На западот на Франција денеска е прогласен црвен аларм откога бурата Хермини, која донесе обилни врнежи, предизвика поплави во Рен невидени во последните 40 години.

Црвениот аларм се однесува на департманот Ил-ет-Вилен и неговиот центар Рен низ кој минуваат две реки. Ситуацијата може да се влоши во текот на денот. Општината отвори неколку спортски сали за луѓето што немаат засолниште. Вчера попладне, според пожарникарите, превентивно биле евакуирани речиси 400 лица.

🔴 Deux tempêtes successives et de fortes pluies sur l'ouest du pays ont eu pour conséquences des inondations en Bretagne, notamment en Ille-et-Vilaine.

▶️ #JT20H pic.twitter.com/qY3tOpW0zq

— Le20h-France Télévisions (@le20hfrancetele) January 27, 2025

„За жал, врвот на водниот бран сè уште не е пристигнат“, објави синоќа градоначалничката на Рен, Натали Апере, додавајќи дека нивото на водата полека ќе се намалува, а веројатно не пред среда.

Портокалова тревога е прогласена и во други департмани на западот на земјата, а портокалова тревога е прогласена и на крајниот запад на Бретања поради заканата од високи бранови. Кризата вчера ја предизвика бурата Хермини, која пристигна по исклучително моќната бура Еовин, која го погоди Обединетото Кралство.

Северозападна Франција беше погодена од обилни врнежи и налети на ветер, а земјата веќе беше заситена со вода. Вчера невремето предизвика проблеми во возниот сообраќај во Бретања и Нормандија.

Областите во Калифорнија, кои неодамна беа погодени од шумски пожари, сега се соочуваат со лизгање на земјиштето и со кал предизвикани од обилните дождови.

Долготрајниот период на обилни врнежи предизвика загриженост за потенцијални лизгања на земјиштето во Малибу, Алтадена и други региони во текот на викендот, јавува „Си-би-ес њуз“.

Во неделата попладнето голем број мали одрони од кал предизвикаа затворање на патиштата во областите во близина на пожарот во Палисадес принудувајќи ги училиштата да бидат откажани денес во Малибу.

Свлечиштето оставило блокирани неколку автомобили, а жителите биле советувани да преземат мерки на претпазливост, да останат информирани за временската прогноза и за предупредувањата за итни случаи, да направат семеен план за итни случаи со одредена рута за евакуација и да имаат при рака радио на батерии и комплет за прва помош.

Новинарот Мајкл Мартенс, добар познавач на Балканот, во напис за германскиот весник „Франкфуртер алгемајне цајтунг“ (ФАЗ) оценува дека Александар Вучиќ се соочува со најголемиот предизвик од доаѓањето на власт во 2012 година кога неговата СНС почна да ја презема земјата.

Актуелните протести, и покрај разликите во деталите, потсетуваат на народното востание што го собори Слободан Милошевиќ во 2000 година, пишува Мартенс, пренесува „Дојче веле“.

Текстот нѐ потсетува дека протестите почнаа по смртоносното уривање на натстрешникот во Нови Сад и дека првичното тврдење на властите оти натстрешникот не е реновиран се покажа како лага. Оттогаш, пишува Мартенс, 15-минутен молк се одржува во цела Србија.

„Овие политички значајни петнаесет минути сè повеќе се појавуваат како закана за владата, особено што се поврзани со масовните демонстрации, кои почнаа на универзитетите, но сега се зголемија во академските средини“.

Франкфуртскиот весник потсетува дека главното барање на демонстрантите е објавување целосна документација за реконструкцијата на железничката станица во Нови Сад, со која, убедени се, ќе се докаже дека СНС е во центарот на корупцијата. „Српскиот премиер Милош Вучевиќ, помошник на претседателот Вучиќ, во неделата најави дека барањето ќе биде исполнето. Но, владата го вети тоа и претходно и не го исполни“, пишува Мартенс.

Опишувајќи го контрамитингот во Јагодина, новинарот забележува дека критичарите на власта тврдат оти таму имало само принудени лица, вработени во јавни претпријатија и социјални случаи. „Сепак, Вучиќ сè уште е поддржан од дел од општеството“, пишува Мартенс. „Тоа се луѓе што донекаде се задоволни од економскиот развој и на кои не им пречи, па дури и не уживаат во сѐ посилниот националистички тон на владата – такви луѓе има во Србија, особено кај постарата генерација.

Нејасно е, продолжува ФАЗ, дали и како политичката енергија на протестот ќе прерасне во постојана партиски релевантна опозиција. „Студентите засега свесно се држат настрана од сите опозициски партии. Се организираат на секој факултет по принципот на основна демократија со завидна дисциплина“, пишува Мартенс.

„Но, ако протестите не доведат до пад на владата како на 5 октомври 2000 година, останува отворено како незадоволството ќе се консолидира и ќе стане парламентарно ефективно.

Се додава и мислењето на многу демонстранти дека во Србија е укинат просторот за партиски ангажман бидејќи СНС ги контролира регулаторното тело за електронски медиуми, изборните комисии, судството. „Меѓутоа, ако парламентарната опција како инструмент за политички промени е отфрлена, тогаш останува само народниот револт – и „Вучиќ не покажа само преку контрамитинг дека нема да ја предаде власта без борба“, вели Мартенс.

Тоа потсетува на заканата на Вучиќ за „Кобра“, специјална полициска единица. Ова ги покажува, пишува Мартенс, разликите во однос на Милошевиќ.

„На крајот, безбедносните сили му свртеа грб на тогашниот српски владетел. Во денешна Србија тоа засега не е така. Исто така, во споредба со Србија на Милошевиќ, која беше економски исцрпена и изолирана со санкции, денес таа балканска земјата стои донекаде солидно, а невработеноста е мала“.

Затоа, пишува Мартенс, следните недели во Србија ќе бидат возбудливи. „Земјата повеќе не е иста како пред несреќата во Нови Сад. Но, сѐ уште не е одлучено дали протестите трајно ќе го разнишаат системот на владеење на Вучиќ, анализира медиумот.