Свет
Умала и Фуџимори во вториот круг од претседателските избори во Перу
Речиси 20 милиони Перуанци во земјата и во странство, ќе учествуваат на претседателските избори што ќе се одржат во Перу денеска.
Речиси 20 милиони Перуанци во земјата и во странство, ќе учествуваат на претседателските избори што ќе се одржат во Перу денеска. Во вториот круг од претседателските избори ќе се натпреваруваат лидерот на националистичката партија, 48-годишниот Оланта Умала, кој го предводи левичарскиот блок „Gana Peru“ (Перу победува) и 36-годишнaта Кеико Фуџимори, која е претставник на десните сили во земјата коалицирани во изборниот блок „Fuerza 2011“ (Сила -2011).Умала ја има поддршката на изборите од Социјалистичката партија, Комунистичката партија, како и од Револуционерната социјалистичка партија. Со апел до избирачите во полза на Умала истапија личности од перуанската интелектуална елита, како што е добитникот на Нобеловата награда за литература Марио Варгас Љоса.Поранешниот офицер и лидер на Националистичката партија, Умала по вторпат учествува на претседателските избори. Во 2006 година, тој самоуверено влезе во вториот круг, но загуби од актуелниот претседател Алан Гарсија за кого гласаа 55,45 отсто од гласачите, додека Умала доби 44,56 отсто од гласовите.Умала стана популарен политичар во Перу поради својата националистичка, анти-империјалистичка и анти-американска платформа. Меѓу главните цели што ги најави доколку биде избран за претседател на Перу, Умала ги посочи борбата против сиромаштијата и невработеноста, како и зголемена поддршка на социјалните програми. Тој ужива широка поддршка меѓу сиромашните и домородното индијанско население на Перу, во најсиромашни јужни и централни региони на земјата.Во својата изборна програма за привлекување гласови, Умала им вети на обичните граѓани, дека по доаѓањето на власт значително ќе ги намалени цените на гасот и минималната плата ќе ја зголеми на 272 долари. Средствата потребни за да се оствари оваа популистичка платформа, Умала вети дека ќе ги најде преку поправична редистрибуција на националното богатство, коешто сега е во рацете на олигархиските елити.Поранешниот потполковник на вооружените сили на Перу повеќепати ја посети Венецуела и секогаш ја добива поддршката од тамошниот претседател Уго Чавез, кој е исто така поранешен офицер и има идентична анти-американска политика. Во 2006 година, многу Перуанци гласаа против Умала токму поради неговата голема блискост до Чавез, стравувајќи дека Венецуела ќе се меша во внатрешните работи на Перу. Во текот на оваа претседателска кампања Умала се дистанцираше од венецуелскиот лидер, и вели дека неговите политички и економските погледи се најблиски до оние на поранешниот бразилскиот претседател Лула да Силва.Ќерката на поранешниот перуански претседател Алберто Фуџимори, Кеико Фуџимори, својата поддршка ја темели кај средната класа и има најголема поддршка во регионите на главниот град Лима, Каљао и во северните делови на земјата.Таа е поддржувач на продолжување на неолибералниот модел на економскиот развој и пазарната економија втемелени во 1990-те години од страна на нејзиниот татко. Нејзината економска програма е повеќе конзервативна и не им ветува на гласачите розова иднина и дека многу брзо ќе им го направи животот убав. Сепак, Фуџимори вети дека ќе обезбеди финансиска поддршка само за оние сегменти од популацијата кои живеат под линијата на сиромаштијата и оти тие ќе добиваат месечен надоместок од 45 долари. Меѓу главните точки на нејзината изборна програма се економскиот раст на земјата на ниво од 7 отсто годишно. Таа, исто така, го поддржува зголемувањето на здравственото осигурување и изградбата на затвори (нејзиниот татко, 72-годишниот Алберто Фуџимори е осуден на 25 години затвор за кршење на човековите права и во моментов е на издржување затворска казна), како и воведување на смртната казна за грозоморни злосторства.Во текот на последната телевизиска дебата на кандидатите, тие беа обединети во нивните ветувања за намалување на сиромаштијата во земјата (во моментов таа изнесува 34 проценти), подобрување на безбедноста во Перу, пониската инфлација и осигурувањето на економскиот пораст на земјата која се смета за една од најбрзорастечките во светот (до 7,5 отсто на годишно ниво), како и натамошен развој.Според последните истражување на јавното мислење, разликата меѓу претендентите за највисоката државна функција е минимална – за Кеико Фуџимори би гласале 50,3 отсто, додека за Оланта Умала – 49,7 отсто од избирачите. Во првиот круг од претседателските избори Умала доби 31, а Фуџимори – 23 проценти од гласовите.Низ целата земја и во странство во неделата ќе бидат отворени 103 илјади избирачки места. За да победи на изборите, еден од двајцата кандидата мора да постигне 50 отсто плус еден глас. Избраниот за претседател на државата ќе ја преземе функцијата на 28 јуни а неговиот мандат трае пет години – до 2016 година.Изборите ќе бидат внимателно следени од повеќе од 235 претставници од Организацијата на американските држави (ОАС) и од Европската унија.Во петокот на 3-ти јуни, во Перу, стапи на сила забраната за продажба и пиење алкохолни пијалаци, која ќе трае до 12 часот во понеделник. Еден ден подоцна, во саботата, стапи на сила законот за забрана на носење на оружје./крај/мф/сн
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Регион
Косово оди на нови избори по неуспехот да формира влада
Косово ќе оди на вонредни парламентарни избори на 28 декември 2025 година, објави претседателката Вјоса Османи, откако пропаднаа обидите во Собранието да се обезбеди мнозинство за да бидат донесени бројни клучни акти, меѓу кои и буџетот за 2026 година.
