Европа
„Њујорк тајмс“: Путин прави нешто застрашувачко што никој во светот не го забележува
Лилија Јапарова е истражувачки известувач за „Медуза“, независен руски медиум, со седиште во Рига, Латвија. Во написот за „Њујорк тајмс“ таа посочи на нешто со кое се занимаваат Русија и нејзиниот претседател Владимир Путин, а за кое не се зборува многу. Нејзиниот долгометражен есеј во еден познат американски весник беше со наслов: „Владимир Путин прави нешто што светот не го забележува“.
„Во ноември 2022 година уредниците ме советуваа да внимавам што јадам и да престанам да нарачувам храна. Отпрвин не обрнував внимание, но набргу ја сфатив сериозноста кога колешката Јелена Костјученко, еден месец подоцна, откри дека беше отруена во Германија, веројатно во обид за атентат од страна на руската држава“, почнува Јапарова.
Вели дека ваквите приказни станале секојдневие. Истражувачката новинарка Алесја Мароховска била малтретирана во Чешка; Рускиот дезертер Максим Кузминов е пронајден мртов во Шпанија. Се претпоставува дека Кремљ е виновникот. Опозициските лидери, дури и во егзил, остануваат цел на руската разузнавачка служба.
„Меѓутоа, тие не се единствените во ризик. Има и стотици илјади Руси што ја напуштија својата татковина затоа што не сакаа ништо да имаат со војната на Владимир Путин или беа обвинети дека не го поддржуваат доволно. Овие дисиденти од низок профил се исто така предмет на следење и киднапирања, но нивната репресија се одвива во тишина – далеку од центарот на вниманието и често со премолчена согласност или недоволна превенција на земјите во кои побегнале“, пишува Јапарова.
„Страшно е: Кремљ лови обични луѓе во светот и се чини дека никому не му е грижа“, додава таа.
Јапарова пишува дека собирала информации за руската репресија врз луѓето во егзил уште од почетокот на војната во Украина и забележува дека нејзините извори варираат од оние што преживеале киднапирања и надзор до лидерите на руската дијаспора во светот и ретките активисти за човекови права, кои им помагаат.
„Многумина разговараа со мене под услов да останат анонимни за да може да разговараат за руската репресија, без страв од одмазда. Кремљ, се разбира, негира каква било вмешаност – главно велејќи дека не може да коментираат што се случува со луѓето во другите земји. Но, доказите се трупаат“, вели Јапарова.
Примерите вклучуваат вокален тренер уапсен во Казахстан, наставник приведен во Ерменија поради критикување на Русија и активистот Лев Ѓамер, кој добива пораки испратени од мајка му веќе две години, иако таа почина пред пет години.
Оние што не се враќаат во Русија, забележува новинарот, се под надзор. На пример, вработена во LGBTQ-организација во Грузија забележала дека ја следи дрон. Земјите домаќини често соработуваат со руските служби, како во случајот со Казахстан и Киргистан, каде што локалните власти помагаат во пронаоѓањето на руските дезертери.
Еден од најновите случаи е Сергеј Подситник, новинар што ги истражувал воените врски меѓу Русија и Иран. Забележал дека го следи маж во Дуисбург. И колегата на Подситник забележал дека истиот човек ги следи, но локалната полиција не реагирала веднаш. Беа потребни две жалби за локалните власти да почнат истрага. Случајот набргу бил затворен, без да се најде сторителот, што можеби било грешка. Дуисбург е едно од местата, според центарот Dossier, истражувачка организација со седиште во Лондон, од каде што агенти на руската воена разузнавачка единица вршеле саботажа во странство.
„Подситник сега е безбеден, но не сите имаа толку среќа. Иселениците што доживеале сличен надзор понекогаш исчезнуваат без трага – без разлика дали од вратата на Амбасадата во Ерменија или од селската црква во Грузија – за подоцна да се појават во руските центри за притвор. Невозможно е да се процени колку често тоа се случува. Но, можеме да претпоставиме, според мои извори, дека има уште многу случаи како оној на Лев Скорјакин, кој беше однесен од хостелот во Киргистан минатиот октомври, турнат во автомобил и депортиран назад во Русија. Едноставно, не знаеме за нив“, пишува Јапарова.
„Многу Руси во странство се ранливи и немаат заштита“, додава таа.
Новинарката заклучува дека антивоените бегалци ги поддржуваат мал број невладини организации, а Кремљ инвестира големи ресурси во прогонот на оние што ги обвинува за предавство и тероризам.
