Култура
„Црвенкапа” – претстава за хармонијата каква што ја сакаат децата

Велат дека кога работиш за деца е најтешко, бидејќи има најголема одговорност, но и најголемо задоволство, оти треба да создадеш нешто за да ја задржиш нивната љубопитност, а нивните искрени срценца ќе ги разиграш
Велат дека кога работиш за деца е најтешко, бидејќи има најголема одговорност, но и најголемо задоволство, оти треба да создадеш нешто за да ја задржиш нивната љубопитност, а нивните искрени срценца ќе ги разиграш, развеселиш и со нежност на лебедов пердув ќе ги помилуваш, оти, впрочем, такви ни се најмладите. А тие, таа убава, мила детска публика станува дел од играта, во случајот од претставата, бидејќи преку интерактивниот однос со нив тие се внесуваат во светот на бајките и приказните.Сакам да кажам дека таква претстава, весела и певлива преку музиката и сонговите на Миодраг Нечак, преку професионалната актерска игра на актерите: Викторија Степановска, која ја игра Црвенкапа; Филип Мирчевски, кој го игра Волкот; па Валентина Грамосли, која ја игра и Мајката и Дабарчето, па Јулијана Мирчевска која го игра Лебедот, Огнен Дранговски како Ловецот и Јулијана Стефанова која ја игра Бабата, Детскиот театар „Петар Стојковски-Бабец” ги допре детските наивни душички.А во длабочината на густата шума (сценографија на Горан Спасевски), итро се сокриени големите вистини за храброста, кукавичлукот, доблестите и недостатоците. Со многу разиграност и хумор, без клише, со многу оригинално и впечатливо играње, „Црвенкапа” ја разви желбата да се биде дел или непосреден учесник во целата таа авантура.„Црвенкапа” навистина ги погали топлите детски срценца кои радосно и со онаа детска љубопитност ги гледаа актерите како ја играа претставата ја играа бајката на браќата Грим, барајќи го добриот и хармоничен однос меѓу луѓето којшто стрпливо и по правила (детската игра) се гради како во животот, така и во бајките.Верувајте, најверојатно воопшто не и’ беше лесно на целата екипа која ја создаваше претставата, да се спротистави на искушението кога станува збор за детска претстава.Тоа е така, затоа што постојано треба да се внимава на најмладата публика како ќе ја разбере претставата во нивните мали главчиња, како ќе ја пренесе и прераскаже, како ќе се соживее со неа и како малите, а големи срценца ќе ја стоплат атмосферата. И затоа е дотолку потешко да се работи врз детска претстава, затоа што не смее да се дозволи децата да не ја сфатат претставата, туку напротив, треба да се внесе силна колективна енергија, за да со радост се внесат во таа театарска игра. Што, пак, на најдобар начин ни го опишува духот на малиот гледач.Исто така, треба да се каже дека „Црвенкапа” е брза и динамична претстава, како што е и детската игра, која (се одигра во саботата на 30-ти април, годинава, на големата сцена на Центарот за култура), ја исполни салата со детското исчекување на малата Црвенката дали ќе стигне до нејзината бабичка, дали ловецот ќе ја спаси Црвенката од лошиот и итар волк, и дали сите учесници во бајката ќе живеат среќно, безгрижно и весело.Од друга страна, пак, претставата „Црвенкапа”, ни сведочи и за тоа дека поставувањето на бајките како театарски проекти за деца, добро влијаат врз развојот на детето, како единка во еден колектив, што, се разбира, е клучниот предуслов во вештината на актерите кои треба да ја одиграат таквата претстава. Затоа, слободно може да се каже дека, професионалните актери на Народниот театар од Битола, Валентина Грамосли, Викторија Степановска, Јулијана Мирчевска, Филип Мирчевски, Јулијана Стефанова и Огнен Дранговски, внесуваат една своја посебност, која преку основните правила на драматургијата за детски театар, ни дава посебна атмосфера кај најмладите, на кои им се внесува љубов кон театарот, токму преку раскажаната и одиграната бајка “Црвенкапа”.Досега не сум пишувал за детски претстави, но фактот дека на „Црвенкапа” треба да и’ се пристапи со онаа посебна, би рекол, детска драматургија, за да ја доловиш приказната што поблиску до малите гледачи, ме натера да ја погледам и да кажам дека сите анализи од драматуршки аспект, покажуваат едно нејзино достигнување, оти, како што и реков претходно, тешко е да се работи со деца и за деца, тие се најдобрите критичари, тие не умеат да мамат, оти кога нешто им се допаѓа умеат да го наградат, а кога не им се допаѓа, умеат да го казнат со напуштање на салата. Во овој случај не беше така, што пак зборува дека „Црвенкапа” е успешно направена и на 30-ти април годианва одиграна претстава.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Култура
Гала Матевска за песната „Студ“ ја доби наградата „Енхалон“ на Струшките вечери на поезијата