Османи го избрала подоцнежниот датум поради технички барања и очекувањата за поголем одѕив.
Таа изрази жалење што граѓаните повторно одат на избори, но нагласи дека тоа е резултат на политичките актери кои од февруари не успеале да формираат влада.
Земјата западна во политичка криза по парламентарните избори одржани на 9 февруари 2025 година, откако ниту една од партиите не освои мнозинство од 61 глас во 120-члениот Парламент.
Регион
Српскиот претседател се соочува со пријава во случајот со „снајперскиот туризам“ во 90-тите во Сараево
Хрватски истражувачки новинар поднел пријава до обвинителите во Милано против српскиот претседател Александар Вучиќ поради неговата наводна вмешаност во аферата „Сараевско сафари“, во која снајперисти од Италија и други земји наводно патувале во главниот град на Босна за да убиваат цивили за време на четиригодишната опсада на градот во 90-тите години.
Последната недела обвинителите во Милано почнале истрага насочена кон идентификација на Италијанците, кои наводно се вмешани, под обвиненија за доброволно убиство под околности – суровост и ниски побуди, пишува „Гардијан“.
Според истражителите, групи снајперски туристи наводно учествувале во масовни убиства откога плаќале големи суми пари на војници од армијата на Радован Караџиќ, поранешниот лидер на босанските Срби, кој во 2016 година е прогласен за виновен за геноцид и други злосторства против човештвото, за да бидат пренесени на ридовите околу Сараево, каде што можеле од задоволство да пукаат во населението.
Повеќе од 10.000 луѓе биле убиени во Сараево од гранатирање и снајперска огнена сила меѓу 1992 и 1996 година и тоа се смета за најдолга опсада во модерната историја по прогласувањето независност на Босна и Херцеговина од Југославија.
Снајперистите биле можеби најстрашниот аспект од животот под опсада во Сараево бидејќи неселективно ги таргетирале луѓето на улица вклучувајќи и деца.
Истрагата произлегла од правна пријава поднесена од Ецио Гавацени, писател од Милано, кој собрал докази за обвинувањата, како и од извештајот што обвинителите го добиле од поранешната градоначалничка на Сараево, Бењамина Кариќ.
Гавацени изјавил дека првично прочитал за наводните снајперски туристи во италијанскиот печат во 90-тите, но дури кога го гледал „Сараево сафари“, документарец од 2022 година на словенечкиот режисер Миран Зупанич, почнал подетаљно да истражува.
Во средата истражувачкиот новинар Домогој Маргетиќ ја поднел својата пријава против Вучиќ пред обвинителите што го водат случајот.
Како што беше објавено во Сараево, последниве денови Маргетиќ на социјалните мрежи објавил докази дека Вучиќ, тогаш млад доброволец, бил присутен на една од воените позиции во Сараево, од кои, според сведоци, странски државјани и српски ултранционалистички единици пукале и убивале цивили.
Гавацени тврдел дека „многу, многу, многу Италијанци“ наводно биле вмешани, без да наведе бројка. Тој додал: „Имаше Германци, Французи, Англичани… луѓе од сите западните земји што плаќаа големи суми пари за да бидат одведени таму и да пукаат на цивили“.
Александар Вучиќ досега нема коментар за најновите обвиненија, но шпекулации за неговото присуство на сараевското боиште кружат со години.
Во интервју за една босанска телевизија во 2021 година српскиот претседател изречно негирал дека некогаш пукал на опколениот град. Тогаш тој ги опишал обвиненијата како политичка манипулација заснована врз националистичката реторика на неговата младост и врз кревката рамнотежа на силите во регионот.
Свет
Човекот на Путин кој стои зад нацрт-планот на Трамп за Украина
Кирил Дмитриев, 50-годишен руски дипломат со длабоко познавање на Соединетите Американски Држави, каде што студирал и работел, се најде во центарот на светското внимание.
Како раководител на Рускиот фонд за директни инвестиции и човек од деловниот свет, Дмитриев стана клучна фигура во разговорите со администрацијата на Трамп, а нацрт-планот за мир што произлезе од неговите средби со специјалниот американски пратеник Стив Виткоф предизвика бројни реакции, пишува Би-Би-Си.
Нацрт-планот за мир, создаден по тридневната средба меѓу Дмитриев и Виткоф во Мајами, содржи предлози што многумина ги сметаат за копија на желбите на Владимир Путин.
