На улиците на Бања Лука, како дел од парадата организирана од властите на Република Српска по повод одбележувањето на 9 јануари како ден на тој ентитет, се појавија членовите на контроверзната руска мото група „Ноќни волци“ пишува Кликс.ба.

Članovi Moto kluba Noćni vukovi na defileu povodom neustavnog dana Republike Srpske u Banjoj Luci. Oficijelni spiker je tokom defilea saopćio da je član Noćnih vukova ruski predsjednik Vladimir Putin. Pored zvaničnika RS, defileu prisustvuju potpredsjednik Vlade Srbije Aleksandar… pic.twitter.com/wcvhl61v8X

— Istraga.ba (@IstragaB) January 9, 2025

Парадата, која се одржа на главната градска улица, ги собра членовите на Министерството за внатрешни работи на РС, ученици, студенти и разни граѓански здруженија.

Paradi prisustvuju ambasador Rusije, potpredsjednik Srbije Aleksandar Vulin i članovi ruskog moto kluba Noćni vukovi koji su pod EU sankcijama.

Više o Noćnim vukovima: https://t.co/62ImSrJBha pic.twitter.com/2lhZY2m0Jw

— Detektor.ba (BIRN BiH) (@detektor_ba) January 9, 2025

Сепак, присуството на Ноќните волци привлече особено внимание, најмногу поради нивната репутација, според Кликс.

Ruski Noćni vukovi u Banja Luci nosili zastave s Putinovim likom! pic.twitter.com/uFD4lcrRm1

— Vijesti.ba (@Vijesti_ba) January 9, 2025

Дејан Кокотовиќ почина денеска во Клиничкиот центар во Подгорица од тешките повреди со кои се здоби на 1 јануари при пукање во кафулето Велестово во центарот на Цетиње, пишува црногорски „Вијести“. Ова е 13-та жртва на нападот на Ацо Мартиновиќ.

Во нападот Кокотовиќ бил ранет во пределот на стомакот, градниот кош и главата. Истата вечер бил опериран во Клиничкиот центар. Тој изминатава недела се бореше за живот, но на крајот напорите на лекарите се покажаа залудни.

Убиецот Ацо Мартиновиќ починал при транспорт во Клиничкиот центар на Црна Гора откако си пукал во глава.

Во хотелот „Јама“ во Словенија, при реновирањето на објектот во 2016 година, пронајдени биле тајни соби кои служеле како центар за комуникација на тогашната тајна полиција УДБА. Шпионите влегувале во нивниот таен комуникациски центар сместен во една од собите на приземјето на овој словенечки хотел, кој бил еден од најпосетуваните во земјата за време на Југославија. Јосип Броз Тито често престојувал таму со сопругата, пишува хрватскиот весник „Јутарњи лист“.

Во хотелот Јама во Словенија, Јосип Броз Тито беше домаќин на многу државници, како што е иранскиот шах Реза Пахлави, чија фотографија сè уште е изложена во ходникот на овој угостителски објект. И додека се забавувале во тогашниот луксузен хотел, покрај нив се одвивал сосема поинаков живот на чело со организацијата на УДБА, типичен за периодот на Студената војна. Постојна, се чинело како вистинска локација за шпионски активности бидејќи се наоѓала недалеку од границата со Западна Европа. Очигледно, во тоа време, под површината се случувале многу работи.

Денес овие соби се отворени за јавноста и може да се посетат со аудио водич, но и на обиколка со вистински водич. Туристичката тура е наменета за лица над 15 години и трае околу час и половина. Тајните соби, како што ги нарекуваат денес, биле откриени сосема случајно при реновирањето на хотелот, кој го купил претприемачот Марјан Батагељ.

Откако ги реновирале сите соби, им останало приземјето, каде и денес се наоѓаат сервисните површини. Имало челична врата која била заклучена и никој не знаел што има зад неа. Биле пронајдени четири простории за прислушување. Тие се наоѓале веднаш до пералната и содржеле уреди за слушање, цивилни и воени телефонски централи и соба за одмор со кревети.

По целата висина на хотелот имало и простор без врати и прозорци. Очигледно се користел за водење на огромни кабли. Некои соби биле опремени и со озвучување, а сите во тоа време веќе имале телефони. Се наведува и дека порано имало антена на покривот на хотелот. Имало неколку излези од просторот. Откритието било шокантно за сите.

Батагељ верува дека шпионските соби најверојатно биле изградени во 1969 година и биле дел од поширок систем. Тие поминале долго време во потрага по оригиналните дизајни на хотелот и на крајот ги нашле. Собите биле планирани веднаш до пералната, за да бидат што подалеку од вработените и гостите. Недостатокот на влажност во просториите создал идеални услови за поставување чувствителна опрема. Низ целата опрема имало дебел слој прашина, што значело дека веќе подолго време никој не бил во просториите. Денес таму може да се види оригинален мебел од тоа време, како и бројни парчиња опрема.

И тогаш почнаа гласини за тоа кој од поранешните функционери знаел. Никој не сакал да зборува за тоа. Можеби луѓето се уште стравувале да признаат нешто после толку многу години. Впрочем, тоа било местото каде што Удба биле стационирани. Можеби и сите вработени во хотелот биле шпиони? Или можеби само некои знаеле? И денес, многу луѓе се прашуваат. Поранешниот директор на хотелот, кој заминал во пензија, сигурно знаел за тајните соби, но никој од постарите вработени во хотелот не сакал да им го каже тоа на новинарите на „Јутарњи лист“ кои го посетиле хотелот „Јама“. Дури и денес, многу луѓе не сакаат да зборуваат за тоа, иако поранешниот шпионски центар оттогаш стана популарна туристичка атракција што секој може да ја посети. Неверојатно е како таков простор толку долго останал тајна по распадот на Југославија, а се наоѓал во еден од најпознатите хотели во Словенија.

Една од туристите која престојувала во хотелот „Јама“ на новинарите од „Јутарњи лист“ им раскажала за своето искуство кога почувствувала дека нешто не е во ред во тој хотел.

„Откако ја посетив познатата пештера во овој крај, отидов да спијам во хотелот Јама, во близина. Додека одев по ходникот, слушнав звук. Но, јас на почетокот не реагирав“, вели жената која сакаше да остане анонимна.

„Повторно се повтори. Се прашував што се случува толку доцна. Излегов од собата, но немаше ништо. Се вратив во кревет за да се вратам на спиење, но повторно слушнав некоја врева, како некој постојано да влегува и излегува од собата до мојата. Веќе почнав да се прашувам дали слушам духови, што се случува… На рецепција ми рекоа дека се е во ред, дека во собата до мојата нема гости. Тие беа изненадени што слушам бучава. Едвај заспав. Вториот ден, кога излегував од хотелот, сè уште чувствував чудно чувство. Години подоцна открив зошто“, раскажала жената.