од него“.
Ибрахим (50) смени неколку места на живеење во текот на повеќе од два месеци кога почнаа израелските напади врз Газа и им беше кажано да ги напуштат своите домови.
Пред 80 дена тој го напушти својот дом во Абасан Ал-Џадид, источно од градот Кан Јунис во јужната енклава.
Екипата на Анадолу откри каде тој се обидува да направи храна за своите деца и сопруга.
„Погледнете ги моите раце, моите очи и моето лице. Сè е црно од овој оган бидејќи не можеме да најдеме ништо друго да го запалиме огнот освен хартија, слама и најлон. Црниот чад ми ги пече очите“, изјави Ибрахим.
Израел започна напади врз Појасот Газа по нападот на палестинската група Хамас на 7 октомври, при што според локалните здравствени власти загинаа најмалку 21.110 Палестинци, главно жени и деца, а ранети се 55.243 други.
„Пиеме загадена вода и јадеме загадена храна, а тоа го знаеме затоа што најчесто ја готвиме користејќи најлон, кој ја покрива храната со својот црн чад. Но, ние немаме друга опција бидејќи имам деца да ги хранам. Посакувам да го сонувам ова и да се разбудам. Во секој момент се прашувам дали ова е сон или реалност?“, рекол Ибрахим.
Тој посочи дека се во состојба на хистерија поради нехуманите услови во кои живеат.
„Никогаш не очекувавме дека ќе доживееме таков ден. Ова е кошмар. Секогаш кога се движиме, израелските сили ги бомбардираат областите каде што бараме засолниште и ни велат да продолжиме понатаму“, рече Ибрахим.
Не знае во каква состојба е неговата куќа, но се надева дека ќе се врати во неа.
„Сакам да се вратам во мојата куќа и да живеам како нормален човек, оставајќи го бездомниот живот зад себе“, изјави Ибрахим.
Во еден дел од шаторот седат сопругата и децата на Ибрахим.
„Не можам да верувам дека сме во оваа ситуација, не можам да се навикнам. Се чувствувам како да живеам во кошмар“, рече таа, прашувајќи се себеси: „Дали навистина ова е нашиот живот?“.
Во друга блиска област во Рафах, Ахлам Шалх седи со своите деца откако беше раселена од бегалскиот камп Нусејрат.
„Јас сум од градот Газа. Бевме во кампот Нусејрат на почетокот на војната, а вчера израелската армија побара од нас да го напуштиме кампот и да одиме во Деир ал Балах или Рафах“, рече Ахлам.
Тие решија да заминат во најјужниот дел на Појасот Газа, но не најдоа засолниште.
„Седиме овде без храна, вода, па дури и без ќебиња“, рече Ахлам.
Хинд Абдел Наби, друга раселена Палестинка, чија ситуација не е многу поинаква, рече дека дошла во градот Рафа со своето дете, кое боледува од срцеви заболувања.
„Не можам да најдам никакво засолниште, дури ни ќебиња. Ладно е ноќе. Барав шатор за моите деца, но не успеав да го најдам“, изјави Наби за „Анадолу“.
Како резултат на израелските напади, Газа е во урнатини. Околу 60 отсто од инфраструктурата на енклавата е уништена или оштетена, а речиси два милиони луѓе се раселени и се соочуваат со недостиг од храна, чиста вода и лекови, пишуваат медиумите во светот.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Свет
Германија најавува промени: ја зголемува минималната плата по час на 14,60 евра

Германија постепено ќе ја зголемува минималната плата по час на 14,60 евра од сегашните 12,82 евра до 2027 година, според предлозите на владината комисија, кои беа објавени денес.
Планирано е минималната плата по час да се зголеми на 13,90 евра на почетокот на 2026 година, а од минатата година, Германија има највисока минимална плата во Европската унија, по Луксембург, кој пропишува месечен минимум од 2.638 евра.
Три други земји од ЕУ имаат национална минимална плата над 2.000 евра месечно – Белгија, Холандија и Ирска, објавува Ројтерс.
Овој предлог на комисијата, која ја сочинуваат работодавачи и претставници на синдикатите, мора да го спроведе германското Министерство за труд.
Свет
Рама: Велика Британија e во многу темна состојба по Брегзит

