Свет
Зошто Кина упорно ја поддржува С. Кореја?
Андреј Ланков, политички аналитичар и колумнист на угледниот корејски дневен весник Кореа Тимес ја анализира последната посета на севернокорејскиот лидер Ким Јонг-ил на Пекинг и можните последици, како што е враќањето на Пјонгјанг на шестпартитните преговори, па дури и можните промени на режимот
И така, по неколку месеци непотврдени гласини и неколку лажни извештаи, Ким Јонг-ил конечно пристигна во Кина. Овој пат, неговата посета предизвика многу очигледна нервоза во Сеул. Сомнежите за вмешаноста на Пјонгјанг во катастрофата во Чеонан (неразјаснетото потонување на јужнокорејскиот воен брод во заливот Чеонан, при што загинаа околу 50 морнари, заб. Форум) растат, па така некои јужнокорејски политичари во спремноста на Кина да го покани севернокорејскиот лидер препознаа премолчена поддршка на политиката на Пјонгјанг.Ова доведе до вистински излив на критички изјави кои, секако, немаа никакво влијание врз однесувањето на Кина. Да разјасниме веднаш: и покрај сета реторика за „вечно пријателство“, Кина воопшто не е обожувател на режимот на Ким Јонг-ил и постојано трпи нервози од антиквитетното однесување на Северна Кореја. Кина не сака Пјонгјанг да стане нукеларна сила, бидејќи ширењето на нуклеарното оружје ја загрозува привилегираната позиција на Кина на „легитимна“ нуклеарна сила. Кина, исто така, е загрена дека севернокорејската нуклеарна програма ќе поттикне нуклеарна трка во вооружување во Источна Азија, што ќе доведе до создавање на нуклеарна Јапонија, па дури и на нуклеарен Тајван. Згора на сето ова, Кина со право економскиот систем на Северна Кореја го смета за ирационален и непродуктивен.Како и да е, Кина ја поддржува Северна Кореја. Во текот на изминативе неколку години, кога јужнокорејската и американската помош пресушија, гладта во Северна Кореја беше спречена токму благодарејќи на бесплатните или субвенционираните пратки на жито од Кина. Кина е најголем инвеститор и трговски партнер на Северна Кореја. Зошто Кинезите продолжуваат да инвестираат пари во поддршка на режим кој не им се допаѓа нешто особено и на кој не гледаат како на доверлив сојузник?Од време на време, некои луѓе во Вашингтон или во Сеул ќе ја изразат својата надеж дека Кина може да се убеди да престане да го поддржува Северот или да ја употреби својата наводна моќ врз Северна Кореја за да влијае на политиката на Пјонгјанг (како, на пример, да ја притисне да се денуклеаризира). По вториот нукеларен тест во 2009 година, Кина одлучи да ги поддржи санкциите на ОН и веднаш се појавија наводи дека „Кина конечно се качила во истиот чамец со САД“. За жал, ова се само пусти желби. Кина не е во истиот чамец и никогаш нема да биде. Постојат добри причини зошто Кина го поддржува Северот и овие причини, најверојатно, ќе останат во сила во блиската иднина. Да, Кина не сака земја од нејзиното соседство да се здобие со нуклеарно оружје. Ниту, пак, им се радува на воените провокации од каков и да било вид. Сепак, постојат две други грижи кои и’ се многу поважни на Кина, во смисла на одржување на стабилноста на регионот, но и на поделеноста на Кореја. Стабилноста е клучен збор за кинеската политика. Кина е сконцентрирана на економскиот раст и има потреба од мирно и предвидливо опкружување, за да не го загуби фокусот врз оваа цел. Оттаму, каква и да е криза во непосредното опкружување на Кина е анатема за кинеските стратези и треба да се одбегне по секоја цена.