Размената на воздушни и артилериски напади меѓу Индија и Пакистан ескалира во најжестокиот воен конфликт меѓу двете нуклеарно вооружени држави во последните децении, при што загинаа голем број цивили од двете страни. Нападите уследија по минатомесечниот масакр во индискиот дел на Кашмир, каде беа убиени 25 туристи и еден локален жител. Индија ги обвини милитантите на пакистанската страна на границата, тврдење кое силно го негираше Исламабад.

И Индија и Пакистан полагаат право на Кашмир и секој контролира дел од спорната територија. Иако двете земји се судрија неколку пати во текот на последните 25 години, откако станаа нуклеарни сили, тие досега успеаја да избегнат избувнување на голема војна.

Таквата воздржаност во голема мера е резултат на американскиот дипломатски притисок, како и на неподготвеноста на Кина, како клучен сојузник на Пакистан, да дозволи ескалација на конфликтот. Но, аналитичарите предупредуваат дека не е сигурно дека сега ќе се одржуваат истите механизми за задржување. Според Правин Сони, поранешен офицер на индиската армија и одбранбен аналитичар, американскиот претседател Доналд Трамп „јасно ставил до знаење“ дека Индија и Пакистан „мора сами да ги решат своите разлики, а тој наводно ги сака двете земји“.

Индиските власти во средата објавија дека извршиле воздушни напади врз девет „терористички кампови“ во Кашмир под пакистанска управа, како и неколку цели подлабоко во пакистанска територија.

„Целите беа елиминирани со голема прецизност“, рече началникот на воздухопловните сили Вјомика Синг.

Се додава дека користено е софистицирано оружје со внимателен избор на цели за да се избегнат цивилни жртви.

Пакистански воени и дипломатски извори тврдат дека истиот ден собориле пет индиски борбени авиони – три француски Рафали и два руски ловци. Фајненшл тајмс не беше во можност самостојно да ја потврди точноста на тие тврдења.

Индија е супериорна во класичната војска, Пакистан се потпира на одбраната

Пакистан има околу 660.000 војници, што е помалку од половина од бројот на Индија. Според податоците на Меѓународниот институт за стратешки студии со седиште во Лондон, минатата година Пакистан потрошил десет пати помалку од Индија за одбрана.

Поради ограничените можности, воената доктрина на Пакистан главно се заснова на одбраната, а офанзивата влегува во игра само доколку стратегијата за одвраќање не успее, објаснува пензионираниот генерал и дипломат Раза Мухамед. Во 2024 година, Индија потроши 74,4 милијарди долари за одбрана, што ја прави втора воена сила во Азија, веднаш по Кина и шеста во светот.

„Вистинската надмоќ може да се види само во случај на војна од целосен обем. Ако тоа се случи, Индија ќе има јасна предност“, смета пензионираниот генерал-полковник Ракеш Шарма, денес член на Институтот за безбедност Вивекананда во Њу Делхи.

„Но, во ограничени конфликти, силите би можеле да бидат рамномерно усогласени“.

Нуклеарна рамнотежа и глобални актери

Во нуклеарна смисла, двете земји се речиси еднакви. И двете имаат меѓу 160 и 170 нуклеарни боеви глави, според Здружението за контрола на оружјето на САД.

Пакистан работи со кинески компании за да го зголеми дострелот на своите балистички ракети, додека Индија развива свои Агни ICBM, со дострел до 5.000 километри. Вооружените сили на двете земји се поврзани со директна линија за итна комуникација, а снабдувањето со оружје често служи како средство за меѓународен притисок.

За време на последниот голем конфликт во 1999 година во Каргил, САД го прекинаа снабдувањето со резервни делови за американско оружје, вклучувајќи ги и борбените авиони Ф-16 што ги користи Пакистан. Тогашниот претседател Бил Клинтон изврши силен притисок врз пакистанскиот премиер Наваз Шариф да ги повлече своите сили.

Според податоците на шведскиот институт SIPRI, во последните четири години, Кина учествувала со 81% од увозот на оружје во Пакистан. Исламабад се повеќе се потпира на кинеските системи, напуштајќи ги поскапите западни добавувачи. Поголемиот дел од пакистанската воздушна флота беше развиена со помош на Пекинг.

Луѓе

Според Global Firepower, Индија има вкупно 662.290.299 достапни мажи за воена служба, додека Пакистан има приближно 108.516.336 достапни мажи. Исто така, според Global Firepower, моментално има околу 1.400.000 активни војници во индиската армија, додека пакистанската армија има околу 650.000 активни војници.

Според Military Watch Magazine, Индија има 4.241.500 борбен воен персонал додека Пакистан има 964.000 борбен воен персонал.

Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, денеска пристигна во Москва, каде на аеродромот Внуково го пречека заменик министерот за надворешни работи на Русија, Александар Грушко.

Доаѓањето на Вучиќ во живо го пренесуваше најгледаната руска телевизија „Русија 24“. На Вучиќ му беше договорен свечен пречек.

„После многу години, повторно во Москва. Горд на антифашистичката борба на мојот српски народ и благодарен за огромната помош што ја имавме од Црвената армија за време на ослободувањето на Србија“, напиша Вучиќ на Инстаграм.

Вучиќ околу 11 часот полета од Белград за Москва, каде што треба да присуствува на прославата на Денот на победата на Црвениот плоштад. Авионот привремено слетал во Баку бидејќи немал дозвола за летање поради борбени операции. Откако доби зелено светло, летот продолжи.

Авионот на Владата на Србија во кој се наоѓаше претседателот на Србија, Александар Вучиќ, полета од Баку за Москва околу 14:10 часот по српско време.

Во изминатите неколку дена аеродромите во неколку руски градови беа затворени поради напади на украински беспилотни летала.

Помошникот на претседателот на Русија, Јуриј Ушаков, вчера изјави дека рускиот претседател Владимир Путин на 9 мај ќе има билатерални разговори со српскиот претседател Александар Вучиќ.

На 9 мај во Москва со Парадата на победата ќе се одбележи 80-годишнината од победата над фашизмот во Втората светска војна, а претседателот Вучиќ претходно најави дека и покрај сите притисоци ќе оди во Москва да го прослави Денот на победата и дека гордо ќе ја претставува Србија на 80-годишнината од победата над фашизмот.

Македонија да не биде жртва на притисоци и да трпи изнуди кога е во пршање членството во Европската Унија, порача хрватскиот претседател Зоран Милановиќ кој беше во посета на земјата.

Тој рече дека има премногу насоки од соседите и меѓународните актери за тоа како Македонија да се движи на европскиот пат, но најголемиот дел треба да се земаат со резерва.

„Правилата се јасни. Треба консензус, односно треба едногласност. Како и да свртите ќе дојде на исто. Се додека е некој против, Македонија за жал не може да напредува на тој пат. Единствено прашање е дали е тоа навистина за вас, односно за вашите граѓани најважната работа на овој свет и единствено вредно за живот и напор или постојат други работи за државата кои ја дефинираат како успешна и реализирана заедница“, изјави Милановиќ.

Хрвaтскиот претседател рече и дека Македонија не треба да се третира како земја со посебни потреби, туку како земја која има проблем.

На заедничката -прес-конференција со претседателката, Гордана Сиљановска-Давкова беше потенцирано дека Хрватска е искрен македонски пријател и поддржувач на патот кон ЕУ, близок партнер во НАТО и долгогодишен сојузник.