Центарот за истражување и креирање политики, во партнерство со иницијативата Платформа, одржаа трибина на тема „Проблемот со името – Минато или иднина“

На трибината говореа истакнати личности од политиката, државните институции, медиумите и разни организации. Педесетина граѓани се обидоа да земат учество во трибината, но поради недостиг на време, не успеаја во намерата. На трибината беа изнесени веќе познати идеи на сегашните и поранешните политичари. Поранешниот премиер Лубчо Георгиевски ја потсети власта и тие што ја креираат јавноста да ја напуштат фразата дека името е проблем на Грција, туку да прифатат дека тоа е проблем на Македонија. Тој оцени дека Македонија не водела преговори за името, ниту во негово време, ниту пак сега. „Ние глумевме преговори, СДСМ глумеше преговори, а на сегашната власт е време сериозно да се зафати со решавање на проблемот“, рече Георгиевски. Неговиот став, во однос на името, како што неколкупати претходно истакнал, е дека Северна Македонија е најдобриот предлог што некогаш сме го добиле од медијаторот Метју Нимиц и треба да се прифати, а натаму лесно ќе се расправа за националноста, пасошот или, пак, менување на Уставот. Љубомир Фрчкоски, кој ја отвори трибината, ги запозна присутните со најновиот предлог на посредникот Метју Нимиц, со тоа што ги истакна македонските и грчките позиции. “Тоа што Грците инсистираат во графата националност, само на кирилица да пишува македонска, или македонски јазик, е дополнителен проблем за изговарање на англиски. Тие нема да знаат како да го прочитаат, а од друга страна, нас не дефинира како Словени, а не стари Македонци“, рече Фрчкоски. Ставот на Радмила Шеќеринска е релативно познат, односно дека не треба да се бега од расправа за името во Собранието. Таа потсети дека Грција од таквата постапка имаше само корист. Како одговор на наводите на Љубчо Георгиевски, дека никој до сега вистински не водел преговори за името, Шеќеринска рече: „Се водеа преговори во 2005 година и беше одлучено привремената референца да се користи до 2008 година, кога треба да се признае уставното име, Република Македонија. Сега сме 2008 година, а имаме само сменети предлози“. Градоначалникот Трифун Костовски, откако излезе од економската замка што ја поставија неколку учесници во расправата, рече дека Грција има дефиниран став по однос на проблемот, па затоа ја добива војната на секој план. „Ние не можеме да се договориме и да излеземе едногласно пред јавноста“, рече Костовски и додаде: „Не ми е битно што 125 земји ме признале, битно ми е дали моите соседи и асоцијациите кон кои тежиме ме прифаќаат“. Ревносната Јагнула Куновска истакна дека Грција мора најпрво да ни го признае идентитетот, а потоа да се расправа за името. „Јас не прифаќам, Горна Македонија, ниту Северна, ниту Јужна… Јас сум Македонка и така сакам да ме викаат“. Од Центарот за истражување и креирање политики потсетија дека со резолуцијата од 1993 година, кога и беше прифатена привремената референца ПЈРМ, Македонија не е обврзана да преговара. Затоа, треба на секој потег на Грција бурно да се реагира и да се повикуваме на тогашните одредби. Но, исто така, дека пред нас се уште стои можноста за акционен план, за остварување на условите за влез во Европската Унија покрај проблемот со Грција за името. Присутните беа револтирани што немаа време да постават прашања или активно да се вклучат во расправата.