„Овие луѓе се во постојана опасност, а уште поголем ризик е светот да ги заборави – и причините поради кои ја напуштија својата земја“, заклучува Јапарова во написот за „Њујорк тајмс“.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Европа
(Видео) Украина погоди руско пристаниште и рафинерија за нафта во напади со дронови
Украинските беспилотни летала извршија напади врз клучни руски енергетски објекти синоќа, погодувајќи го морското пристаниште Темрјук во Краснодарскиот крај и рафинеријата за нафта Сизран во Самара, според руските власти и извештаите на медиумите, објавува The Kiev Independent.
Пожар во пристаништето Темрјук
Оперативниот штаб на Краснодарскиот крај потврди дека пристаништето Темрјук е оштетено по нападот со беспилотни летала што предизвика пожари. Иако регионалните власти не прецизираа кои објекти се погодени, тие рекоа дека „елементи од пристанишната инфраструктура се оштетени“.
More footage of the area near the Syzran refinery in the Samara region, Russia. Russian air defense tried to intercept the Ukrainian UAVs. pic.twitter.com/f9NPR4udtx
— (((Tendar))) (@Tendar) December 5, 2025
Сите вработени се евакуирани и нема извештаи за жртви. Според снимки од очевидци анализирани од рускиот опозициски медиум Астра, се чини дека гасен терминал бил во пламен по нападот. Пристаништето Темрјук е клучен руски објект на Азовското Море, со терминали за извоз на нафта и течен нафтен гас.
The port of Temryuk on the Azov Sea has been hit by drones and is on fire. Gazprom has alarge oil terminal here which might have been the target. Geolocated at 45.32364227260595, 37.384826699035216 pic.twitter.com/UL1Du6TzUp
— raging545 (@raging545) December 4, 2025
Експлозии во рафинерија на 700 километри од границата
Истата ноќ, жителите на градот Сизран во Самараската област, на околу 700 километри од украинската граница, пријавија експлозии во локална рафинерија за нафта. Снимки и фотографии на кои наводно се гледа нападот беа објавени на социјалните мрежи.
Градоначалникот на Сизран, Сергеј Володченков, го потврди нападот со беспилотни летала врз градот, но не ги именуваше целите. Рафинеријата Сизран, отворена во 1942 година, е во сопственост на државната компанија „Роснефт“ и има годишен капацитет за рафинирање од 8,5 милиони тони нафта.
Locals are reporting an attack on the oil refinery in Syzran, Samara Oblast. pic.twitter.com/IwQIWpgxFP
— Exilenova+ (@Exilenova_plus) December 4, 2025
„Санкции со долг дострел“ на Украина
Нападите се дел од поширока украинска кампања насочена кон руската нафтена индустрија, која обезбедува клучни средства и гориво за воените напори на Москва. Објектот Сизран и порано беше цел на напад. Киев повеќе пати користеше домашни беспилотни летала со долг дострел за да ја нападне руската нафтена инфраструктура, а украинските владини и воени претставници ги нарекоа нападите „санкции со долг дострел“ на Киев.
Европа
Маж во Австрија ја оставил девојката на планина, таа замрзнала до смрт: обвинет за убиство
Маж (36) се соочува со обвиненија за убиство од небрежност откако ја оставил својата девојка (33) да замрзне до смрт на Гросглокнер, највисоката планина во Австрија, во јануари. Искусниот планинар наводно ја оставил својата партнерка сама 6,5 часа за да побара помош, во кое време таа починала од екстремниот студ, објавува Дејли Меил.
Двојката од Салцбург била на само 50 метри од врвот на планината висока 3.798 метри кога жената почнала да губи сила и повеќе не можела да продолжи со искачувањето. Наместо да остане со неа, нејзиниот партнер наводно ја напуштил и самиот отишол да побара помош, но било предоцна. По месеци истрага, канцеларијата на државниот обвинител го обвини за убиство од груба небрежност, а тој се соочува со затворска казна до три години.
Канцеларијата на државниот обвинител во својата изјава наведе низа фатални грешки. „Околу 2 часот наутро, обвинетиот ја оставил својата девојка незаштитена, исцрпена, хипотермична и дезориентирана околу 50 метри под врвот на Гросглокнер“, се наведува во обвинението.
„Жената замрзнала до смрт. Бидејќи обвинетиот, за разлика од неговата девојка, веќе имал многу искуство во тури на голема надморска височина и ја испланирал турата, тој се сметал за одговорен туристички водич.“ Истражителите, анализирајќи податоци од мобилни телефони, спортски часовници и сведоштва од експерти, утврдиле дека мажот не зел предвид дека неговата партнерка е неискусна и дека тоа било нејзино прво искачување на голема надморска височина со таква тежина.
