Култура
„Црвенкапа” – претстава за хармонијата каква што ја сакаат децата
Велат дека кога работиш за деца е најтешко, бидејќи има најголема одговорност, но и најголемо задоволство, оти треба да создадеш нешто за да ја задржиш нивната љубопитност, а нивните искрени срценца ќе ги разиграш
Велат дека кога работиш за деца е најтешко, бидејќи има најголема одговорност, но и најголемо задоволство, оти треба да создадеш нешто за да ја задржиш нивната љубопитност, а нивните искрени срценца ќе ги разиграш, развеселиш и со нежност на лебедов пердув ќе ги помилуваш, оти, впрочем, такви ни се најмладите. А тие, таа убава, мила детска публика станува дел од играта, во случајот од претставата, бидејќи преку интерактивниот однос со нив тие се внесуваат во светот на бајките и приказните.Сакам да кажам дека таква претстава, весела и певлива преку музиката и сонговите на Миодраг Нечак, преку професионалната актерска игра на актерите: Викторија Степановска, која ја игра Црвенкапа; Филип Мирчевски, кој го игра Волкот; па Валентина Грамосли, која ја игра и Мајката и Дабарчето, па Јулијана Мирчевска која го игра Лебедот, Огнен Дранговски како Ловецот и Јулијана Стефанова која ја игра Бабата, Детскиот театар „Петар Стојковски-Бабец” ги допре детските наивни душички.А во длабочината на густата шума (сценографија на Горан Спасевски), итро се сокриени големите вистини за храброста, кукавичлукот, доблестите и недостатоците. Со многу разиграност и хумор, без клише, со многу оригинално и впечатливо играње, „Црвенкапа” ја разви желбата да се биде дел или непосреден учесник во целата таа авантура.„Црвенкапа” навистина ги погали топлите детски срценца кои радосно и со онаа детска љубопитност ги гледаа актерите како ја играа претставата ја играа бајката на браќата Грим, барајќи го добриот и хармоничен однос меѓу луѓето којшто стрпливо и по правила (детската игра) се гради како во животот, така и во бајките.Верувајте, најверојатно воопшто не и’ беше лесно на целата екипа која ја создаваше претставата, да се спротистави на искушението кога станува збор за детска претстава.Тоа е така, затоа што постојано треба да се внимава на најмладата публика како ќе ја разбере претставата во нивните мали главчиња, како ќе ја пренесе и прераскаже, како ќе се соживее со неа и како малите, а големи срценца ќе ја стоплат атмосферата. И затоа е дотолку потешко да се работи врз детска претстава, затоа што не смее да се дозволи децата да не ја сфатат претставата, туку напротив, треба да се внесе силна колективна енергија, за да со радост се внесат во таа театарска игра. Што, пак, на најдобар начин ни го опишува духот на малиот гледач.Исто така, треба да се каже дека „Црвенкапа” е брза и динамична претстава, како што е и детската игра, која (се одигра во саботата на 30-ти април, годинава, на големата сцена на Центарот за култура), ја исполни салата со детското исчекување на малата Црвенката дали ќе стигне до нејзината бабичка, дали ловецот ќе ја спаси Црвенката од лошиот и итар волк, и дали сите учесници во бајката ќе живеат среќно, безгрижно и весело.Од друга страна, пак, претставата „Црвенкапа”, ни сведочи и за тоа дека поставувањето на бајките како театарски проекти за деца, добро влијаат врз развојот на детето, како единка во еден колектив, што, се разбира, е клучниот предуслов во вештината на актерите кои треба да ја одиграат таквата претстава. Затоа, слободно може да се каже дека, професионалните актери на Народниот театар од Битола, Валентина Грамосли, Викторија Степановска, Јулијана Мирчевска, Филип Мирчевски, Јулијана Стефанова и Огнен Дранговски, внесуваат една своја посебност, која преку основните правила на драматургијата за детски театар, ни дава посебна атмосфера кај најмладите, на кои им се внесува љубов кон театарот, токму преку раскажаната и одиграната бајка “Црвенкапа”.Досега не сум пишувал за детски претстави, но фактот дека на „Црвенкапа” треба да и’ се пристапи со онаа посебна, би рекол, детска драматургија, за да ја доловиш приказната што поблиску до малите гледачи, ме натера да ја погледам и да кажам дека сите анализи од драматуршки аспект, покажуваат едно нејзино достигнување, оти, како што и реков претходно, тешко е да се работи со деца и за деца, тие се најдобрите критичари, тие не умеат да мамат, оти кога нешто им се допаѓа умеат да го наградат, а кога не им се допаѓа, умеат да го казнат со напуштање на салата. Во овој случај не беше така, што пак зборува дека „Црвенкапа” е успешно направена и на 30-ти април годианва одиграна претстава.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
„Интер(но)фејс“ на Борис Шемов во „Мала станица“
На 18 декември 2025 година, со почеток во 20.00 часот, во Мултимедијалниот центар „Мала станица“, во рамките на програмските активности на Националната галерија, ќе биде отворена изложбата „Интер(но)фејс“ на уметникот Борис Шемов, курирана од д-р Ана Франговска.
„Интер(но)фејс“ е мултимедијален проект кој се фокусира на односот меѓу човекот и вештачката интелигенција, на улогата на јазикот како визуелно, идеолошко и комуникациско средство, како и на пост-интернет естетиката како нова културна реалност. Преку различни медиумски форми – текстуални интервенции, видео-содржини, алгоритамски и дигитални процеси – изложбата отвора прашања за моќта, контролата, технологијата и трансформацијата на субјектот во современиот дигитален контекст.
Насловот „Интер(но)фејс“ упатува на двојната природа на интерфејсот – како техничка површина на комуникација меѓу човекот и машината, но и како внатрешен, идеолошки простор во кој се преговараат значењата, одлуките и позициите на моќ. Изложбата го третира интерфејсот не само како функционален медиум, туку како критичка зона на судир меѓу човечкото искуство и алгоритамската логика.
Проектот се надоврзува на актуелните уметнички и теориски дискурси за постхуманизмот, визуелната култура и дигиталната медијација на реалноста. Во таа рамка, „Интер(но)фејс“ ја поставува вештачката интелигенција не како неутрален технолошки алат, туку како активен фактор во креирањето на современите културни, политички и етички релации.
Изложбата „Интер(но)фејс“ може да се посети во периодот од 18 до 24 декември 2025 година во Мултимедијалниот центар „Мала станица“, Национална галерија, Скопје.
Култура
Концерт на Драган Ѓорѓевиќ-Сузуки и Дино Имери во Музејот на македонската борба
На 17 декември (среда), со почеток во 20 часот, во амбиентот на Музејот на македонската борба, ќе се одржи концерт на двајцата истакнати уметници од регионалната и меѓународната сцена – виолончелистот Драган Ѓорѓевиќ Сузуки, еден од најценетите и највлијателни виолончелисти во регионот, и пијанистот Дино Имери, волшебникот на пијаното.
Сузуки е препознатлив по својата извонредна техничка виртуозност, длабока музикалност и силно сценско присуство, а критиката и публиката го вбројуваат меѓу најдобрите виолончелисти на Балканот. Заедно со Дино Имери, еден од најреномираните македонски пијанисти, тие носат концертна вечер од врвен уметнички ранг.
Публиката ќе има можност да ужива во внимателно избрана програма со дела од: Бетовен, Шнитке, Шуман, Дебиси, како и композиции од Имери Илкоска, носејќи свеж и современ израз во концертната вечер.
Концертот е со слободен влез, претставувајќи ретка можност за љубителите на класичната музика да доживеат висок уметнички квалитет и инспиративна интерпретација.
Култура
(Фото) Одржан традиционален предновогодишен концерт на Воениот оркестар
Под мотото „Заедно посилни во хармонија на звуците“, вчеравечер во Македонската филхармонија во Скопје се одржа традиционалниот предновогодишен концерт на Воениот оркестар на Армијата, овој пат збогатен со настап на музичари од Централниот оркестар на Вооружените сили на Романија.

