Регион
Таткото на девојче убиено во „Рибникар“: Многу работи не се во ред

Таткото на едно од убиените девојчиња во Основното училиште „Владислав Рибникар“, познатиот одбојкарски тренер Драган Кобиљски, на социјалните мрежи објави писмо за трагедијата во кое повика на одговорност.
Писмото е пренесено во целост:
„Како да размислуваме и како да живееме? Зошто не’ нарекуваат родители на деца ‘жртви’? Нашите деца не загинаа поради несреќен сплет на околности, нашите деца беа убиени (застрелани, ликвидирани) со многу јасна намера, план и желба за фатален исход… Tука ништо не е во ред. Не се случило случајно…случајно само некои се спасиле…
А како живеат, дишат, па дури и постојат родителите на убиените деца? Какво било детството и младоста на браќата и сестрите, каква возраст имале бабите и дедовците? Каков е животот на ранетите, а какви се траумите на преживеаните?
Колку светови се всушност уништени?
Дали ова може да се поправи? – не може! Дали децата можат да се вратат? – не може!
И дали е важно да се утврдат одговорностите во ова кривично дело? – Важно е! Важно е вакво нешто никогаш да не се повтори.
Никој од нас не е судија на овој свет, а најмалку на ‘оној’ свет и никој не се труди да биде, но за да не остане злото само зло, треба барем да се извлече поука од оваа трагедија.
Утврдувањето на одговорност и законска казна не претставува наша осуда. Тоа го претставува ставот на општеството дека постапките што доведоа до зло се неприфатливи и дека неговата цел е да го регулира.
Ниту покајанието ниту простувањето не резултираат со ослободување од одговорноста, ниту, пак, треба да се мешаат тие работи.
Бог ќе прифати искрено покајание, нашето простување ќе значи продолжување на животот без гнев, а поднесувањето на одговорноста и изрекувањето казнени мерки се насочени кон создавање и негување општествено прифатливи норми на однесување.
Се уште не сме ставени во искучение, ниту некој побарал прошка од нас, ниту сме се прегрнале и плачеле со некого поради сликите или телата на нашите убиени деца – велат дека им е непријатно да гледаат… и тие упорно се обидуваат да објаснат како се било во ред:
– дете со целосен недостаток на емпатија изложено од неговите родители на содржина несоодветна за неговиот емоционален развој и тренирано на стрелиште – не треба да биде во ред,
– оружје достапно за детето во куќата – не е добро,
– игнорирањето од страна на родителите во врска со советите за неопходната психолошка поддршка и детален преглед на детето поради „криза на свеста“ – не треба да биде во ред, бидејќи тоа резултираше со прикривање на случајот со детето кое всушност требаше да се лекува.
– промена на смена и одделение без ниту една писмена трага во форма на Барање и Одобрување, каде што ќе се наведат јасни причини за преземање на такви мерки и дополнително процедурално следено… – не треба да е во ред, бидејќи тоа го докажува отсуството на систематски и организиран пристап.
– ширењето невистини за врсничко насилство и виктимизација на криминалецот – не треба да биде во ред, бидејќи тоа води до создавање на идоли кои се погубни за ова општество.
– видеата и сквернавењето на идентитетот на жртвите, нивните семејства и потенцијалните жртви – не треба да бидат во ред со сите морални, етички и безбедносни стандарди,
Толку не е во ред… Неправдата боли, извртувањето на фактите боли, грозоморната реалност боли, обидите да се избегне одговорноста болат, а ние?
Треба да продолжиме да даваме коментари за криминалот, за правниот процес, за нас и нашите убиени деца, да доставуваме јавно достапни видеа каде нашите деца се сместени во камион во црни вреќи, постојано пред очи да ја имаме фотодокументацијата на нашите застрелани деца, упорно убедувајќи се дека имаат мирен израз на нивните лица, дека утешно и со благодарност се враќаме на последните бакнежи и допири во Градската капела каде дури имавме можност да ги видиме како спијат за последен пат… да ги голтнеме солзите, да го потиснеме плачот, затоа што рацете ни беа полупразни… и да ја поднесеме нашата болка…
И знаеме дека никој освен криминалецот не сака лошо, но клучната улога во оваа невидена трагедија имаше лошото (не)дејствување.
Преземањето одговорност за избраните постапки е минимумот што го заслужува ова општеството кое сака подобро“, се вели во писмото.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Регион
Пожар во затвор во Сплит, неколку затвореници хоспитализирани

