Култура
Мултимедијален проект „Мечтаење помеѓу празното и празнината“ на Билјана Петровска и Марина Цветановска
Денеска, со почеток од 18:30 часот, во галеријата на Македонскиот културно-информативен центар во Софија ќе се одржи мултимедијалниот проект „Мечтаење помеѓу празното и празнината“ – солистички концерт на авторска музика на Билјана Петровска (соло пијано) и сценска визуелна инсталација на Марина Цветановска-Мартиновска.
За проектот:
Потребата да се дополнуваат музиката и визуелното во просторот е карактеристика на наведените уметнички во претходните уметнички настапи, од каде и произлегува оваа идеја. При тоа наоѓајќи ја заедничката фреквенција преку современ пристап и обработка на заедничка тема мечтаењето, желбите и потребите на луѓето во секојдневието. Всушност создавајќи ги своите форми за сценската инсталација, Марина ги работи под инспирација на музиката на Билјана Петровска.
Музиката на албумот на Билјана е инспирирана од мелодии и мотиви фолклорни песни, од она за кое се претпоставува сите го имаме запишано во нашиот код. Самиот стил на компонирање, амбиентален и медитативен донесува моменти во кои се чувствува инспирацијата од уметничките композиции и форми на Марина.
Современата релаксирачка и амбиентална музика на Билјана Петровска уште повеќе го оформува невидливото, исполнувајќи го празниот волумен со изведба на пијано звуци во современиот стил. Во целина, композициите создадени во умерено темпо, со мелодиски линии и хармонски подлоги со музикална, концептуална структура и позадина, поседуваат приемчивост и слушливост. Употребата на мелодијата и изедначените ритмизации во хармонската основа во нив, остваруваат наизменично прелевање на тонски бои со изразена суптилност. Нивното преплетување и дијалог во разните гласови и регистри, вообичаениот вовед, наместа вметнатите разработки на тематските мотиви во композициите, доведуваат до создавање на чувствено-контемплативни и медитативни расположенија, ја дополнуваат креацијата на Марина Цветаноска – Мартиновска и создаваат чувство на исполнетост, релаксираност и современо естетско визуелно и музичко оплеменување на просторот и доживување кај реципиентите.
Програма
Самовила (Fairy) оп. А
Сон ( dream ) оп. A
Исчекување (Anticipation) оп. A
Носталија (Nostalgy) оп. Ц
Вечно твоја (Forever yours) оп. A
Сеќавање (Memory) op. 1
Молк (Silence) оп.A
Единаесеттиот час (Тhe eleventh hour) – Никола Стојковски, аранжман за пијано Билјана Петровска
Мечтаење (Daydreaming) оп. A
Жед (Thirst) оп. A
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Жилиет Бинош ќе претседава со жирито на Канскиот филмски фестивал
Жилиет Бинош ќе ја наследи Грета Гервиг како претседател на жирито на Канскиот филмски фестивал.
Бинош е втората жена во историјата на Кан која го води жирито две последователни години.
Бинош за нејзината улога како претседател на жирито во Кан рече дека „со нетрпение очекува да ги сподели овие животни искуства со членовите на жирито и со јавноста“.
„Во 1985 година за прв пат се искачив по скалите со ентузијазам и несигурност на една млада актерка; Никогаш не замислував дека 40 години подоцна ќе се вратам со почесната улога на претседател на жирито“, продолжи таа, додавајќи дека ја цени привилегијата, одговорноста и апсолутната потреба за понизност.
Жилиет Бинош е една од најпознатите актерки во Франција и има меѓународна кариера, работејќи со еминентни автори ширум светот. Нејзината работа е наградена со десетици признанија, вклучително и статуетка за најдобра споредна женска улога на Оскарите за нејзината улога во „Англискиот пациент“ во 1997 година и најдобра актерка на Канскиот филмски фестивал за нејзината улога во „Заверена копија“ (Certified Copy) на Кјаростами во 2010 година. .
Нејзината кариера, која се протега преку 40 години и вклучува 70 филмови, започна кога ја доби својата прва главна улога во „Rendez-vous“ на Андре Тесин. Филмот беше премиерно прикажан во Кан во 1985 година, поради што Бинош често велеше дека е „родена на Канскиот филмски фестивал“.
78. Кански филмски фестивал ќе се одржи од 13 до 24 мај.
Култура
Од камерата „урбан биоскоп“, со сериски број 300, до светска слава: „Браќа Манаки“ со престижна награда од Британското здружение на кинематограферите
Британското здружение на кинематограферите (BSC) ја додели својата специјална награда за достигнување (Special Achievement Award) на интернационалниот фестивал на филмска камера „Браќа Манаки“. Признанието му беше врачено на свечена церемонија во Лондон на директорот на фестивалот, Симеон (Мони) Дамевски.
