Данска ги забрани сите цивилни летови на дронови до 3 октомври пред самитот на Европската унија во Копенхаген, објави данскиот министер за транспорт.

Министерството соопшти дека одлуката е донесена за да се „олесни безбедносната работа“ на полицијата, објаснувајќи дека не можат да дозволат „странски беспилотни летала да создаваат несигурност и нарушување“.

Данска, како и неколку други европски земји, пријави голем број „инциденти со беспилотни летала“ во последните недели. Само еден ден пред забраната, беа видени беспилотни летала како летаат над данските воени објекти.

Првите неидентификувани дронови беа забележани на 22 септември, при што накратко беа затворени аеродромите во Копенхаген и Осло. Минатата недела, летовите беа привремено суспендирани и во Алборг и Билунд поради слични закани.

Истрагата на данските власти сè уште не утврди кој стои зад летовите. Министерот за одбрана ги нарече настаните „хибриден напад“ и дел од „систематска операција“. Премиерката Мете Фредериксен потврди дека е во тек истрага и не ја исклучи можноста Русија да стои зад нападите.

Москва ги отфрли ваквите обвинувања, велејќи дека „силно отфрла“ каква било вмешаност.

фото: принтскрин

Велика Британија можеби веќе е во војна со Русија, предупреди поранешната шефица на британската безбедносна служба МИ5. Таа ги наведува длабочината и интензитетот на сајбер нападите, саботажите и другите непријателски активности за кои вели дека Москва ги оркестрира против Велика Британија, објавува „Гардијан“.

Елиза Менингем-Булер, која ја водеше МИ5 од 2002 до 2007 година, се согласи со експертот за Русија Фиона Хил, која претходно оваа година изјави дека Москва веќе е во војна со Западот. Менингем-Булер рече дека ситуацијата значително се променила „од инвазијата на Украина и разните работи за кои прочитав дека Русите ги прават тука – саботажи, собирање разузнавачки информации, напади врз луѓе и така натаму“.

Во подкаст интервју со претседателот на Домот на лордовите, Џон Мекфол, таа го објасни својот став. „Мислам дека можеби е во право кога вели дека веќе сме во војна со Русија. Тоа е различен вид војна, но непријателството, сајбер нападите, физичките напади, разузнавачката работа се обемни“, рече таа.

Нејзините зборови се поткрепени со неодамнешните настани. Оваа година, шест бугарски државјани беа осудени во Велика Британија за учество во шпионска мрежа што вршеше надзор низ цела Европа. Петмина мажи беа осудени и за палење магацин со залихи за Украина, напад за кој се покажа дека бил нарачан од Москва.

Минатата година, тогашниот министер Пет Мекфаден предупреди за зголемени руски кибер напади врз британски компании. Покрај тоа, сојузниците во источна Европа се соочуваат со инциденти, како што е овој месец во Полска, чиј воздушен простор беше нарушен од 19 руски беспилотни летала.

Менингем-Булер, исто така, се потсети на периодот на почетокот на нејзиниот мандат, кога имаше надеж дека Русија под Владимир Путин нема да се врати на советските методи. Таа се сретна со Путин лично во 2005 година во Лондон. На сугестијата дека рускиот претседател се обидувал да покаже „пријатно лице“ во тоа време, таа одговори: „Не би го опишала така“.

„Не очекував дека во рок од една година ќе нареди атентат врз [Александар] Литвиненко на улиците на Лондон, но го сметав за прилично непријатен човек“, додаде таа. Да се ​​потсетиме дека Александар Литвиненко, поранешен агент на ФСБ, почина во Лондон во 2006 година откако беше отруен со радиоактивен полониум. Една деценија подоцна, јавна истрага заклучи дека убиството го извршиле двајца руски агенти, веројатно по наредба на Путин.

Поранешната шефица на МИ5 ги критикуваше одлуките на владите на САД и Велика Британија драстично да ги намалат трошоците за меѓународна помош, тврдејќи дека тоа отвора дипломатски простор за Кина да го зголеми своето влијание во посиромашните земји. „Ако се повлечеме од светот, тие можат да се вселат бидејќи имаат силна економска основа“, рече таа, нагласувајќи дека моќта – како што се хуманитарната помош или медиумските услуги – е клучна за глобално влијание.

