РЕ-Ново
Убивал, ограбувал и малтретирал, а паднал поради даноци, приказната за најпознатиот криминалец
Денес се одбележуваат 125 години од раѓањето на еден од најозлогласените гангстери на сите времиња – Ал Капоне. Беше овековечен во холивудските филмови „Кум“, „Лице со лузна“ и „Недопирливите“.
Ал Капоне се прослави за време на својот живот во лудите дваесетти години на 20 век како коосновач и шеф на италијанско-американската мафија, група позната како Чикашкиот клан. Некои го опишуваат како Робин Худ затоа што донирал пари во добротворни цели. Тој се издвојуваше и од другите гангстери бидејќи беше многу присутен во јавноста, се шегуваше со новинарите и организира големи забави, на кои течеа реки алкохол, пишува „Дојче веле“, пренесува „Индекс“.
Како што е случајот со многу други гангстери од минатото, мислењата за овој немилосрден, но и харизматичен мафијаш, се поделени. Некои сè уште го почитуваат иако тој беше одговорен за криминална империја во Чикаго, која се засноваше на „коцкање, проституција, шверц, мито, трговија со дрога, грабежи и убиства“, се наведува на веб-страницата на американската Федерална полиција – ФБИ.
Кој беше Ал Капоне?
Алфонс Габриел Капоне, син на имигранти од Неапол, роден на 17 јануари 1899 година во Бруклин, Њујорк, на рана возраст дошол во контакт со организираниот криминал. Како тинејџер станал член на криминалната улична банда Пет точки, пред сè, со ирско-американско потекло. Изнудувале пари за заштита во истоимениот кварт на Менхетн, во срцето на Њујорк.
Младиот Капоне бргу дознал дека само насилството нема да му обезбеди траен успех. Кога кажал нешто навредливо за сестрата на гангстерот Френк Галусио, тој му го осакатил лицето со нож во кафеана. Имал 18 години кога го добил прекарот Лице со лузна. Галусио подоцна му стана телохранител на Капоне.
Набргу потоа Капоне го застрела првиот човек, се судри со ирските гангстери и претепа ирски мафијаш речиси до смрт со голи раце. Знаејќи дека не смее повторно да дозволи да биде фатен, побегнал од Њујорк во Чикаго.
На својот врв во тој град од 1925 до 1929 година Капоне важеше за најмоќниот мафијаш во САД. Сепак, тој не се гледал себеси како криминалец, туку како богат бизнисмен, кој бил познат и по својата дарежливост. Конзорциумот предводен од Капоне собрал огромно богатство од приходите што доаѓале од нелегалната продажба на алкохол, па сè до проституцијата.

Масакр на Денот на вљубените
ФБИ го опишува масакрот на Денот на вљубените на 14 февруари 1929 година како „кулминација на насилството во ерата на бандите во Чикаго“. Тој ден седум члена или соработници на мафијашкиот клан биле застрелани со автоматско оружје од ривали што се претставувале како полицајци. Иако Капоне во тоа време бил во својот дом на Флорида, се верувало дека тој го наредил масакрот.
Тој никогаш не бил осуден за убиствата, но на крајот отишол во затвор поради затајување данок. Така, на 33 години ја завршил кариерата како мафијашки бос. Казната ја издржал во озлогласениот затвор Алкатраз, кој се наоѓа на остров во близина на Сан Франциско. Тој бил ослободен во 1939 година поради ментална болест. Ал Капоне почина во 1947 година од срцев удар по мозочен удар на 48-годишна возраст.
Озлогласениот гангстер не само што остави белег на улиците на Чикаго во 20-тите туку и во Холивуд преку неколку филма за мафијата инспирирани од неговата приказна.
Претставата на типичен мафијаш од тоа време, во костум со пруги и малку навалена капа – доаѓа од Капоне. Неговиот акцент и манири исто така инспирираа многубројни гангстерски портрети во стрипови, филмови, популарна музика и литература.
