Исламско-конзервативната Партија на правдата и развојот (AKP) на турскиот претседател Реџеп Тајип Ердоган, уверливо победи на вонредните парламентарни избори кои се одржаа во неделата и успеа повторно да освои апсолутно мнозинство коешто го загуби на изборите во јуни годинава.

По 99 отсто од изборениот гласачки материјал. Партијата на правдата и развојот (AKP) освои 49,3 отсто од гласовите и според проекциите ќе има 316 од 550 пратенички места во парламентот, јавуваат телевизиите NTV и CNNTurk.Станува збор за голем успех на партијата во која и покрај тоа што замина на претседателската функција на државата, сите конци и натаму ги влече 61-годишниот Реџеп Тајип Ердоган, која на изборите од 7-ми јуни првпат од 2002 година го загуби апсолутното мнозинство во парламентот. Тогаш AKP се откажа од правење коалиција со партиите со кои има дијаметрално спротивни позиции, и се реши да оди на нови избори уверена дека со некои маневри ќе успее да обезбеди можност самата да ја составува владата.Турскиот премиер, и формален челник на AKP, Ахмет Давутоглу, изјави пред многубројните приврзаници на партијата дека неделата е „ден на победата“, откако стана јасно дека партијата обезбедува мнозинство.„Денеска е ден на победата, Победа на нашата демократија и победа на нашиот народ. Се надевам дека добро ќе ви служиме во следните четири години, и дека повторно ќе излеземе пред вас во 2019 година“, изјави Давутоглу алудирајќи на следните парламентарни избори.Изненадување претставува релативно слабиот резултат на прокурдската Демократска народна партија (HDP) која победоносно влезе во турскиот парламент првпат во јуни, а сега одвај го мина изборниот праг од 10 отсто, освојувајќи 10,4 отсто од гласовите на избирачите. Со тоа, таа освојува 59 мандати во парламентот, дури 21 помалку од јунските избори.Ваквите резултати на HDP, со обвинувањата за изборни нерегуларности и притисоци, предизвикаа судири на полицијата и младите курдски демонстранти во Дијарбекир, на курдскиот југоисток на Турција.Републиканската народна партија (CHP – социјалдемократите) повторно е на второ место со освоени 24,5 отсто од гласовите, па следува Партијата на националната акција (MHP – десница), со речиси 12 отсто гласови, а и двете имаат значително полоши резултати во однос на јунските избори.Интересно е што сите истражувања на јавното мнение пред изборите покажуваа дека AKP ќе освои меѓу 40 и 43 отсто од гласовите, што нема да беше доволно за самостојно формирање влада. Противниците на Ердоган се надеваа дека гласачите ќе одговорат на нивните повици да го казнат авторитарниот стил на владеење на Ердоган. Уште повеќе, по инцидентите со затворско казнување на малолетници за наводни навреди на шефот на државата и рациите во редакциите на опозициски медиуми, и особено на двете телевизиски мрежи блиски на струјата на неговиот поранешен сојузник исламскиот проповедник Абдулах Ѓул кој живее во егзил во САД, кого Ердоган го обвини за создавање „паралелна држава“.Аналитичарот Сонер Чагаптај од Институтот Вашингтон на социјалната мрежа Twitter дека „Победија стравот од несигурноста во Турција, и стратегијата на Ердоган на силен човек кој може да заштити“. Ердгоан, имено, при гласањето во Истанбул истакна дека овие избори се потребни по несигурниот резултат од изборите на 7-ми јуни, „Очигледно е колку стабилноста е важна за нашата земја“, порача.По изборите од 7-ми јуни годинава, политичката атмосфера во Турција значително се заостри. Во јули беше прекинат прекинот на огнот од последните две-три години, и продолжија вооружените судири со герилците на забранетата Работничка партија на Курдистан (PKK), со што дефинитивно беше закопан мировниот процес започна пред три години.Еден од факторите несомнено е и војната започната во соседна Сирија во март 2011 година, којашто се прелева и на територијата на Турција. По атентатот во Суруч во јули и двојниот самоубиствен бомбашки напад на предизборен митинг на прокурдските и левите сили на 10-ти октомври во Анкара, што е најкрвавиот терористички акт во турската историја со 102 мртви, турските власти поостро се пресметуваат со џихадистичката Исламска држава. Ова зголемување на насилствата сé повеќе ги загрижува западните сојузници на Турција, секако и Европската унија којашто се соочува со сé поголем прилив на бегалците и прогонетите од Блискиот исток, коишто надоаѓаат главно преку сириско-турската граница./крај/мф/сн

Извор: Макфакс