Режисерот Брејди Корбет, чиј филм „Бруталист“ ја освои публиката и критиката, доби 10 номинации за престижниот Оскар и заработи над 31 милион долари, зборуваше за финансиските тешкотии со кои се соочил и покрај големиот успех.

Откри дека практично живее на работ на сиромаштија.

Корбет рече дека тој и неговата партнерка Мона Фастволд не заработиле ниту цент за нивните последни два филма. Рече дека паднал во таква финансиска криза што неодамна одлучил да прифати работа да режира реклами во Португалија. „Ова беше прв пат по неколку години да заработам пари“, рече Корбет.

Корбет тврди дека тој не е единствениот режисер со номинации за Оскар кој едвај врзува крај со крај.

„Разговарав со многу режисери чии филмови беа номинирани оваа година, а тие не можат да си ја платат киријата“, рече тој, без да именува имиња.

„Не ви плаќаат за да промовирате филм, а ако погледнете одредени филмови кои премиерно беа прикажани во Кан, тоа беше пред речиси една година. Нашиот филм беше премиерно прикажан во септември, па јас го правам ова веќе шест месеци без приход бидејќи немам време за друга работа”, признал тој.

Извор близок до режисерот откри за Page Six дека Корбет во еден момент изразил жалење што ја презел задачата да направи толку сложен филм.

„Години од мојот живот беа потрошени како резултат на стресот од снимањето на филмот. Иако филмот беше толку влијателен, па дури и комерцијално исплатлив, што е некако неверојатно“, рече еднаш Корбет, додавајќи: „Не знам дали осум години страдање вредат четири месеци успех“.

За потсетување, покрај тоа што беше номиниран за Оскар за најдобра машка улога (Адриен Броди), најдобра споредна машка улога (Гај Пирс), најдобра споредна женска улога (Фелисити Џонс) и најдобро оригинално сценарио, филмот „Бруталист“ освои и четири БАФТА и три Златни глобуси, вклучително и за најдобра режија на двете церемонии.

Бруталист е епска драма што го следи животот на визионерскиот архитект Ласло Тот (Адриен Броди), кој го преживеа холокаустот.

Приказната започнува во 1947 година, кога Тот пристигнува во САД во потрага по нов почеток. Иако на почетокот живее во сиромаштија, Тот се запознава со индустријалецот Харисон Ли Ван Бурен (Гај Пирс), кој го препознава неговиот талент и го ангажира да изгради голем центар за заедницата во Филаделфија. Додека Тот првично ја прифаќа работата со ентузијазам, тој наскоро сфаќа дека моќта и наследството доаѓаат со високи цени.

Филмот имаше тежок пат до реализација. Филмот првично беше најавен во 2020 година, но пандемијата Ковид-19 го одложи снимањето и предизвика промени во актерската екипа. Корбет откри во интервју за британскиот Џо дека пандемијата повеќепати ја стопирала претпродукцијата: „Најмалку три или четири пати бевме целосно „осакатени“. Ќе патував до локацијата за да почнам со подготовките, а потоа сè ќе се распаднеше“.

Но, пандемијата не беше единствената пречка. За време на неговиот говор на Златните глобуси, Корбет призна дека му било кажано дека таков филм ќе биде „невозможно да се дистрибуира“ и дека „никој нема да го гледа“.

Еден од проблемите беше должината на филмот. Имено, филмот трае 215 минути, што многумина го сметаа за предолго за пошироката публика. Корбет рече: „Го предложивме филмот на околу дваесет до триесет продукциски компании кои финансираат филмови во опсег од 10 до 15 милиони долари, но сите тие го одбија“.

И покрај тоа, режисерот ги пофали продуцентите кои веруваа во проектот: „Никогаш не се откажаа. Презедоа огромни лични и финансиски ризици и јас сум пресреќен што тие ризици се исплатија“.

Корбет коментираше дека денешната индустрија е склона кон ризик, но истакна дека многу од овогодинешните номинирани награди се независни, оригинални и смели.

