Пет часа во судница во Основниот суд 1 во Скопје, во напната и емотивна атмосфера се одвиваше првото рочиште од судскиот процес против Михајло Ламбевски, обвинет за свирепо убиство на неговата колешка доктор Лилјана Угриновска, директор на заводот за рехабилитација во Скопје.
Убиството се случи во април годинава кога д-р Мхајло Ламбевски со нож ја избоде директорката во нејзината канцеларија. Во судницата се сретнаа семејството на д-р Лилјана Угриновска , обвинетиот и неговата ќерка.Вистинска драма во судницата предизвика сведочењето на ќерките на Угриновска и Ламбевски. Додека тие зборуваа обвинетиот молчеше. Тој пред судот кажа дека нема да зборува и не сака никој ништо да го прашува и нема да одговара на ниту едно прашање. “Се согласувам судот да направи се што треба доколку на тој начин може да се врати мајка ми “, рече ќерката на убиената Угриновска. Таа со плачење следеше дел од процесот. По неа влезе ќерката на обвинетиот Ламбевски, Наташа. Ја наведна главата и пред судот плачејќи ја раскажуваше страотната животна приказна: “ Одам со наведната глава и се срамам од тоа што го направи татко ми. Жалам за трагедијата и сочувствувам со семејството на докторката”. Потоа девојката во детали ја откри својата потресна приказна за животот со татко кој неа , мајката и помалата сестра со години ги малтретирал физички и психички. Додека таа ја кажуваше својата животна исповед некои од судскиот совет и присутни во салата заплакаа.„“Татко ми беше многу љубоморен. Ја малтретираше мајка ми и мене со сестра ми. Не тепаше, не бркаше од дома.Многу пати трите бегавме од дома и спиевме на плоштад. Постојано мислеше дека некој го следи и дека ние како семејство го крадеме. Се сомневаше дека во јадењето му ставаме отров. Сестра ми која е инвалид односно не слуша и носи апаратче, и го земаше и го кршеше. Влезната врата во станот беше заклучувана со 20 катанци. Не викаше со сестра ми да му го чуваме станот , но потоа не обвинуваше дека сме го ограбиле. Целиот стан беше залепен со мали ливчиња на кои имаше погрдни пораки”.Тука младата девојка застана. Солзите ја гушеа. Адвокатот на семејството Угриновски ја праша: „Дали татко ти некогаш се обидел да ве убие вас или мајка ви?”. Наташа одговори :” Да . Мајка ми се обиде да ја убие на спиење. Еднаш се обиде и да и го залепи лицето на жешка рингла”. Наташа раскажуваше и за односот на татко и со колегите и соседите. Со сите бил скаран. Во зградата каде живееле Ламбевски ги кршел светлата и го заглавувал лифтот за никој да не може да го користи.„Постојано со себе носеше патни торби тешки и по 20 килограми. Во нив имаше се од клучеви до катанци до камери па и пената за бричење, оти мислеше дека ќе му ја украдат. Секоја средба со татко ми беше кошмар. Со мајка ми заминавме. Од стресот таа доби рак, а сега е на смртна постела”. Таа кажа дека се плашела да побара помош. Се плашела од него. Кога заврши со зборувањето девојката, како што влезе, така и излезе од судницата – со наведната глава без да го погледне татка си. Пред судот беа сослушани и двајца психијатри кои го прегледале Ламбевски и донеле заклучок дека е непресметлив. Ова вештачење жестоко го нападна адвокатот на наследниците на Угриновска кој со факти и прашања тврдеше дека иако е параноичен Ламбевски свесно ја убил докторката затоа што и бил љубоморен.„Сакаше да биде директор , ама мајка ми му пречеше. Ова му беше единствен начин да ја тргне. Taa беше прекрaсна жена и со никој не се караше”, рече синот на убиената, д-р Емил Угриновски. Тој потврди дека честопати мајка му и колегите, но и други членови на семејството имале закани од Ламбевски, но никој не го сфатил сериозно. Судот донесе решение и го прифати барањето на адвокатот на семејството на убиената да се изврши ново психијатриско вештачење. Докторите пред судот кажаа дека сега Ламбевски не е опасен за другите членови на семејството на убиената, но е опасен токму за нив, за вештите лица. Според нив, болеста параноја била мотив за убиството.Тој се чувствувал загрозен од околината и затоа постојано носел нож. Но адвокатот Ефто Спировски докажуваше дека убиството било направено свесно, по што пред истражните органи дури и дал правна квалификација на делото убиство во миг, што би значело за него помала казна. Тврдеше и неколкупати ги праша психијатрите дали Ламбевски пред нив глумел дека е болен, нешто што тие го негираа.