Неколку затвореници се повредени во пожарот во сплитскиот затвор Билице, кој е изгаснат, соопшти денес Сплитскиот противпожарен оперативен центар.
Како што е наведено, затворскиот персонал го изгаснал пожарот што избувнал синоќа, а пожарникарите ги евакуирале затворениците, од кои неколку побарале медицинска помош поради вдишување чад и биле пренесени во сплитската болница.
„Добивме дојава за пожар во една од ќелиите на затворот околу 21:30 часот, а по пристигнувањето на пожарникарите затворскиот персонал веќе го изгаснал пожарот во најголем дел, а пожарникарите веднаш ги евакуирале затворениците“, изјавиле за Хина од Противпожарниот центар.
Регион
Драма во Црна Гора: две жени од Србија извлечени на брегот од силните морски струи и ветер

Две српски државјанки беа спасени денес во водите на Јадранското Море, откако силни морски струи ги одвлекоа далеку од брегот.
Како што соопшти Управата за поморска безбедност и управување со пристаништата во Црна Гора, двете жени од Србија биле однесени од брегот кај Сутоморе од силните морски струи и ветер.
Управата изјави дека центарот за поморски операции добил повик за помош утрово во 8:33 часот, по што спасувачкиот брод со екипажот испловил кон областа Сутоморе.
„На лице место пронашле две српски државјанки кои биле во морето. Тие веднаш биле извлечени од водата и безбедно транспортирани со брод на Управата за поморска безбедност и управување со пристаништата до брегот, каде што ги пречекала екипата за итни случаи“, се додава во соопштението.
Управата истакна дека акцијата била завршена брзо и ефикасно, а спасувачката екипа била поддржана од брод од Секторот за гранична полиција со екипаж.
Регион
Вештак открива детали за момчето-убиец од Белград: „Сакал да биде психопат“

Вишиот суд во Белград на 5 јуни ја продолжи кривичната постапка против родителите на момчето (Коста К.) кое уби 10 лица во основното училиште „Владислав Рибникар“ во мај минатата година. На судењето присуствуваше судскиот експерт за невропсихијатрија д-р Анета Лакиќ, која ги презентираше наодите од психијатриското и психолошкото испитување на момчето, објавува Блиц.
Според неа, момчето не покажало знаци на каење, иако било свесно за сериозноста на своите постапки. Тој изјавил дека немало да го стори тоа што го сторил доколку знаел какви ќе бидат последиците, но не изразил никакви чувства на вина. Вештакот истакнал дека момчето систематски се обидува да ја минимизира сериозноста на кривичното дело и користи одбранбени механизми за да избегне непријатни прашања – на пример, го прекинува разговорот и го бара својот лекар.
Според наодите, момчето било свесно дека поради неговата возраст нема да биде кривично одговорно. Веднаш по извршувањето на кривичното дело, знаело кого да повика и како да се однесува. Тој исто така изјавил дека се чувствува безбедно бидејќи, како што рекол, е „заштитен од одмаздата на оние чии деца ги убил“.
„Кога нешто во разговорот го вознемирува и прави да се чувствува непријатно, тој совршено добро знае како да прекине, веднаш станува и вели: ‘Сакам да го посетам мојот лекар’. Тој го прави ова за да се заштити“, заклучи Лакиќ.
За време на вештачењето, исто така беше споменато дека пред да го изврши злосторството, момчето пребарувало на интернет информации за доживотни и смртни казни, и наводно очекувало да заврши во затворска установа каде што ќе има мир и ќе чита книги.
Вештакот исто така изјави дека момчето изјавило дека „некое време сакал да стане ‘психопат’, инспириран од случаите на момчиња убијци од САД, но дека подоцна се откажал од тоа“.
Зборувајќи за неговите семејни односи, тој изјави дека бил најблизок со неговата баба и чичко, додека остатокот од неговото семејство го опиша како „проколнат“. Д-р Лакиќ додаде дека момчето давало лажни информации за своето здравје, како на пример дека има астма и дека неговиот дедо починал, што го користел за да избегнува училиште.
Кога адвокатот ја прашал зошто не разговарала со родителите на обвинетиот, вештакот објаснил дека таков разговор би можел да ги компромитира наодите бидејќи целта била да се процени перцепцијата и расудувањето на момчето во времето на кривичното дело.
Судската постапка против родителите на момчето продолжува.