Белгија која е без влада веќе 253 дена, на 17-ти февруари го стигна а сега и го надмина рекордот што му припаѓаше на Ирак, каде беа потребни 249 дена да се постигне договор за поделба на власта меѓу Курдите, сунитите и шиитите, додека во Белгија договорот се уште не е ниту на повидок. Информациите од фламанскиот дневен весник Het Latste Niuz, говорат дека во решавањето на политичката криза според последните предлози би можел да се вклучи и поранешниот фински претседател Марти Ахтисар. На повик на 30-ина здруженија на фламанските и фландриските студенти во главните универзитетски градови во Белгија постојано се организираат собири на кои младите го искажуваат незадоволството заради запаѓањето на земјата во политички ќорсокак и, како што велат, да упатат антисепаратистичка и антинационалистичка порака. Белгискиот суверен – кралот Алберт Втори ја продолжи до 1-ви март посредничката мисија на Валонецот Дидие Рендер, во настојувањата да се постигне договор меѓу фламанските и валонските партии за составување федерална влада, откако веќе изминаа осум месеци од парламентарните избори коишто се одржаа во јуни 2010 г.Сепак, според се судејќи, минимални се шансите да биде постигнат договор во предвидениот рок кој истекува за една седмица. Така, Белгија продолжува да биде водена од влада којашто е задолжена да ги извршува само техничките тековни работи, забалежува AFP. „Разликите се толку големи што би требало да се размислува за именување на некоја личност која не е директно вклучена во политичкиот живот на Белгија, со што би се приближиле ставовите“, вели професорот на Харвард, Роберт Мнукин, за весникот Eko. Токму овој американски аналитичар во овој контекст го споменува поранешниот фински претседател и добитник на Нобеловата награда за мир, Марти Ахтисари кој имаше посредничка улога и на Косово, и во Намибија и во Северна Ирска. .„Сиот политички систем е така дизајниран, што двата народа живеат без вистинска поврзаност. Може ли да се подели државата? Да, тоа би можело да се случи во следните 10 години“, вели Мнукин.Како што пишува AFP, се чини дека Белгија се придвижува кон нови избори, кои според некои проценки може да се одржат веќе во мај со можност на натамошна радикализација на состојбите во земјата.Едно од прашањата за кои непомирливо спорат Фламанците и Валонците е судбината на арондисманите во предградијата на главниот град Брисел, кој се наоѓа во Фландрија но каде што живеат околу 130 илјади франкофони. Фламанците сакаат на франкофонското население во овие арондисмани да им се укинат изборните права кои им се дадени во 1960-те.Исто така, Фламанците сакаат и поголема автономија за северниот дел, економски посилна Фландрија во која се зборува на холандски јазик. Политичката поврзаност меѓу Фландрија и Валонија е воспоставена од 1830 г. а почна да слабее од 1970 г. откако досега петпати се додавани амандмани на белгискиот Устав.На парламентарните избори во Белгија што се одржаа на 13-ти јуни 2010 г. победија сепаратистичката фламанска партија N-VA и франкофонските социјалисти. Од тогаш траат преговорите за формирање на коалиционата влада. Белгија го надмина европскиот рекорд според времетраењето на периодот во кој државата е без влада на 11-ти јануари годинава кога изминаа 208 дена, рекорд што дотогаш го држеше Холандија во 1977 г. Белгија од 2007 г. се обидува да ги надмине политичките превирања кои се предизвикани со несогласувањата меѓу фламанските и франкофонските партии околу уредувањето на државата и околу некои финансиски прашања. Последната криза изби откако фламанската либерална партија Open-VLD  минатата година донесе одлука да истапи од владата заради неможноста да се надминат несогласувањата меѓу двете групи партии околу организирањето на изборните единици во дистриктот Брисел./крај/афп/ро/сн