На насловната страница на вчерашното издание на „Њујорк пост“ беше објавена фотографија од рускиот претседател Владимир Путин со натпис: „ОВА Е ДИКТАТОР и 10 други вистини за украинската војна кои ги игнорираме на сопствена опасност“.

Ова се 10-те вистини на кои се мисли:
Путин ја започна војната.
Русија се бори за освојување.
Украина се бори за своја независност.
Украинците не се Руси.
Путин е диктатор.
Зеленски не е диктатор.
Русија не е пријател на САД.
Украина е пријател на САД.
На Путин не може да му се верува.
Американската помош за Украина не е залудно потрошена.

Насловот беше објавен откако американскиот претседател Доналд Трамп го нарече украинскиот лидер Володимир Зеленски „диктатор“ претходно оваа недела. Во исто време, Трамп никогаш не го нарече Путин „диктатор“.

Интересно е што „Њујорк пост“ е конзервативен дневен таблоид кој најмногу пишува афирмативно за Трамп. За време на подемот и владеењето на Трамп, таблоидот често ја промовираше неговата политика, а истовремено ги напаѓаше демократите и либералните медиуми.

Иако во одредени случаи има критички коментари за конкретни одлуки или контроверзни настани, уредничкиот тон најмногу ги поддржува ставовите на Трамп.

Втората средба меѓу претставниците на Русија и САД е планирана за следните две недели, јави државната новинска агенција РИА, повикувајќи се на заменик-министер за надворешни работи на Русија, Сергеј Рјабков. Москва и Вашингтон во вторникот ги одржаа своите први разговори за ставање крај на речиси тригодишната војна во Украина, со цел обновување на руско-американските односи и подготовка за крај на конфликтот.

Средбата ќе се одржи во трета земја, а конкретната локација се договара, изјави Рјабков во интервју за РИА, без да прецизира кој ќе присуствува од руска или американска страна.

Рјабков рече дека постои „начелен договор“ меѓу двете страни за одржување консултации.

„Денес се соочуваме со две паралелни, но, се разбира, до одреден степен политички меѓусебно поврзани патишта: едното е украинското прашање, другото е билатерално“, рече Рјабков.

Кремљ неделава соопшти дека овој месец е можна средба лице в лице меѓу претседателот Владимир Путин и американскиот претседател Доналд Трамп. И двајцата рекоа дека сакаат да се сретнат.

Рјабков рече и дека Москва сè уште не добила одобрение од Вашингтон за нејзин нов амбасадор во САД. Претходниот руски амбасадор во САД, Анатолиј Антонов, ја напушти функцијата во октомври.

Во вторникот, за време на првите руско-американски разговори за ставање крај на војната во Украина, американскиот државен секретар Марко Рубио рече дека тимовите на високо ниво ќе работат на повторно воспоставување дипломатски претставништва на земјите во Вашингтон и Москва за да ги олеснат понатамошните разговори.

Американскиот потпретседател Џеј-Ди Венс се огласи на Икс за да ја продолжи својата дебата со британскиот историчар Ниал Фергусон, кој ја цитираше изјавата на Буш постариот: „Ова нема да помине. Оваа агресија против Кувајт нема да помине“, додавајќи дека идните студенти по историја ќе се прашуваат зошто ова престана да биде одговор на републиканскиот претседател на инвазијата на диктаторот врз суверени држави.

Фергусон мислеше на зборовите на Буш до Ирак, кој ја започна инвазијата на Кувајт. Џеј-Ди Венс одговори дека тоа е „морализирање на ѓубрето“ и ги наведе неговите пет факти за војната во Украина.

Британски историчар му одговори на американскиот потпретседател критикувајќи го американскиот пристап кон мировните преговори меѓу Русија и Украина.

Фергусон тврди дека Американците премногу и попуштаат на Русија уште пред да почнат преговорите. Тој, исто така, ја доведува во прашање идејата Кина да биде таканаречен мировник доколку дојде до прекин на огнот.

Џеј Ди Венс сега му одговори.

In this thread I'll respond to some of what I've seen out there. Let's start with Niall:

1) On the general background, yes, you have been more right than wrong on a lot of the details of the conflict. Which is why I'm surprised to hear you call the administration's posture… https://t.co/w7OQemI3R7

— JD Vance (@JDVance) February 21, 2025

„Во оваа серија на објави ќе одговорам на некои од работите што ги видов. Да почнеме со Ниал:

На општата позадина, да, повеќе бевте во право отколку погрешно за многу детали од конфликтот. Затоа сум изненаден што го нарекувате ставот на администрацијата „попуштање“. Преговараме за крај на конфликтот. Тоа е „отстапка“ само ако мислите дека Украинците имаат веродостоен пат до победата. Немаат, значи не е отстапка.

Колку што можам да кажам, обвинувањата за „попуштање“ се засноваат на неколку аргументи (не сите од Ниал, да бидам јасен). Првата е критиката дека дури и разговараме со Русите. Па, претседателот верува дека за да се води дипломатија, всушност треба да се разговара со луѓето. Некогаш тоа се нарекуваше државничко однесување. Второ, идејата – често заснована на лажни медиумски извештаи – дека им „дадовме на Русите сè што сакаат“.

Трето, дека ако само усвоиме уште еден пакет помош, Украина ќе пробие се до Москва, ќе го оживее Навални и ќе постави демократски и слободен лидер во Русија (претерувам, но само малку). Сите овие аргументи се очигледно, очигледно лажни“, пишува Џеј Ди Венс.

„Многу луѓе кои погрешија сè за Русија велат дека знаат што сака Русија. Многу луѓе кои знаат дека медиумите произведуваат лажно ѓубре ги земаат извештаите од анонимни извори за сложените преговори како евангелска вистина.

Но, поголемиот проблем, како што мислам дека Ниал знае, е што повеќето од оние кои гласно извикуваат „попуштање“ се луѓе кои не се занимаваат со реалноста на теренот.

За деталите од преговорите, не ги потврдувам деталите јавно од очигледни причини, но повеќето од она што видов дека се обелодени, се движи од целосно лажни до клучни информации што недостасуваат. Претседателот си постави цели за преговорите, и јас сум пристрасен, но мислам дека тој е прилично добар во тоа. Но, нема да ја озборуваме нашата преговарачка позиција за да направиме луѓето да се чувствуваат подобро. Претседателот се обидува да постигне траен мир, а не да го масира егото или вознемиреноста на луѓето што веат украински знамиња“, рече Џеј Ди Венс.

„Идејата дека претседателот на Соединетите Држави треба да ги започне преговорите велејќи ‘можеби ќе ја пуштиме Украина во НАТО’ му пркоси на здравиот разум. Повторно, не е отстапка да се признае реалноста на теренот – реалност на која претседателот Трамп укажува со години во некои случаи“.

„Многу субјективни критики се сведуваат на бес, што на крајот не е важно. Среќен сум што ги бранам критиките на Трамп кон украинското раководство (не дека е важно, бидејќи тој е претседател, но се согласувам со него). Слободно согласете се со ова. Но, овие критики на Трамп не влијаат на војната или на преговорите за нејзино завршување“, заклучува тој.