Уште една, навидум не толку важна цел на Кина е да ја одржи Кореја поделена. Ако се земе предвид тековниот баланс на моќта, обединувањето на двете Кореи најверојатно ќе доведе до апсорпција на осиромашениот Север од страна на богатиот Југ. За Кина тоа значи појава на уште посилен сојузник на САД, или барем на уште една „неконтролирана демократија“ и тоа токму на нејзините граници. Кина може да го преживее таквиот тек на настаните, но повеќе би сакала Северна Кореја да остане како еден вид стратешки браник. Но, за да се оствари вистинско влијание врз Северна Кореја, тогаш мора да се игра цврсто. Суптилните мерки нема да имаат ефект, бидејќи севернокорејската влада не се грижи нешто особено ниту за економијата, дури ни за голиот опстанок на нејзиното население. За да оствари влијание, Кина ќе мора речиси целосно да ја затвори границата и да ја сопре сета трговија со Северот. Еден јужнокорејски дипломат проблемот многу убаво го објаснува со следнава алегорија: „Кога е во прашање справувањето со Северот, Кина нема моќ. Кина има чекан“. Но, Кина мора да има многу добра причина за да замавне со тој чекан, бидејќи таквиот ектремен притисок може лесно да доведе до колабирање на системот. Ваквото колабирање ќе доведе до многу експлозивна ситуација. Толпи од бегалци, нуклеарното оружје и материјали ќе завршат на црниот пазар, безбројни дипломатски компликации – ова не се проблеми со кои Кина сака да се соочи во моментов. Конечно, колапсот најверојатно ќе доведе до обединување на Кореја, што не е најпосакуван краен резултат во Пекинг. Затоа, Кина повеќе сака да потроши дел од нејзините ресурси за да го одржи севернокорејскиот режим во живот и да го задржи статус квото или барем да ја одложи кризата од поголеми размери. Кина исто така сака да го минимизира ризикот од тоа Северна Кореја да биде инволвирана во исклучително опасни акции, но оваа цел е од секундарно значење.Според сета веројатност, овој пат ќе видиме уште една реприза на старата игра. Кина ќе инсистира Северна Кореја да се врати на шестпартитните преговори (проектот-милениче на Пекинг) и да почне да се воздржува од провокации. Ким Јонг-ил ќе го истакне своето суверено право да ја води својата држава онака како што сака, додека се обидува да „ископа“ колку помош може да се „изгребе“ за неколку небитни отстапки од негова страна. Аферата „Чеонан“ најверојатно воопшто нема да биде предмет на дискусија – дури и Кинезите да го споменат тоа прашање, Северот ќе ја негира вмешаноста и ќе тврди дека сите обвинувања се резултат на „плукачката кампања која ја водат воените хушкачи во Сеул“. И што ќе буде вкупниот изход? Веќе, можеби, се наѕираат контурите на можниот договор: Северна Кореја ќе вети дека ќе се врати на шестпартитните преговори, а Кина ќе ја награди со помош и со субвенционирана трговија. Така Кина ќе биде задоволена и од тоа што ќе си го задржи и меѓународниот престиж и стабилноста во своето соседство, а долго одложуваните преговори конечно ќе продолжат за некое време, се’ до следната криза. Дали од разговорите некогаш ќе произлезе очекуваниот резултат, „комплетната и потврдена елиминација на севернокорејската програма за нуклеарно оружје“? Секако, не. Но, не ли беше тоа јасно уште пред многу години?
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Свет
Во Америка доминира нов подсој на коронавирусот, варијанта што ги загрижува научниците
Нова група на подваријанти на коронавирусот циркулира во САД. Според американскиот Центар за контрола и превенција на болести (ЦДЦ), моментално доминантна е подваријантата наречена „(FLiRT)“.
Една од подваријантите на „(FLiRT)“ е КП.2 и таа е одговорна за околу 25 проценти од сите инфекции во САД. Сите варијанти кои се во оптек се дел од микронскиот сој на вирусот САРС-КоВ-2, попознат како коронавирус.
Меган Л. Рејни, декан на Факултетот за јавно здравје Јеил, рече дека (FLiRT) има некои загрижувачки карактеристики, кои се одговорни за неговото ширење меѓу населението, односно овозможуваат вирусот да се „закачи“ за телото и да предизвика болест, пренесуваат американски портали.
ЦДЦ наведува дека Ковид-19, болеста предизвикана од коронавирусот, продолжува да претставува значителна закана за јавното здравје, и покрај севкупното намалување на сериозните болести предизвикани од овој вирус. Сепак, стапката на хоспитализација на луѓето со Ковид-19 останува висока кај луѓето на возраст над 65 години.