Од Украина се бара да отстапи територија што моментално е под нејзина контрола и значително да ја намали својата војска. Иако тимот на Кирил Дмитриев одби да коментира за деталите, украинскиот претседател Володимир Зеленски беше претпазлив кога рече дека секој договор мора да обезбеди „достоинствен мир, со услови што ја почитуваат нашата независност и суверенитет“.
За разлика од многумина во Москва, специјалниот пратеник на Путин добро ја познава модерна Украина. Тој пораснал во Киев, а еден од неговите пријатели тврди дека како 15-годишник дури учествувал во продемократски протести во пресрет на распадот на Советскиот Сојуз.
Токму оваа запознаеност со американскиот и украинскиот менталитет го прави ретко откритие во руската дипломатија. Неговата соработка со неговиот американски колега, Стив Виткоф, стана константа од почетокот на вториот мандат на Трамп. „Сигурни сме дека сме на патот кон мирот, а како миротворци мора да го постигнеме“, рече Дмитриев на конференција во Саудиска Арабија кон крајот на октомври.
Двајцата пратеници првпат се сретнаа во февруари 2025 година, кога Дмитриев помогна во ослободувањето на американски наставник од руски затвор.
„Има еден господин од Русија, неговото име е Кирил, и тој имаше многу врска со ова. Тој беше клучен преговарач кој го премости јазот меѓу двете страни“, им рече Виткоф на новинарите во тоа време. Неколку дена подоцна, двајцата присуствуваа на состанок во Саудиска Арабија, кој го означи крајот на дипломатската изолација на Русија од Западот.
Но, директниот пристап до претставниците на Трамп не беше секогаш успешен. Кога Трамп воведе санкции врз две од најголемите руски нафтени компании минатиот месец, американскиот министер за финансии Скот Бесент го нарече „руски пропагандист“ затоа што сугерираше дека потегот ќе доведе до повисоки цени на горивата во САД.
Дмитриев, за разлика од поголемиот дел од придружбата на Путин, се чувствува удобно во американските телевизиски студија, каде што вешто ги фали дипломатските вештини на Трамп, додека ја пренесува наративата на Кремљ на западната публика.
„Јас не сум војник… но ставот на руската војска е дека тие таргетираат само воени цели“, изјави тој неодамна за CNN, само неколку дена по бомбардирањето на градинка во Харков, додавајќи: „Јас само работам на дијалог и се осигурувам дека конфликтот ќе заврши што е можно поскоро“.
Иако Виткоф го цени, уште во 2022 година, за време на администрацијата на Бајден, Министерството за финансии на САД го нарече „познат сојузник на Путин“ и го санкционираше Рускиот фонд за директни инвестиции (RDIF), со кој тој управува од 2011 година. „Иако официјално е државен инвестициски фонд, RDIF се смета за таен фонд на претседателот Владимир Путин и симбол на пошироката руска клептократија“, се вели во соопштението.
Неговиот став за тој период е јасен: тој тврди дека под Бајден немало обид да се разбере руската позиција, додека тимот на Трамп „ја запре Третата светска војна“. Неговите врски со врвните функционери се дополнително зајакнати преку неговата сопруга, ТВ-водителката Наталија Попова, која е пријателка и колешка на ќерката на Путин, Катерина Тихонова.
Неговиот подем во Москва е во остра спротивност со неговото детство во Киев, каде што пораснал како син на двајца научници. Неговиот татко е познат клеточен биолог, а неговата мајка генетичарка. Токму ова научно наследство можеби го охрабрило да го користи државниот фонд за финансирање на руската вакцина против Ковид, Спутник V. Иако се верува дека го запознал Путин во 2000 година, тој не секогаш се согласувал со неговите ставови.
Додека Путин го нарече распадот на СССР „најголемата геополитичка катастрофа на векот“, Дмитриев протестираше против советскиот режим како тинејџер. За време на неговата програма за размена во Соединетите Држави во 1990 година, тој дури и го нагласи украинскиот национален идентитет, велејќи дека „Украина имала долга историја како независна нација пред да стане дел од Руската империја“.
По дипломирањето со МБА на Харвард, тој работел за МекКинзи и Руско-американскиот инвестициски фонд, пред да се врати во Русија во 2011 година за да го предводи RDIF. Со текот на годините, неговите ставови се менуваа – од критикување на репресиите на Путин врз олигарсите до предупредување дека Украина се соочува со „економски холодомор“ ако се изолира од Русија.
Покрај дипломатијата, Дмитриев е познат и по амбициозни комерцијални предлози, како што се заеднички енергетски проекти на Арктикот, партнерства со американски компании, па дури и нудење „мала нуклеарна централа за мисија на Марс“ на Илон Маск и железнички тунел „Путин-Трамп“ под Беринговиот Проток.
Додека неговиот углед расте во Русија, тој нагло падна во неговата родна Украина, каде што му се воведени санкции за наводни злосторства против Украина и Украинците.
Фото: ЕПА