По пречекот на претседателката и врховен командант на Вооружените сили Гордана Сиљановска-Давкова и интонирањето на химната на Романија и македонската химна, здружениот оркестар, под диригентската палка на мајор Каталин Ион од Вооружените сили на Романија, концертот го започна со свечена фанфара, a продолжи со позната љубовна тема од Романија. Првиот дел беше заокружен со популарен сплет на светски хитови аранжирани за дувачки оркестар и композицијата „Концертна прослава”, со мотиви од романското поднебје.

По него, под раководство на диригентот на Воениот оркестар на Армијата, потполковник Горан Илијевски, следеа блок на нумери од македонското поднебје, во кој беа опфатени фолклорни теми, народни песни, но и незаборавни забавни македонски евергрини.

Во третиот и последен блок, кој беше посветен на армиските припадници кои се секогаш подготвени да ја одбранат татковнината и да им помогнат на нашите сограѓани, покрај светски познати нумери со новогодишна тематика, беше изведена и македонската композицијата „Нашата Армија“, која претставува силен музички омаж на посветеноста и службата кон татковината.

Овој традиционален музички спектакл, покрај претседателката и врховен командант на Вооружените сили Гордана Сиљановска-Давкова, го проследија и министерот за одбрана Владо Мисајловски, началникот на Генералштабот на Армијата генерал-мајор Сашко Лафчиски, министри во Владата, пратеници во Собранието на Република Северна Македонија, претставници на дипломатскиот и воено-дипломатскиот кор акредитирани во Република Северна Македонија, активни и пензионирани генерали на Армијата, припадници на Министерството за одбрана, Генералштабот и командите на Армијата и други гости.

Мотото на традиционалниот предновогодишен концерт е уште еден доказ за сплотеност со сојузниците. Вчерашниот настан, преку хармонијата на звуците и универзалниот јазик на музиката, потенцира дека музиката продолжува да нè обединува и сплотува, ги поврзува луѓето кон заеднички вредности и стремежи и претставува мост помеѓу различни култури и традиции.