Американскиот комитет за имунизација препорача сите постари од 65 години да добијат дополнителна доза од вакцината против Ковид. Тие посочуваат дека имплементацијата на овие препораки треба да го зајакне имунитетот против вирусот и да го намали ризикот од сериозни состојби кои болеста може да ги предизвика, вклучително и смрт.
Европа
Босфор затворен, заринка украински брод
Теснецот Босфор, кој го поврзува Црното Море со Средоземното Море, е затворен за бродови откако денеска таму се насука товарен брод од Украина, соопштија турските власти за дпа.
Бродот Алексис превезува прехранбени производи од Украина до Египет. Дефект на моторот се случил во близина на излезот од пловниот пат, изјави портпаролот на Управата за безбедност на крајбрежјето за дпа.
Спасувачките напори се веќе во тек, додаде изворот. Босфорот служи како излез за украинското жито на светските пазари во екот на руската инвазија. Речиси 40.000 бродови поминале низ Босфорот во 2023 година, според турското Министерство за транспорт.
Европа
Руски хеликоптери уништија дронови на украинската морнарица, следуваше одговор, пишува „Форбс“
Украински експлозивни автономни пловни објекти или поморски беспилотни летала напаѓаат и потонуваат руски воени бродови во Црното Море од минатата есен, а сега руската Црноморска флота одлучи да возврати, и тоа од воздух, пишува „Форбс“.
Руски бомбардери, летечки бродови и хеликоптери патролираа на рутите до пристаништата, каде што е закотвена Црноморската флота, барајќи знаци за приближување на автономните бродови, кои ги гаѓаа со ракети и куршуми. Меѓутоа, во војната – како и во физиката – секоја акција има своја реакција. И, така, сега украинските автономни бродови добија проектили „земја-воздух“, кои можеби веќе ги лансираат руските авиони.
Снимките од Црното Море направени во неделата или понеделникот покажуваат како хеликоптер „камов Ка-29“ кружи околу украинскиот брод и пука во него. Можно е овој напад да е поврзан со украинскиот напад на Црноморската флота на Крим овој викенд. Пловилата наводно потопиле руски патролен брод.
Ова не е првпат руско летало да уништи украински автономен брод (УСВ). Но, тој конкретен УСВ се издвојуваше затоа што беше опремен со ракетни фрлачи и инфрацрвена ракета „Р-73“. Се чини дека некои украински бродови сега имаат свои противвоздушни ракети.
Рускиот канал Fighterbomber на „Телеграм“ беше изненаден од ова: „Украинците некако успеаја да ја поврзат ракетата со системите за далечинско управување на УСВ“.
Проектилот „Р-73“ е чувствителен на извори на топлина како што се моторите на леталата. Не бара телеметрија за водење. Сепак, каналот Fighterbomber не греши кога се прашува како војниците што управуваат со УСВ може од далечина да ги нишанат и лансираат тие проектили.
Fighterbomber шпекулира дека украинските автономни пловила сè уште не ги лансирале своите проектили, но вреди да се напомене дека УСВ, што екипажот Камов го уништи во неделата или понеделникот, имал два ракетни фрлача, но само еден проектил.
Со опремувањето на УСВ со ракети „Р-73“ украинските сили додадоа уште една улога на нивните сè повеќе разновидни автономни пловила. Повеќето од нив се еднонасочни: тие се натоварени со експлозиви и удираат во руски воени бродови. Постои и верзија на поморскиот дрон Sea Baby, кој може да лансира ненаведувани проектили за напади со долг дострел, а можно е и најголемите УСВ во Украина да имаат и радиопопречувачи.
Постои шанса дека овие нови УСВ сепак веќе ги лансирале своите проектили. Најмалку еден, а можеби и два руски хеликоптера наидоа на неволја над Црното Море на 9 и 10 април. Портпаролот на украинската морнарица, Дмитро Плетенчук, тврди дека рускиот „камов ка-27“ бил соборен на 9 април, а повеќе извори потврдуваат дека еден ден подоцна бил соборен уште еден хеликоптер „мил ми-24“.
Падот на „камов“ не е потврден, но интересно е тврдењето на Плетенчук дека руското летало „барало нешто“ и „го нашло“. Ако Русите навистина го загубија „ка-27“ на 9 април и ако тој хеликоптер навистина бараше УСВ, дали е можно дека пронашол УСВ вооружен со ракети „земја-воздух“?