Некогаш најубавиот брод на австриската компанија Österreichischer Lloyd – елегантен, брз и луксузен – лежи веќе 111 години на дното на Јадранското Море, на околу 13 километри од Бриони, речиси спроти Ровињ.

Носел име SS Baron Gauč (Барон Гауц), а историјата го памети како најголемиот патнички брод што потонал во Јадранот.

Луксузниот брод бил изграден по нарачка на австрискиот Лојд со седиште во Трст, заедно со неговиот сестрински брод Prinz Hohenlohe, во бродоградилиштето Gourlay Brothers & Company во шкотскиот град Данди.

Запловил на 16 јуни 1908 година, во време кога за погон се користел јаглен. Во 1911 година бил прилагоден на нафта.

Бродот бил модерен за своето време – имал панорамски стаклени ѕидови кои ја штителе променадата од ветер, елегантна трпезарија за 96 гости украсена со даб. Но, класите на патување биле строго поделени – патниците од трета класа немале класични кабини.

Редовната рута на бродот почнувала од Трст, со пристаништа во Пула, Мали Лошињ, Задар, Сплит, Хвар, Дубровник, Херцег Нови и Котор. На оваа линија, Барон Гауц поставил рекорд во брзината на пловење – просечни 17 јазли (околу 30 км/ч).

Бродот бил долг 85,4 метри, широк 11,64 метри и имал капацитет за 300 патници и 64 членови на екипажот.

Колку патници имало?

По избувнувањето на Првата светска војна, сите трговски бродови на Австроунгарија преминале во воена служба. Така и Барон Гауц бил ставен во служба на морнарицата на 27 јули 1914 година. За време на четири воени пловења, тој поминал 2.900 километри и превезол 2.855 лица, главно војници и материјал до Котор, а на повраток евакуирал цивили.

Откако до 11 август ги завршил сите воени задачи, бродот бил вратен во цивилна служба на компанијата Лојд.

Последното патување и трагедијата

На последното патување, бродот превезувал дипломатски лица, државни службеници и цивили од воените подрачја. Бидејќи качувањето на бродот било дозволено и без карта, точниот број патници никогаш не бил утврден.

Познато е дека имало 64 члена на екипажот, но според сведоци, бројот на патници бил многу поголем од дозволените 300, меѓу кои околу 100 деца.

Бродот пловел близу крајбрежјето

На 12 август 1914 година, луксузниот брод испловил од Котор кон Трст. Задоцнил околу еден час, поради што не пристанал во Пула.

Капетанот Паоло Винтер (43 години) од Трст, се повлекол од командното место за ручек и одмор, оставајќи го првиот офицер Ѓузепе Лупис да управува со бродот, кој подоцна ја предал командата на вториот офицер Ѓузепе Тенце.

Во исто време, австроунгарскиот брод Basilisk поставувал мини за заштита на пристаништето во Пула. По трагедијата, капетанот Винтер и првиот офицер Лупис изјавиле дека не издале наредба за промена на курсот и дека не виделе предупредувачки сигнали од Basilisk, па бродот продолжил да плови опасно близу до крајбрежјето.

Паника на палубата

Околу 14:45 часот, Барон Гауц удрил со левиот бродски брод во претходно поставена мина на околу 13 километри од Бриони. Водата брзо влегла и поплавила кабини. Бродот се накосил на страна, а првите жртви биле членови на екипажот.

Настанала паника на палубата. Патниците трчале кон спасувачките чамци кои биле пренатрупани или не можеле да се ослободат. Многумина скокнале во морето каде што ги пречекала густа нафта од пукнатите резервоари, која им ја иритирала кожата, очите и спречувала нормално дишење.

Иако бродот имал осум спасувачки чамци со по 30 места и 166 појаси за спасување, опремата не помогнала, тврделе преживеаните. Тие дури раскажале дека дел од екипажот ги занемарил и се обидувал да си ги спаси сопствените животи.

