Забава
Јапонец плати грозје над 14.000 долари

Грозд во Јапонија е продаден за 14.600 американски долари, во земјата во којашто овошјето честопати постигнува несфатливо високи цени, и носи општествен статус.
Сопственик на супермаркет во западна Јапонија си заминал од наддавање со 30 зрна грозје, од кои секое чини по 480 долари, пренесуваат медиумите во петокот.
„Ќе го изложиме во нашата продавница пред на купувачите да им го понудиме да го пробаат “, изјави Такамару Кониши.
Во 2013 година грозд од истата сорта „Ruby Roman” беше продаден за 4.000 долари.
Оваа сорта суперслатко грозје надвор од сезоната расте во префектурата Ишикава.
Вкрстувањето на оваа сорта започнува во средината на 1990-те години во јапонската префектура Ишикава и веќе во 2007 година создавачите ја регистрирале новата сорта наречена „Ruby Roman”.
Таа се разликува од вообичаените сорти грозје по несекојдневната рубинова боја на месестиот дел од плодот и големината на зрното коешто во дијаметар има околу три сантиметра. Тежината на секое зрно е околу 20 грама.
Првиот грозд од сортата „Ruby Roman” е продаден во 2008 година, цената на еден грозд тогаш изнесувал илјада американски долари, а во јули 2011 година еден грозд достигнал цена од 6.400 долари.
Јапонците се подготвени да плаќаат неверојатни суми за овошје, коешто понекогаш им се подарува на луѓето со висок статус во заедницата, на пример на шефовите на работа и затоа се продаваат на аукции.
Така само едно јаболко чини три долара а дињите достигнуваат цени на скапите вина, а за дваесетина цреши, коишто Јапонците ги купуваат како подарок, треба да се плати и до 70 евра.
Минатата година диња беше продадена за 12.000 долари. Во 2008 година, две мускатни дињи беа продадени за 2,5 милиони јени, што според денешниот курс би изнесувало повеќе од 17.750 евра.
Два плода манго во 2014 година на аукција во јужниот дел од Јапонија беа продадени за 300 илјади јени или 2.125 евра, што претставува рекорд дури и за Јапонија каде што цените на овошјето се вртоглави. Двата плода манго наречени „Taiyo no tamago” (сончево јајце) ги купил во регионот Мијазаки на островот Кјушу во југозападна Јапонија ги купил голем трговски синџир кој со авион ги префрли и ќе ги изложи во своја продавница.
За да влезе во категоријата манго со висок квалитет, секој плод мора да тежи најмалку 350 грама и да содржи висок процент на шеќер, според одредбите на округот Мијазаки.
Вo 2013 година исто така на аукција, лубеница од познатата сорта „Денсуке” којашто се одгледува во градот Тома на јапонскиот остров Хокаидо, беше продадена на наддавање за 300 илјади јапонски јени или околу три илјади американски долари, соопшти локалната земјоделска асоцијација на својата официјална интернет страница. Просечната тежина на лубениците од оваа сорта се движи меѓу пет и седум килограми.
Лубениците „Денсуке” се одликуваат по својата неповторлива црна кора и светло црвена и шеќерно слатка внатрешност. Овие лубеници се продаваат во специјални црни кутии кои ја потенцираат нивната природна боја. Тие се јавуваат во градот Тома во средината на 1980-те со цел да се компензираат загубите од намалувањето на реколтите од ориз. Затоа, според здружението, нивното име се состои од хиероглифите „оризово поле” и „помош”.
На аукциите годишно се нудеат околу 60 илјади лубеници „Денсуке”. Нивната почетна цена вообичаено изнесува пет илјади јени или 50 долари за парче.
Рекордната цена за овој вид лубеници беше постигната во 2009 година и изнесуваше 650 илјади јени или повеќе од 6.500 американски долари./крај/мф/сн
Извор: Макфакс
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Забава
Чарли Шин: Во целибат сум речиси 10 години

Некогаш најплатениот ТВ-актер, Чарли Шин, откри дека од 2017 година е трезен и дека од тогаш не бил во врска.
„Ако немам девојка и не плаќам за тоа, математиката е едноставна“, изјави тој за „Пејџ сикс“.
Шин објасни дека апстиненцијата му донела мир: „Долго време сексот ми беше приоритет, но ова го доживеав како потребен одмор“.
Во мемоарите Шин вели дека немал доволно место за деца и за врски, а призна дека повеќе од гедна одина не разговарал со ќерката Сами откога почнала кариера на „Онли фанс“.
Нов документарец на „Нетфликс“ открива и бизни детали од неговото минато – од управување со авион пијан до напуштање рехабилитација за натпревар во бикини со Николас Кејџ.
Забава
Леонардо ди Каприо се шеташе на пазар во фустан, откри актерката Миријам Марголис

