Битолчанецот Зоран Јанкуловски (43), вработен како личен возач на Петар Илиевски, директор на мелничко-пекарското претпријатие "Жито Битола", пред една година бил убиен, а не извршил самоубиство, како што претходно тврдеше МВР.

МВР ЈА ИСТРАЖУВА МИСТЕРИОЗНАТА СМРТ НА БИТОЛСКИОТ ВОЗАЧ

Жанета Здравковска

Битолчанецот Зоран Јанкуловски (43), вработен како личен возач на Петар Илиевски, директор на мелничко-пекарското претпријатие "Жито Битола", пред една година бил убиен, а не извршил самоубиство, како што претходно тврдеше МВР. Ова се најновите сознанија до кои дојде полицијата, истражувајќи го мистериозниот случај од 5 јануари минатата година. Новите детали за случајот "Јанкуловски" доаѓаат дваесетина дена по пишувањето на "Дневник", кога родителите на Зоран, Ана и Кирил Јанкуловски, побараа обновување на истрагата, тврдејќи дека нивниот син е убиен. Битолската полиција лани го затвори случајот како самоубиство, иако постоеле голем број нелогичности поврзани со смртта на Јанкуловски.

Според сознанијата на повисоките полициски органи, во убиството на битолчанецот биле замешани тројца бугарски мафијаши, кои и се познати на македонската и на бугарската полиција. Бугарите четири дена пред смртта на Јанкуловски престојувале во Битола. Логистика им давал скопјанец, кој им наоѓал "тезги" за работа во Македонија. За нивната "задача" во Битола тие контактирале и со битолчанец, на кого желбата за ликвидација на Јанкуловски му ја пренел близок пријател на нарачателот на смртта на возачот, исто така битолчанец.

Меѓу полициските сознанија се споменува и тоа дека пријателот на нарачателот имал и директни контакти со Скопје, по што следувале неколку средби со убијците и на крајот убиство на Јанкуловски.

Телото на Јанкуловски беше пронајдено на 5 јануари 2005 година во службениот автомобил "мерцедес", оставен покрај патот за битолското село Братиндол.

Родителите на починатиот досега неколкупати јавно реагираа на нелогичностите поврзани со смртта на нивниот син. Дел од нив се однесуваа на тоа дека куршумот од пиштолот марка "црвена застава", со кој било извршено самоубиството, односно убиството, наместо во слепоочницата, завршил во вратот на Зоран.

Задното стакло од службениот автомобил било скршено, биле пронајдени догорчиња од цигари марка "марлборо", иако починатиот пушел цигари "вест лајт". Автомобилот бил полн со кал, под возилото имало локва крв, а од неговиот мобилен телефон биле избришани листинзите од претходните денови.

Тие ја отфрлаа секоја можност дека нивниот син се самоубил оти бил здрав, материјално ситуиран, среќно женет, а и татко на две деца. Според нив, мистериозната смрт на Зоран се случила токму во периодот кога против директорот на "Жито Битола" се водеа судски спорови во Битолскиот суд. Тие велат дека, пред да умре, Зоран бил нападнат од група вработени, потоа му бил украден моторот, а неколкупати непознати сторители му го скршиле стаклото на автомобилот.

Изворите од битолската полиција велат дека имињата на членовите на македонско-бугарската банда ќе останат тајна се до завршување на истрагата.

Според истите извори, бугарските криминалци престојувале во Битола и кон крајот на 1996 година, кога прибирале податоци за потесното семејство на сопственичката на ТАТ, Соња Николовска. Нивната намера била да киднапираат близок член од нејзиното семејство за потоа да изнудат пари за откуп, но полицијата им влезе во трага па криминалците се разбегаа.