На оваа церемонија се доделуваат годишните награди на BSC за животно дело, за кинематографери на студентски, краткометражни и долгометражни филмови, серии и технолошки достигнувања. Настанот е еден вид британски „Оскари“ за луѓе од кинематограферската и сродните професии.
Оваа награда претставува исклучителна чест за фестивалот, кој веќе четири и пол децении ја слави уметноста на кинематограферите и ја истакнува нивната клучна улога во создавањето на филмската магија.
Како најстар фестивал во светот посветен исклучиво на кинематограферите, „Браќа Манаки“ го носи наследството на Јанаки и Милтон Манаки, првите филмски хроничари на Балканот, чие дело ги постави темелите на визуелното раскажување во регионот.
Британското здружение на кинематограферите, едно од најголемите и најзначајни професионални здруженија во светската филмска индустрија, ја доделува оваа награда како признание за поединци или групи поединци што посветено ја слават кинематографијата и придонесуваат за нејзината афирмација. Во образложението на Британското здружение на кинематограферите (BSC) се истакнува дека фестивалот „Браќа Манаки“ не само што ја негува оваа уметничка форма туку и претставува платформа за нови генерации кинематографери, кои со својата визија ја обликуваат иднината на светската кинематографија.
Битола, родното место на браќата Манаки, повеќе од еден век е симбол на визуелната уметност и дом на овој значаен фестивал. Прекрасна коинциденција е што токму во Лондон, градот од каде што браќата Манаки ја набавија својата легендарна камера „урбан биоскоп“, произведена со сериски број 300, денес фестивалот што го носи нивното име добива вакво признание.
„Битола е нашата вечна инспирација, градот во кој светлината и сенките танцуваат во хармонија создавајќи приказни што го надминуваат времето. Лондон, пак, е местото каде што нашите предци ја пронајдоа алатката за оваа магија – нивната камера ‘урбан биоскоп 300’. Денес, со ова признание се затвора кругот меѓу двата града поврзани преку љубовта кон филмот и уметноста на кинематографијата“, вели директорот на ИФФК „Браќа Манаки“, Симеон (Мони) Дамевски.
Култура
Сите 15 финалисти на годишните награди на Друштвото на писателите за 2024 година
Конкурсот за годишните награди на ДПМ е на чекор од својата завршница. Тројцата кандидати за наградата „Мост“ (најдобра книга напишана на некој од јазиците на националностите во Македонија) беа познати од самиот почеток, минатата недела беа обзнанети финалистите за наградата „Димитар Митрев“ за најдобра збирка критика или есеистика, а сега познати се и финалистите за наградите „Стале Попов“ за најдобра прозна книга, „Ацо Шопов“ за најдобра збирка поезија и „Ванчо Николески“ за најдобра книга за деца и млади.
Следуваат петте списоци со сите 15 финалисти:
Финалисти за наградата „Стале Попов“:
1. „Ветрилиште“ (Игор Анѓелков, „Или-или“)
2. „Кој го уби Едгар Алан По“ (Владо Јаневски, „Или-или“)
3. „Приказничар“ (Жарко Кујунџиски, „Антолог“)
Финалисти за наградата „Ацо Шопов“:
1. ,,Јазикот што само ние го разбираме“ (Зоран Јакимоски, „ПНВ Публикации“)
2. „Одглас (на нечуеното)“ (Сузана Мицева, самиздат)
3. „Посвети и пофалби“ (Иван Џепароски, „Дијалог“)
Финалисти за наградата „Ванчо Николески“:
1. „Бакнежи на небото“ (Иван Антоновски, „Светулка“)
2. „Со големо Д (прозен воспев на Другарството)“ (Александар Кујунџиски, „Антолог“)
3. „Првото жарче Љ У Б“ (Велко Неделковски, „Арс Ламина“)
Финалисти за наградата „Димитар Митрев“:
1. „Книжевни паметници“ (Наташа Аврамовска, Институт за македонска литература)
2. „Жени во македонската книжевност од XIX век“ (Славчо Ковилоски, Институт за македонска литература)
3. „Дом во тишина“ (Никола Маџиров, „Арс Ламина“)
Конкуренти за награда „Мост“:
1. „Била једном једна кућа“ („Беше еднаш една куќа“, Гордана Јовиќ Стојковска, „Слово љубве“),
2. “Vetëtimat e heshtjes” („Молњи на молкот“, Делвина Крлуку, самиздат) и
3. “Kopeja Me Zgjebe ndjek autorin” („Шугавото стадо го брка авторот“, Каљош Челику, самиздат)
Во претстојните неколку дена, членовите на петте жири-комисии, кои досега работеа самостојно, ќе се сретнат и на состанок ќе ги бираат наградените наслови за 2024 година. Добитниците на традиционалните награди на ДПМ за 2024 година ќе бидат обзнанети на прес-конференција за медиуми на 11 февруари, а доделувањето на наградите ќе се случи во свечената сала на ДПМ на седумдесет и осмиот роденден на Друштвото на писателите на Македонија, 13 февруари 2025 година.