Александар Таратута (48) кој заедно со сопругата Анастасија (37) го мачеле и изгладнувале нивниот син (3) и кој краткиот живот му го направил „чист пекол“, ќе биде погубен со куршум во главата во Белорусија.

Таратута беше осуден на смрт за брутално мачење и убиство на неговиот син Семјен. Ќе биде застрелан во тилот во Белорусија, единствената земја во Европа која не ја укина смртната казна.

Мајката на момчето е осудена на 25 години строг затвор за убиство.

Како што пренесуваат тамошните медиуми, во оваа земја смртната казна не е дозволена за жените, па затоа добила затворска казна.

За време на судењето и двајцата смирено ги слушаа своите казни со лисици во стаклен судски кафез, објавија руските медиуми.

Александар постојано гледаше подалеку од камерата додека судијата ја донесуваше пресудата, пишува „Дејли мејл“.

На судот му било кажано како парот му го направил кусиот живот на момчето чист пекол.

Малиот Семјен бил принуден да спие на студен под во нивниот дом во Слуцк, јужно од главниот град Минск.

Неговата мајка, која е државјанка на Русија, редовно го удирала Семјен по лицето и го фрлала на нејзиниот сопруг или кон ѕидот. Го фрлила и во када.

Тригодишното дете било врзано за ногарка од маса, а во други случаи му биле врзани рацете, а пред главата му висела храна.

Семјен долго гладувал, а на тригодишна возраст имал само шест килограми кога починал.

На сликата на неговиот надгробен споменик се гледа слабо момче со повреден нос од удари што му ги нанеле родителите.

– Неговите родители наместо да го заштитат, едноставно го навредувале, понижувале и тепале – се наведува во судски извештај.

Како ’казна’ за валкање на подот, преплашеното момче било ставено во када и кон него биле фрлани предмети.

Семјен на крајот починал на 4 јануари годинава, откако татко му го удрил со нога во главата „за да го принуди да седне на подот“, по што детето паднало „без да даде знаци на живот“.

Обдукцијата покажа дека Семјен имал осум посериозни рани кои му ги нанеле родителите.

– Момчето беше многу слабо. Имаше гребнатинка на главата и недостасуваше парче коса. Очниот отвор на детето бил скинат речиси до слепоочницата – рекол докторот.

Двојката имала уште две деца заедно, две ќерки, сега на четири и една година, а Анастасија го имала старателството над постариот од двата сина, 14 и 12, од претходната врска. Сите деца сега се во процес на формално-правни процедури за одземање на родителските права.

Анастасија има две поголеми деца, но страшното малтретирање било резервирано само за Семјен.

Шефот на социјалните служби, Галина Шадуро, рече дека и двајцата родители својата постара ќерка ја гледале како принцеза, додека најмалата исто така била обожувана.

По смртта на Семјен, мајката Анастасија отишла во продавница и купила лижавчиња за нејзините две мали деца. Главниот обвинител на Белорусија рече дека двајцата биле мотивирани од лично непријателство кон момчето.

„Врз основа на лично непријателство кон нивниот мал син Семјен, со цел да го убијат, во присуство на неговиот брат, го удриле најмалку девет пати по рацете и нозете, од кои седум во главата“, рече обвинителот, додавајќи: обвинетите биле свесни дека со нанесување на повеќе удари со значителна сила, вклучително и со чизми, по главата, торзото и екстремитетите, му нанеле продолжена физичка болка, посебна тортура и страдање.

Во последните зборови пред судот, Александар, белоруски државјанин кој претходно работел во фабрика за облека, рекол дека жали за смртта на неговиот син. Александар рекол дека му е „жал што последниот удар“ на неговиот син бил „премногу силен“.

– Немав лоши намери. Не сакав да убијам, немав такви мисли – рече тој.

Неговата сопруга во судскиот извештај беше осудена како „евтина актерка која на последната судска седница глумеше дека е мајка со скршено срце“. Таа напиша завршен говор пред судот, но одби да го прочита.

Александар, кој е осуден на смрт, може да поднесе жалба на пресудата и да бара помилување од белорускиот претседател Александар Лукашенко, но таквите потези ретко ги менуваат одлуките за извршување.

Оние кои се соочуваат со смртна казна се со врзани очи и принудени да клекнат пред да бидат застрелани во задниот дел од главата. Методот е сличен на оној што се користел во времето на Сталин во СССР.