Флекситарната диета станува сè попопуларен начин на исхрана, а нејзиниот зголемен број поддржувачи во светот најдобро ги одразува промените во начинот на живеење, кои стануваат сè поздрави и еколошки. За разлика од традиционалните диети, кои наметнуваат строги упатства, флекситаризмот е пристап кон јадењето што овозможува поголем избор, а сето тоа ја намалува потрошувачката на месо и ја зголемува храната од растителна основа.

Оваа диета нуди рамнотежа – флексибилност и здравје во комбинација со одговорност за животната средина. Иако не подразбира целосно напуштање на месото, флекситаризмот се фокусира на неговата намалена потрошувачка и интеграцијата на храна од растителна основа, која го подобрува целокупното здравје и го намалува негативното влијание врз животната средина.

Што е флекситарната диета?
Флекситарната диета е флексибилен режим на исхрана, кој поттикнува зголемно внесување храна од растителна основа, а дозволува и повремено месо. Иако не постои строго правило во однос на количините, флекситарците најчесто избираат да јадат месо неколкупати неделно, а преостанатиот дел од времето јадат растителна храна, како зеленчук, овошје, цели зрна, мешунки, јаткасти плодови и семки.

Оваа диета не фаворизира ригидни барања, што го олеснува усвојувањето на долг рок. Луѓето што се одлучуваат за флекситаризам може постепено да го намалат внесувањето производи од животинско потекло и да ја приспособат исхраната на сопствените потреби и желби, што го прави еден од најлесните режими за спроведување во секојдневниот живот.

Здравствени придобивки од флекситарната диета
Една од главните причини зошто луѓето ја избираат флекситарната диета е нејзиното позитивно влијание врз здравјето. Се верува дека намалувањето на внесувањето црвено месо, а особено преработеното, може да го намали ризикот од голем број хронични болести, вклучувајќи срцеви заболувања, дијабетес тип 2 и одредени видови рак.

Со воведување повеќе храна од растителна основа флекситарците го зголемуваат внесувањето влакна, антиоксиданти и есенцијални витамини, што придонесува за подобро варење, здравје на кожата и намалување на воспалението во телото. Исто така, флекситаризмот е богат извор на протеин од растително потекло, кој може да помогне во градењето на мускулите и одржувањето на енергијата, а истовремено да го намали нивото на лошиот холестерол.

Познати личности што го поддржуваат флекситаризмот
Флекситарната диета не е популарна само меѓу обичните луѓе, туку и меѓу познатите личности, кои ја прифаќаат поради нејзините здравствени и еколошки придобивки. Меѓу познатите поддржувачи на флекситаризмот се:

Бијонсе – популарната пејачка е позната по тоа што повремено прифаќа флекситарна диета. Таа има направено неколку програми за детоксикација засновани на растителна исхрана и често ја нагласува важноста од воведување повеќе растителни продукти во исхраната.

Натали Портман – актерката е веганка, но неколкупати изјавила дека понекогаш се враќа на флекситарната диета, особено кога се во прашање нејзините деца. Покрај тоа, ги поддржува иницијативите за намалување на внесувањето месо и промовира одржливи диети.

Крис Хемсворт – славниот актер практикува флекситарна диета за да се подготви за улогата во филмот „Тор“. Иако најмногу јаде месо, тој се фокусира на поголема количина растителна храна и протеини за време на неговиот тренинг-режим.

Принцот Хари и Меган Маркл – иако не се строги вегетаријанци, тие практикуваат флекситаризам и често избираат оброци од растително потекло, особено поради еколошки причини.

Овие и други јавни личности користат флекситаризам за да го подобрат своето здравје, да го намалат нивниот еколошки отпечаток и да промовираат поодржлив начин на живеење.

Како да почнете?
Префрлувањето на флекситарната диета може да биде едноставен процес ако внимателно се планира. Еве неколку совети за да почнете:

Постепено намалувајте го месото: наместо веднаш да престанете да јадете јадења што содржат месо, постепено намалувајте го внесувањето. Првин можете да го замените месото со зеленчук во еден оброк неделно, а подоцна во неколку.

Вклучете повеќе растителни протеини: мешунките, тофуто, сеитанот и протеините од растително потекло се одлични замени за месото и исто така се одлични извори на есенцијални хранливи материи.

Експериментирајте со нови рецепти: флекситаризмот ви дава можност да истражувате разни видови храна од растително потекло. Пробајте нови видови зеленчук, цели зрна и мешунки, кои можеби не сте ги користеле често порано.