Гала Матевска за песната „Студ“ ја доби наградата „Енхалон“ за најдобра песна прочитана од млад автор на Струшките вечери на поезијата.
Одлуката ја донесе тричлена жири-комисија во состав: Стефан Костоски (претседател), Никола Ѓелинчески (член) и Пепи Стамков (член).
„Песната „Студ“ на Гала Матевска изобилува со цврсти поетски слики за кревкоста на телото и тежината на душата. Сликите на месечини што висат од прстите, напукнати коски и облаци над планините ја претвораат природата во огледало на внатрешниот свет. Поетесата не се одмерува со планините во метри, туку со денови, генерации и таги. Времето тече и се преклопува, минатото и сегашноста се судруваат, а вистината се открива преку болката и сеќавањето. Во сржта на оваа песна има мешавина од спротивности: тишина што зборува, неподвижност полна со движење, тага испреплетена со убавина. „Белите океани“ симболизираат и минато и иднина, а последната слика – студот на друго лице што студи на своето – ја нагласува блискоста и оддалеченоста што постојат истовремено. Лирична и искрена, песната ја носи борбата со сопствената тежина, но и потрагата по светлина и возвишеност“, стои во одлуката на жири-комисијата.
64-тите Струшки вечери на поезијата завршија синоќа со меѓународниот поетски митинг „Мостови“ и врачување на највисоките фестивалски признанија, „Златен венец“ на словачкиот поет Иван Штрпка , „Браќа Миладиновци“ на македонската поетеса Јулија Величковска и „Мостови на Струга“ на поетот Матеуш Шимчик од Полска.
Култура
Септемвриска филмска магија во Кинотеката на Македонија

Кинотеката на Македонија ја најавува септемвриската програма, која ќе донесе вистински филмски празник за љубителите на седмата уметност.
Овој месец е посветен на антологиските филмови од историјата на светската кинематографија, како и на значајни македонски играни и краткометражни остварувања. На репертоарот ќе се најдат ремек-дела што го обележале златното време на филмот.
Посебно место во програмата ќе имаат и македонските краткометражни филмови, кои на најдобар начин ја претставуваат енергијата и креативноста на неколку генерации автори. Кратката форма ќе биде претставена преку избор на значајни остварувања, кои ги истражуваат интимните приказни, урбаните пејзажи и социјалните предизвици. Овие проекции се можност публиката да се сретне со зрели авторски визии, а истовремено и да ја почувствува пулсацијата на современиот македонски филм.
Со оваа програма, Кинотеката ја претвора септемвриската филмска сцена во мост меѓу светската класика и македонското авторско творештво.
Публиката ќе има ретка можност да ги доживее најсветлите моменти на филмската историја и истовремено да се потсети на значењето на македонскиот филм како органски дел од европската културна мапа.
Целосна програма
Култура
Со средбата „Продуценти со продуценти“ почна „МакеКоПроДокс форум“

Со целодневна програма што се отвора со средбата „Продуценти со продуценти“, на која учествуваат филмски продуценти од Франција, Балканот и Вишеградскиот регион, на 25 август во Младинскиот културен центар почна седмиот МакеКоПроДокс форум.
Во текот на првиот ден од работата на форумот ќе се одржи презентација на ИДФА и ИДФА Берта фонд, како и презентација и промоција на интернационалните копродукции поддржани од францускиот CNC, Чешкиот филмски центар и Хрватскиот аудиовизуелен центар, додека активностите на Агенцијата за филм на Северна Македонија ќе ги претстави в.д. директорот Сашко Мицевски.
МакеКоПроДокс форумот е единствена платформа посветена на зајакнување на копродукцијата во областа на креативниот документарец низ целиот Балкан. Од своето основање во 2019 година, во рамките на 10-тото издание на „МакеДокс“, Форумот прерасна во витално место за средби на филмски режисери, продуценти, професионалци од индустријата и претставници од филмските центри во регионот.
– Седмото издание на МакеКоПроДокс форумот ќе се одржи од 25-ти до 27-ти август 2025 година во МКЦ, обединувајќи филмски автори, продуценти и експерти од Балканот и Европа, со цел зајакнување на соработката во областа на креативната документаристика. Годинашното издание го поставува прашањето „Кому му е гајле за реалноста?“, истражувајќи ги креативните и етичките предизвици на раскажувањето во денешниот медиумски заситен свет – истакнува Сара Ферро, раководител на индустри програмата на „МакеДокс“.
На вториот ден на форумот ќе се одржат низа пичинг-сесии, како и средби „еден-на-еден“ помеѓу филмски автори и продуценти, а на крајот од денот ќе бидат доделени награди за најдобрите проекти во развој. Форумот ќе заврши на 27 август со презентација на проекти во развој што учествувале со Мини-слејт апликации на програмата „Креативна Европа“.
МакеКоПроДокс форумот е организиран и поддржан од „МакеДокс“, Агенцијата за филм на Северна Македонија, Француската амбасада и Францускиот институт во Скопје – Фонд Екип Франција при француското Министерство за Европа и надворешни работи, Институтот за документарен филм, Интернационалниот Вишеград фонд, Гете институт Скопје, Грчкиот филмски центар, Документарната асоцијација на Европа, фестивалската мрежа „Док араунд Јуроп“, „Сани сајд оф д’док“, МК Деск на „Креативна Европа“ и Младинскиот културен центар во Скопје.