Тој е обвинет и дека ја започнал турата два часа подоцна од планираното и дека немал доволно опрема за итни случаи. Дури и кога ја напуштил, не ја засолнил на место заштитено од ветерот, ниту користел вреќа или ќебе за спасување.
Дополнителен проблем беше несоодветната опрема што ја користеше жената – сплитборд и меки снежни чизми, кои се сметаат за целосно несоодветни за мешаниот терен на таква надморска височина. Со оглед на тешките временски услови, со ветрови до 75 км/ч и температури што се чувствуваа како -20 степени поради ветерот, обвинителството смета дека двојката требало да се сврти и да се врати многу порано.
Обвинетиот не повикал помош пред да се стемни, иако биле во неволја од околу 20:50 часот. Кога полициски хеликоптер прелетал над нивната област во 22:50 часот, човекот наводно не дал никакви сигнали. Алпската полиција се обидела да го контактира, и дури околу 00:35 часот по полноќ се јавил на повикот.
Содржината на разговорот е непозната, но после тоа тој повторно не ги контактирал спасувачите, туку го исклучил мобилниот телефон и го ставил настрана. Дури во 3:30 часот наутро, откако со часови бил одвоен од девојката, конечно ги известил спасувачките служби.
Одбраната: „Беше трагична несреќа“
Спасувачкиот хеликоптер не можеше да полета во зори поради силни ветрови. Планинските спасувачи не стигнаа до жртвата сè до нешто по 10 часот наутро, но можеа само да ја потврдат нејзината смрт. Адвокатот на обвинетиот, Курт Јелинек, изјави за медиумите: „Мојот клиент длабоко жали за тоа како се одвиваа работите“.
Сепак, одбраната „сè уште претпоставува дека станува збор за трагична, фатална несреќа“. Судењето е закажано за 19 февруари 2026 година, во Регионалниот суд во Инсбрук. Случајот потсетува и на трагедијата во август, кога руската планинарка Наталија Наговица (47) беше прогласена за мртва откако беше заробена две недели на планина висока над 7.000 метри во Киргистан.
Наговица ја скрши ногата додека се искачуваше на Врвот на победата и остана беспомошна во својот шатор. По неколку неуспешни обиди за спасување, областа беше фотографирана од дрон со термална камера, кој не покажуваше знаци на живот.
„Врз основа на анализата на добиените податоци и земајќи ги предвид комбинацијата од фактори, вклучувајќи ги екстремните временски услови и спецификите на подрачјето, на локацијата Наговицне не се пронајдени знаци на живот“, соопшти тогаш државната безбедносна агенција.
Европа
Медведев за контроверзниот европски план: Ова може да биде повод за војна
Шефот на рускиот Совет за безбедност и поранешен руски претседател Дмитриј Медведев вчера предупреди дека користењето на замрзнатите руски средства во Европската Унија за поддршка на Украина може да претставува повод за војна.
Европската комисија, извршното тело на Европската Унија (ЕУ), разгледува начини на кои руските средства замрзнати во Европа би можеле да се користат за понатамошна финансиска помош за Украина.
„Доколку разбеснетата Европска Унија се обиде да украде руски средства замрзнати во Белгија за да обезбеди заем за репарација, таквите дејствија би можеле да се класифицираат според меѓународното право како посебен вид casus belli, со сите последици кои произлегуваат за Брисел и поединечните земји од ЕУ“, рече Медведев, спомнувајќи го латинскиот термин за чин што ја оправдува војната.
Русија претходно изјави дека ќе возврати доколку ЕУ тргне по овој пат. Комисијата тврди дека ова не е кражба бидејќи средствата би биле во форма на заем, а Украина би требало да ги врати само ако Русија плати воени репарации.
Во среда, Комисијата предложи „Заем за репарација“ за Украина, кој би вклучувал користење готовина од сметките на европските финансиски институции кои држат замрзнати средства на Руската централна банка. Комисијата, исто така, предложи задолжување на меѓународните пазари како алтернатива, нудејќи им на земјите-членки опција што не вклучува користење на руски капитал.
Предлогот за користење на замрзнати средства би ослободил 90 милијарди евра за финансирање на потребите на Украина, околу две третини од проценетиот финансиски јаз од 136,5 милијарди долари за Украина за периодот 2026-2029 година, според Меѓународниот монетарен фонд.

