Поранешниот министер за одбрана на САД, кој го сметаа за главниот човек на Виетнамска војна под претседатели Кенеди и Џонсон, почина во 93-та година од животот

Роберт Макнамара со нарушено здравје починал утрово во својот дом, соопштила неговата сопруга Дијана. Макнамара беше еден од најблиските соработници на подоцна убиениот американски претседател Џон Ф. Кенеди во текот на Кубанската криза во 1962 г., кога САД и тогашниот СССР беа на работ од нуклеарната војна. Тој беше критикуван од американската јавност заради неговата улога во Виетнамската војна, кога под негова сугестија и раководство американското учество во војната со помалку од илјада советници да се зголеми со повеќе од 500 илјади војници и околу 57 илјади загинати американски војници. Дури дел од американските медиуми таа војна ја нарекуваа „Војната на Макнамара“. Тој, пак, во 1996 г. во документарната серија на CNN, „Студената војна“ заклучи дека и администрацијата на Кенеди и на следниот претседател Линдон Џонсон страотно згрешиле продолжувајќи ги воените акции и по 1963 г. Според Макнамара, едноставно не можело да се обнови една пропадната држава, како што тогаш бил Виетнам, што не било препознаено од американска страна. Неговата кариера е многу интересна. Потекнува од Сан Франциско, студирал економија на Универзитетот Калифорнија, а магистрирал на Харвард на деловно управување. Во Втората светска војна бил офицер во штабот на воздухопловните сили, како аналитичар на резултатите од бомбардирањата врз Германија и врз Јапонија. По војната се вработил во автомобилската компанија Ford Motor Company, а во 1960 г. станал прв претседател на управата кој не е член на управувачкото семејство Форд. Истата година новоизбраниот американски претседател го повикува да ја заземе функцијата министер на одбраната.Во 1962 г.  по откривањето дека Советите на Куба инсталираат нуклеарни  проектили, станува најблискиот советник на Кенеди за Кубанската криза, кога се воведува поморската блокада на комунистичкиот режим на Фидел Кастро.  По извонредно напнатиот период, на крајот е постигнат договор СССР да ги повлече ракетите, а САД да гарантираат дека нема да извршат инвазија врз Куба. Во текот на Виетнамската војна, Макнамара ја поддржуваше опцијата дека да биде воено помогнат Јужен Виетнам во војната против комунистичкиот Северен Виетнам зад кој повторно стои СССР, заради спречување на ширењето ан комунизмот. Подоцна тој признава дека го потценил виетнамскиот фанатизам и национализам, но не се согласуваше потполно дека САД извршија инвазија, дека туку поддржуваа една страна во, според него, војна со сите обелжја на граѓанска војна. Со зголемувањето на американските загуби во Виетнам и нерасположението во САД, Макнамара на Џонсон кон крајот на 1967 г. му советува дека нема рационален начин војната набрзо да биде завршена па САД да го ограничат своето воено присуство во Јужен Виетнам, а на тамошната влада да и’ го препуштат водењето на војната. На крајот од ноември истата година, претседателот Џонсон го сменува и го испраќа во Светска банка во чие раководство ги минува следните 12 години.