Актерката Миријам Марголис отворено зборуваше за своето неочекувано пријателство со Леонардо ди Каприо за време на снимањето на филмот „Ромео и Јулија“.
Таа ѝ раскажа на колумнистката на „Дејли мејл“, Брајони Гордон, како со холивудската ѕвезда поминувале часови купувајќи заедно на пазарите во Мексико Сити, каде што носењето фустани од страна на Ди Каприо довело до збунетост.
Марголис го пофали неговиот извонреден актерски талент и единствен начин на гледање на светот потсетувајќи се дека го запознала кога имал само 21 година.
Во поткастот The Life of Bryony зборуваше за својата кариера и ја промовира автобиографската книга The Little Book of Miriam.
„Мислев дека Леонардо ди Каприо е геј. Носеше фустан и, не знам, имав чувство дека сакаше коментар. Мислам дека му годи кога луѓето зборуваат за него“, изјави актерката.
„Бевме во Мексико Сити и одевме на шопинг. На сетот реков дека сакам да одам на пазар, а Лео ме праша дали може да оди со мене. Дојде во фустан – не знам зошто носеше фустан, тоа треба него да го прашате. Се сеќавам дека беше летен фустан, беше жешко тој ден“, додаде таа.
„Му реков: ‘Мислам дека си геј’. Тој ми одговори: ‘Не сум, не сум’. Јас инсистирав: ‘Мислам дека ќе сфатиш дека си, грешиш’. Сепак, тој не е геј. Мојот геј-радар тогаш згреши“, изјави Марголис.
Таа со насмевка се присети на соработката со младиот Ди Каприо опишувајќи го како навистина фин човек.
Во познатата адаптација на „Ромео и Јулија“ на Лурман од 1996 година таа ја играше дадилката.
„Беше многу драг, одличен актер и супер партнер за шопинг. Многу го засакав. Ми се допаѓаше начинот на кој гледаше на животот, а во филмот беше фантастичен“, истакна актерката.
Забава
Мачор авантурист – Кикириткa повторно се појави во паб оддалечен на 50 километри од дома

Пинат (Кикиритка) од Линколн, Велика Британија, стана редовен посетител на пабот оддалечен повеќе од 50 километри откога двапати сам се упатил во Нотингем во рок од еден месец.
Овој љубопитен мачор пред една година предизвикал вистинска паника кај своите сопственици кога исчезнал и завршил во пабот во јули, а потоа повторно во август.
„Не можам да му забележам. Ако јас побегнев од дома, паб би било одлично место за почеток на таква авантура“, изјави сопственичката Чарли Ролингс.
Кикиритка бил двапати вратен дома од страна на своите сопственици откога бил пронајден во пиварницата.
Runaway cat travels over 30 miles to pub – twice – tap the pic to read more https://t.co/CBbwMuWied
— BBC Nottingham (@BBCNottingham) September 2, 2025
Госпоѓа Ролингс, која го удомила чипираниот мачор во ноември, рече дека првпат исчезнал три недели по 3 јули.
За BBC Radio Lincolnshire изјави:
„Никогаш претходно не исчезнал, никогаш не одел далеку од дома, па не можевме да поверуваме каде отишол. Нѐ повика ветеринар и кога ни кажаа каде е, првин помисливме дека можеби го удрил автомобил“.
Таа претпоставува дека Кикиритка „влетал во нечие комбе или автомобил“ додавајќи: „со него се случиле и почудни работи“.
По второто исчезнување на 27 август, Чарли сфатила дека решителниот Кикиритка повторно го пронашол патот назад.
„Се појави во пиварницата дури во петокот, па почнувам да верувам дека можеби оди пеш. Дефинитивно, многу е бестрашен и точно знае што прави“, вели таа.
Во пиварницата Кикиритка добил и прекар – Скрич, по едно од нивните пива.
„Ќе мора да го впишеме во програмата за лојалност ако продолжи вака. Прекрасен е, малечок и многу гласен. Го нарековме Скрич затоа што првин го слушаш, па дури потоа го гледаш“, изјави Џесика Колинс, менаџерка на пиварницата.
Колинс додаде дека кога се затвора пиварницата, Кикиритка оди до пабот Vat & Fiddle, кој се наоѓа во истиот комплекс. Нејзината теорија за неговото второ појавување е дека можеби одел по шините.
Интересно, при првото исчезнување мачорот се појавил дури по една недела, но вториот пат стигнал за три дена.
„Изгледа дека сега совршено го знае патот. Секогаш е добредојден, но сепак се грижиме за него“, заклучува Колинс.