Албанскиот премиер Еди Рама ја критикуваше британската политика за азил, тврдејќи дека земјата е „во многу темна состојба“ по Брегзит.
Во интервју за Гардијан, Рама ја обвини Велика Британија дека бара „места за испраќање имигранти“ инсистирајќи на формирање центри во трети земји, во кои би ги испраќале одбиените баратели на азил кои ги исцрпиле сите законски опции, објавува „Политико“.
Британскиот премиер Кир Стармер потврди минатиот месец дека Велика Британија преговара со други земји за овој план, но не кажа во кои земји. Стармер го објави ова за време на неговата прва официјална посета на Албанија.
Рама потоа рече дека Албанија сигурно нема да биде дел од тој план, бидејќи е „лојална на договорената соработка со Италија“.
„Фактот дека ова не само што е замисливо денес, туку веќе се случува, не е поради тоа што Стармер или Риши Сунак прават нешто скандалозно, туку затоа што Велика Британија е во многу темна состојба“, изјави Рама за Гардијан.
Албанскиот премиер изјави дека предлозите на Стармер се дел од „работите што се кажуваат, пишуваат или се прифаќаат како нормален дел од дискурсот во денешна Британија“ и посочи дека пред Брегзит тоа „би било целосно неприфатливо, смешно и срамно“.
Медиумот анализира дека за време на претходната конзервативна влада на Велика Британија, Лондон и Тирана потпишаа заедничка изјава и формираа работна група за борба против нелегалната миграција, што доведе до враќање на повеќе од 1.000 албански државјани од Велика Британија.
И покрај ова, односите меѓу двете земји честопати беа затегнати поради реториката на политичарите во Лондон за тоа како албанските баратели на азил ја „напаѓаат“ Велика Британија.
На крајот од интервјуто, Рама рече дека Стармер е „многу пристојна и прекрасна личност“ и јасно стави до знаење дека британскиот премиер јавно не побарал Албанија да се приклучи на неговата програма.
Регион
Зелено светло за Бугарија – од 1 јануари 2026 година може да го воведе еврото

Во четвртокот, Бугарија доби зелено светло од лидерите на Европската Унија за воведување на еврото од 1 јануари 2026 година.
Лидерите, собрани на самитот на ЕУ во Брисел, го поддржаа предлогот на Европската комисија да ѝ се дозволи на Бугарија да стане 21-ва членка на еврозоната и да го замени левот со евро, откако веќе планираше да го стори тоа во 2024 година, но беше одбиена.
Оваа балканска земја е членка на ЕУ од 2007 година и е првата земја што може да го воведе еврото по Хрватска во 2023 година.
Европскиот парламент и Европската централна банка (ЕЦБ) сè уште треба да бидат консултирани за потребните законски измени пред Бугарите да можат да плаќаат во евра, но тие чекори се сметаат за формалност.
Бугарија, според написите во медиумите од регионот како една од најсиромашните земји на ЕУ, останува на дното на листата од 27 членки во однос на бруто домашниот производ (БДП) по глава на жител, иако стапките на раст се повисоки од другите земји.
Покрај релативно ниските и стабилни стапки на инфлација, критериумите за пристапување вклучуваат стабилност на цените, здрави јавни финансии и стабилни девизни курсеви.
Комисијата неодамна изјави дека очекува стапка на инфлација од 3,6 проценти за Бугарија оваа година и 1,8 проценти во 2026 година, што доведе до позитивен рејтинг за Софија.
Во Бугарија, воведувањето на еврото беше проследено со жестоки протести. Во февруари, националистите запалија оган пред влезот на претставништвото на ЕУ во Софија и истурија црвена боја на стаклената фасада на зградата. Тие фрлаа молотови коктели и јајца.
Минатиот месец, поддржувачите на проруските и националистичките партии демонстрираа во главниот град Софија и во други градови, барајќи левот да се задржи поради стравувањата дека еврото ќе поттикне зголемување на цените.
Противниците на еврото собраа 604.000 потписи во корист на референдум за воведување на заедничката валута, но бугарскиот парламент го отфрли референдумот двапати – во 2023 година и во мај 2025 година.
Според анкетата спроведена од бугарскиот институт Мјара кон средината на мај, повеќе од половина од сите возрасни (54,9%) се противат на воведувањето на заедничка валута во 2026 година, додека стабилна третина (34,4%) се за приклучување кон еврозоната следната година, анализираат медиумите.