Се појавува во криминалистичкиот роман на Марио Пуз, „Кум“ (1969), кој во 1972 година служеше како шаблон за истоимениот прославен филм на Френсис Форд Копола. Тој исто така беше инспирација за авторот Армитаж Трејл за романот „Лице со лузна“ (1929), кој беше адаптиран двапати во текот на годините.
Ремек-делото на Брајан де Палма ,„Недопирливите“, е уште една значајна драма инспирирана од приказната за Капоне. Роберт де Ниро глуми гангстер, а филмот е заснован на приказната за тоа како агентот на ФБИ, Елиот Нес, кој го игра Кевин Костнер, успеал да фати мафијаш од Чикаго.
Филмот „Капоне“ од 2020 година со Том Харди во главната улога исто така се занимава со животот на еден човек што владеел со криминалната империја.
Легендата за Ал Капоне сè уште живее бидејќи неговата животна приказна не е само олицетворение на американскиот сон – син на имигрант кој се издигнува од дното на општеството до богатите – туку ја отсликува и амбивалентноста на американската култура за време на прохибицијата. Ера што се карактеризира со пуританска воздржаност и неумереност во трошењето. А тие стари противречности сè уште се дел од културата на Соединетите Американски Држави.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Објавен „Речник на псевдонимите во македонската книжевност од првата половина на ХХ век“ од Славчо Ковиловски
„Македоника литера“ објави нова книга на Славчо Ковилоски со наслов „Речник на псевдонимите во македонската книжевност од првата половинана ХХ век“.
Овој речник се надоврзува на „Речникот на псевдонимите во македонската книжевност од XIX век“, од истиот автор, публикуван во 2022 година. Покрај лажните имиња од сите видови (псевдоними, кратенки, знаци) овде се вклучени и одредници со прекари на публицисти, родените имиња на авторите, како и одреден број партизански псевдоними.
Во Речникот се наоѓаат книжевни псевдоними на 187 автори и 36 псевдоними од други области со вкупен број од 223 лица со скриени имиња. Исто така, има 19 родени (крстени) имиња на луѓе од книжевноста и културата, како и 37 автори чии прекари се споменуваат покрај нивните имиња. Вкупниот број на псевдоними изнесува повеќе од петстотини. Посебно поглавје е посветено на теорискиот пристап при објаснувањето на методологијата, односно постапките за дешифрирање и категоризирање на скриените имиња. Овој дел е особено важен, бидејќи без соодветен критички метод на потврдување или негирање на авторството препишано според псевдоним, не може да се добие релевантен одговор, прецизно дефиниран, елабориран според современите концепции на теоријата на книжевноста, но и на книжевно-историските односи и практики.
Славчо Ковилоски (Скопје, 1978) е македонски книжевен историчар, културолог, поет, прозаист. Автор е на неколку прозни, поетски и монодрамски дела, како и на повеќе монографии од областа на книжевноста, историјата и културологијата. Прикази и статии објавувал во повеќе македонски списанија и дневните весници. Има преведено шест белетристички и научни дела од хрватски и бугарски на македонски јазик и повеќе преводи од српски јазик објавени во периодиката. Делови од неговото прозно и поетско творештво се преведени и препеани на неколку европски јазици.
Работи во Институтот за македонска литература (Одделение за македонска литература во XIX век), при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје.
Култура
Изложба на академската сликарка Јана Јакимовска во Штип
Штипската публика ќе има можност да ја види најновата изложба на академската сликарка Јана Јакимовска. На 18.11.2025 година во 13 часот во Безистенот во Штип ќе се отвори нејзината самостојна изложба на цртежи и слики со наслов Везилка. На изложбата се изложени дела инспирирани од песната Везилка на Блаже Конески. По изложувањето во Скопје, ова е второ претставување на изложбата Везилка пред македонската публика.
За изложбата, кураторката д-р Ана Франговска ќе напише: Проектот Везилка на Јана Јакимовска е замислен како визуелен и теоретски премостувач меѓу традицијата и современоста, меѓу културната меморија и дигиталниот сегашен момент, меѓу „женската рака“ и „машката историја“. Со него, Јакимовска се надоврзува врз силната метафора од истоимената песна на Блаже Конески (1955), која годинава одбележува 70 години од нејзиното создавање. Кај Конески, везилката е жената која во мрежата од конец и игла внесува историја, идентитет и културна меморија. Кај Јакимовска, таа улога се радикализира: везот станува критичка стратегија, алатка за преиспитување на општествените улоги на жената, за проблематизирање на нејзината видливост, рамноправност и општествена моќ.