Изберете квалитетно месо: ако одлучите да јадете месо, изберете месо од одржливи извори. Органското месо или месото од етички произведените фарми обезбедува помало влијание врз животната средина.

Флекситарната диета не е само тренд – таа претставува долгорочен начин на живеење, кој ја балансира одговорноста за здравјето и животната средина. Со зголемениот интерес за овој начин на исхрана јасно е дека флекситаризмот не е само минлива мода, туку и одговор на предизвиците на современото општество. Со своите здравствени и еколошки придобивки флекситаризмот изгледа како идеален избор за сите оние што сакаат да направат чекор кон поздрав и поодржлив живот.

Студијата на Универзитетот во Цирих покажа дека земањето додатоци на омега-3 дневно може да го забави биолошкото стареење за дури четири месеци.

Истражувањето опфатило 777 здрави постари возрасни лица, на возраст од 70 до 91 година, кои учествувале во најголемата европска студија за стареење, позната како „Do Health Study“, пишува „Свисинфо“.

Во период од три години, учесниците беа поделени во осум групи, при што секоја група добиваше различни терапии: омега-3, витамин Д, програма за вежбање и нивни комбинации.

Биолошката возраст на учесниците беше мерена со помош на таканаречените епигенетски часовници, кои ги следат хемиските промени во ДНК, за да се измери разликата помеѓу биолошкото и хронолошкото стареење.

Резултатите покажаа дека учесниците кои земале омега-3 масни киселини старееле меѓу 2,9 и 3,8 месеци побавно во текот на тригодишниот период, без оглед на полот, возраста и индексот на телесна маса.

Дополнувањето на витамин Д и редовното вежбање го подобрија ефектот и го забавија стареењето за речиси четири месеци.

Сепак, истражувачите забележаа дека не постои единствен стандард за мерење на биолошката старост, па затоа се потребни дополнителни истражувања.

Актерката Кристин Дејвис, најпозната по улогата на Шарлот Јорк во „Сексот и градот“, призна дека интензивно вежбала и јадела малку поради притисокот да ја одржи витката линија за серијата „Мелроуз Плејс“. Според „Пејџ Сикс“, по нејзиниот успех во улогата на Брук Армстронг во 1995 година, Дејвис добила јасни упатства да не се дебелее.

Иако имаше одличен однос со колешките, притисокот околу нејзиниот изглед и килограмите и го направија тој период исклучително тежок.

„Секоја личност беше убава и многу слаба. Мислев: И јас морам да го направам тоа“, се присети актерката и додаде дека нејзината несигурност уште повеќе се зголемила кога дознала дека продуцентите го коментирале нејзиниот изглед.

Посебно незаборавен беше разговорот со нејзиниот колега Томас Калабро, кој во серијата го играше д-р. Мајкл Манчини. „Тој ми рече: Кристин, многу ми е мило што си тука. Морам да ти кажам, изгледаш одлично. Знам дека продуцентите се под голем стрес, но мислам дека е неверојатно да се има жена која има облини“, раскажува Дејвис.

Изненадена што нејзиното тело станало тема на разговор меѓу продуцентите, таа решила директно да се соочи со нив. „Отидов кај извршниот продуцент и го прашав: Томас Калабро ми кажа дека сте загрижени за мојата тежина. Дали некој коментираше? Дали г-дин Арон Спелинг кажа нешто? А тој одговори: Мислиме дека изгледаш убаво, само не се здебелувај“, се присети актерката.

Притисокот станал посилен, што ја навело да ангажира тренер за трчање и да почне да посетува 90-минутни тренинзи. Заедно со строгата контрола на исхраната, преоптоварувањето на нејзиното тело почнало негативно да влијае на нејзините когнитивни функции и целокупното здравје.

Исцрпеноста кулминирала кога се онесвестила на паркингот, а на моменти не можела да се сети на сопственото име. Иако денес препознава колку е алармантна ситуацијата, тогаш ја сметаше за секојдневие. „Долго време беше нормално… Имаше многу стрес. Ако имавте посилни колкови, таква беше ситуацијата“, рече таа.

По години мака со својот изглед, Дејвис конечно најде начин да го прифати нејзиното тело. „Конечно ја засакав формата на моето тело. Наместо да се грижам дали ќе бидам слаба, сега едноставно ги правам работите што ги сакам, како јога и пилатес“, рече таа претходно.

Покрај притисокот поради килограмите, Дејвис се соочи и со критики поради тоа што има филери на лицето. Таа отворено проговори за тоа, нагласувајќи дека естетските зафати треба да се прават само ако жената ги сака, а не поради наметнат притисок.