Барон Гауц потонал за само пет до седум минути по експлозијата. Во близина се наоѓале австроунгарските разурнувачи Csepel, Triglav и Balaton, кои спасиле 159 лица од морето. Загинале најмалку 127 луѓе – главно жени, деца и членови на екипажот.

Капетанот Винтер и првиот офицер Лупис преживеале и биле ставени во домашен притвор. На воен суд биле прогласени за виновни за трагедијата, но во 1920-тите работеле како капетани во италијанската компанија Lloyd Adriatico. Деталите од судењето не биле познати поради воена цензура.

Барон Гауц под заштита на државата

Првата потрага по олупината започнала неколку дена по несреќата, кога загинал еден од нуркачите. Дури во 1958 година, Либеро Ѓурасини заедно со сонародникот Ѓаконо Сток ги пронашле остатоците на Барон Гауц.

Бриони подоцна станала резиденција на Јосип Броз Тито, па нуркањето и пловењето било забрането долго време во тоа подрачје. Обидот за подигнување на бродот во 1968 останал само сон.

Денес тој е заштитен како културно добро од Министерството за култура на Република Хрватска. Нуркањето е дозволено само со овластени професионалци.

На прв поглед, тие изгледаат недопирливи и целосно мирни, но зад таа надворешна фасада се крие богат внатрешен свет полн со емоции. Овие знаци ретко им дозволуваат на другите да ѕирнат во нивната ранливост, но кога го прават тоа, откриваат изненадувачка длабочина на чувства.

Јарец

Јарците изгледаат ладни затоа што ретко ги покажуваат своите чувства јавно. Нивниот пристап кон животот се базира на дисциплина и разум, но тоа не значи дека не се емотивни. Тие се длабоко погодени од зборовите и постапките на другите луѓе, но ги обработуваат своите чувства сами, без сведоци. Кога ќе го отворат своето срце кон некого, тоа е знак на целосна доверба.

Шкорпија

Шкорпиите се познати по нивното силно присуство и продорен поглед, но зад ова лежи извонредна чувствителност. Иако ретко признаваат ранливост, тие долго време се сеќаваат на емоционалните рани. Нивното очигледно студенило е всушност одбранбен механизам против повторна повреда.

Девица

Девиците се рационални и практични, но многу емпатични. Тие ја кријат својата емоционална страна зад логиката и критичкото размислување. Ги изразуваат своите чувства со дела, а не со зборови, и честопати се тешки за читање. Сепак, кога веруваат некому, тие се подготвени да се отворат и да ја покажат својата топлина.

Кристијано Роналдо и Џорџина Родригез се верија. Џорџина го потврди тоа со објава на Инстаграм.

„Кажав „да“. И во овој живот и во сите други животи“, напиша таа покрај фотографија од огромен дијамантски прстен.

Фотографијата ја лајкнаа над милион луѓе за помалку од половина час.

Една од најпознатите модерни љубовни приказни се случила во луксузната продавница на Гучи, каде што Џорџина Родригез работела како продавачка. Кристијано Роналдо, тогаш светска фудбалска ѕвезда, случајно влегува во продавницата – сè уште не знаејќи дека оваа средба ќе отвори животно поглавје кое ќе промени сè за него.

Џорџина подоцна го опиша тој момент како нешто речиси магично – пеперутки во стомакот, срцето брзо чукаше и чувството дека нивните раце „им припаѓале еден на друг од самиот почеток“. Роналдо отворено призна дека на почетокот не очекувал нивната врска да биде толку силна, но со текот на времето сфатил дека Џорџина е жената на неговиот живот.

Иако првата средба беше кон крајот на 2016 година, нивната врска стана јавна на почетокот на 2017 година. Тие за прв пат се појавија заедно на доделувањето на наградите за најдобри фудбалски ѕвезди на ФИФА во јануари истата година. Првата заедничка објава на Инстаграм дојде малку подоцна, во март, кога Кристијано сподели фотографија со Џорџина со едноставен емотикон во форма на црвено срце.

Тие имаат две биолошки деца заедно, но Џорџина одгледува и три деца што Роналдо ги доби преку сурогат мајчинство.