Јана Јакимовска е родена во 1981 година во Скопје. Дипломира (2005) и магистрира (2009) на сликарскиот оддел на Факултетот за ликовни уметности на УКИМ во Скопје. Се занимава со сликарство, фотографија, интервенции во јавен простор, инсталации, перформанси, илустрација и графички дизајн. Во фокусот на нејзиното неодамнешно творештво преовладува телото, себството, сексуалноста, општествената позиција на жената.
Имала 24 самостојни претставувања во Берлин, Њујорк, Белград, Приштина, Скопје, Гевгелија, Куманово, Кичево и Штип. Има учествувано на повеќе од 100 групни изложби во САД, Германија, Италија, Литванија, Турција, Грција, Србија, Хрватска, Босна и Херцеговина, Црна Гора и Република Северна Македонија.
Учествувала на повеќе симпозиуми и ликовни колонии во земјава и во странство. За своето творештво има добиено неколку награди, од кои последната е наградата од КИЦ „Константин Мазев – Коце“ за мал формат во 2024 година.
Работи како редовен професор од областа сликање и сликарски техники на Ликовната академија на Универзитет „Гоце Делчев“ во Штип.
Култура
Јубилејно 50. издание на Млад Отворен Театар во МКЦ од 19 – 25 ноември
МКЦ го најавува новото, 50-то издание на Млад отворен театар – МОТ од 19 до 25 ноември. Со внимателно селектирани претстави, концерти и изложба, МОТ оваа година го насочува своето внимание кон македонските автори кои успешно создаваат надвор од границите на државата и во низа половина век постојано отвораат на нови сценски хоризонти.
Под насловот „Нашите во светот“, јубилејното издание ја слави интернационалната видливост на македонската театарска мисла и ја истакнува вредноста на уметниците кои потекнуваат од нашата културна средина, а се етаблирале во европски и регионални театри.
„МОТ во 2025 година ќе ги донесе на домашна сцена нивните најнови претстави, создадени во театарски куќи во регионот и пошироко, овозможувајќи им на гледачите да ги видат делата на нашите режисери, актери и сценски автори кои создаваат надвор, но со јасен печат на македонската уметничка школа“, информира Русе Арсов во името на тимот на МКЦ.
Отворањето на фестивалот е со претставата „Лимени барабан“ (Лимениот добош) во режија и адаптација на Васил Христов, која е поставена на сцената на Југословенско драмско позориште во Белград. „Лимениот добош“ на Гинтер Грас е еден од најважните романи на 20 век, каде преку ликот на Оскар Мацерат, 30 годишен пациент на психијатрија, кој како момче со три години на почетокот на Втората светска војна, донел одлука или одбил да расте. Протестирајќи против возрасните, Оскар ги коментира историските случувања од детска перспектива, цртајќи слика на светот која брза кон самоуништување. Во оваа претстава на Југословенско драмско позориште, македонската екипа е проширена и со композиторот Никола Коџобашија и авторот на сценографија Константин Трпеновски.
Затворањето на фестивалот е предвидено да биде со „Мајка храброст и нејзините деца“ во режија на Дејан Пројковски, а во изведба на Новосадско позориште. Покрај Пројковски како дел од авторската екипа се и Олга Панго – кореографија, Валентин Светозарев – сценографија и Сергеј Светозарев автор на плакатот.
Авторка на годинешниот плакат на МОТ е Кристина Горовска.
Целосната програма и распоред на фестивалот можат да се погледнат на официјалната страна на фестивалот mot.mk, каде и ќе може да се набават и онлајн билетите за програмите на фестивалот веќе од четврток, 13 ноември.
Годинешната програма на фестивалот е поддржана од Министерството за култура и Град Скопје.