фото: принтскрин

Ако му ја земеш чашата на пијан човек нема да го отрезниш. Иако ова е очигледна вистина за човечката природа, Западот се чини дека ја игнорира кога станува збор за санкционирање на Русија, смета Михаил Ходорковски, поранешен политички затвореник и поранешен извршен директор на нафтената компанија Јукос, пишува Политико.

Вистината, тврди тој, е дека нема – и никогаш нема да има – одговор на агресијата на рускиот претседател Владимир Путин што лежи исклучиво во економски мерки. Она што е потребно е доказ за способноста не само да се казнува, туку и да се одвраќа. Санкциите што не се избалансирани со потребните инвестиции во одбранбените сили и подготвеноста да се користат никогаш нема да функционираат, како што вели тој, доказ се руските беспилотни летала што сега сè повеќе ја тестираат одбраната на НАТО.

Западот е зависен од барање решенија во енергетските санкции исто како што пијаницата е зависна од вискито, а таков пристап одразува фундаментално неразбирање не само на целите на Путин, туку и на неговиот начин на размислување. Во својата суштина, војната во Украина не е борба за економска контрола врз продуктивна земја. Тоа е стратешка и идеолошка игра против идејата за напредни демократии во соседството на Русија и за повторно воспоставување на доминацијата што Москва ја уживаше во поголемиот дел од 20 век, вели Ходорковски.

Верувањето дека воената машина на Кремљ може постепено да банкротира со енергетски санкции едноставно не држи вода. Ова, тврди Ходорковски, е заблуда родена од перцепцијата на западните лидери кои ги гледаат мотивите на Путин низ призмата на сопствените демократски вредности. За разлика од нив, кои мора да ја задоволат својата домашна публика, Путин ги гледа националните императиви над какви било отстапки кон јавното мислење.

Отстранувањето на до 5 милиони барели руска нафта и дополнителни 2 милиони барели нафтени производи од пазарот без да се предизвика нафтен шок е исклучително сложена задача. Затоа западните лидери се воздржаа од тоа, а во меѓувреме, сè уште има многу пазари за руска нафта во земјите кои ја гледаат војната како „кавга во далечна земја, меѓу луѓе за кои не знаеме ништо“, како што еднаш рече Невил Чемберлен.

Дури и според сите мерки, бројките не се поклопуваат. Нафтата од 70 долари за барел носи околу 60 милијарди долари даночни приходи за рускиот буџет. Комбинираните мерки ја намалуваат таа бројка за 30 милијарди долари на 40 милијарди долари, но дури и загуба од 40 милијарди долари од федералниот буџет од 400 милијарди долари нема да ја принуди Москва да го промени курсот. Путин лесно може да го компензира тоа, на пример, со мала девалвација на рубљата, а тој нема домашни противници чии гласови мора да ги земе предвид, вели Ходорковски.

„Санкциите никогаш нема да бидат пресвртница за Путин. Неговиот режим е карактеризиран со нелегитимност и измама од самиот почеток, а избегнувањето на санкциите е само мала непријатност за него. Затоа, со нафтата и гасот практично надвор од игра како средство за притисок, единствениот начин да се принуди Путин да ја запре војната е масовно и одржливо воено јакнење на НАТО. Ништо друго нема да биде толку одлучувачко“, вели Ходорковски.

„Сепак, лидерите на ЕУ се борат да ги убедат своите гласачи дека одржливите инвестиции во трошоците за одбрана се од суштинско значење. Нивното двоумење и неединство ја охрабруваат Кина, додека тие им го отстапуваат стратешкото водство на Соединетите Држави. Неодамнешните руски упади со беспилотни летала во Полска и Романија ја покажаа егзистенцијалната закана со која се соочуваме сите. Време е да се сфати дека санкциите, иако се чекор во вистинската насока, само ја гребат површината на решителноста потребна за да се принуди Путин да се повлече, а камоли да го порази“, заклучува тој во статија за Политико.

фото: принтскрин