„Публиката копнее по уникатни филмови со препознатлив потпис, но тоа не е секогаш интуитивно за луѓето кои носат одлуки за финансирање. На прашањето што би сакал да гледа повеќе во Холивуд, тој рече: „Потребни ни се повеќе смели филмови кои не чинат стотици милиони долари. Постои разумна линија каде што актерите и екипата се фер платени, но без непотребни екстреми“.

На 1 март во Младинскиот културен центар (МКЦ) ќе се одржи 13-то по ред издание на фестивалот „Земјотрес“, единствена музичка платформа во земјава, која ја претставува најновата музика издадена од македонската алтернативна сцена на талентирани автори и музичари. Уникатен во концептот, како целовечерен настан од голем обем, фестивалот нуди разновидна и богата програма. Во фокус ги става младите и надоаѓачки таленти, овозможувајќи простор и за веќе докажани музичари да претстават дел од својата најнова продукција.

И оваа година, фестивалот во МКЦ ќе понуди извонредна музичка програма на 20 музички изведувачи (бендови, соло музичари, продуценти и диџеи на електронска музика) на 3 сцени (сала 25 мај, фоајето на кино Фросина и МКЦ клуб). Единствен простор во градот кој може да вдоми во текот на една вечер 9-часовна музичка програма и прекрасна градска публика – безмалку две илјади посетители.

На „Земјотрес 13“ ќе настапи дел од најмладата и надоаѓачка музичка сила на бендови, соло изведувачи и електронски музичари, некои од нив со прв настап во живо. Од младата генерација ќе се претстават: Tsar Von Time (Битола), Nikartik (Штип), Елена Васова (Скопје), Љубен Дерибан ака L.O.V.D (Скопје), LV$T (Скопје), Lost in Reverie (Скопје), Мартина Пенева (Скопје), Ruststained (Скопје)и Анастазија Голчева ака Speysd (Скопје).

Со неколку изданија зад себе, веќе добро познати на публиката ќе настапат и Martix (Кочани), Grinsen (Скопје) и Fiction (Скопје). Тука се и ветераните на алтернативниот инди психоделичен рок Д.Н.О. (Скопје) кои ќе се претстават со нов албум. Помеѓу веќе признаените музичари, програмата ќе ја надополнат и џез составите Светлост и триото АУМ од Скопје. За првпат на „Земјотрес“ ќе настапи музичко-поетскиот проект на Оливер Митковски и Адреја Салпе Поетроника (Скопје), чии настап во живо е музичко-прозно-визуелно доживување. Тука се и добро познатите YÖU (Скопје) со посебен израз на емо, панк и хард кор.

Помеѓу претставниците на електронскиот звук ќе настапат и Виктор Апо и енергичните Петков и Мораитов од ОВЦ колективот со „back to back“ сет од Скопје. И секако Нема Лабаво (Скопје) уште еден состав на музички ветерани, кои претходно членувале во бројни панк-рок состави, овој пат, водени од лидерот на бендот на Ѓоко Зафировски – Sean.

Кор тимот, кој стои зад ова издание на фестивалот се: Филип Тасевски, Виолета Качакова и Тејка Васиљевиќ.

„Фестивалот „Земјотрес“, кој има инди пристап на самоодржлива платформа, и зависи исклучиво од бројот на продадени билети, е единствен, не само во земјава, туку и во меѓународни рамки. „Земјотрес“ е отскочна даска за најмладите музичари и им го трасира патот за понатамошен развој, видливост и можност за настапи на други фестивали. „Земјотрес“ го започнавме пред 13 години заедно со Мирко Попов и во контекст на условите во кои функционира инди културата, за нас секое ново издание и континуитет значи успех. Затоа со голема љубов, ова издание му го посветуваме на Мирко, како човек кој неуморно работеше да создава нови простори за поддршка на домашната музичка сцена“, вели Тасевски.

Како мото на овој фестивал, организаторите искористија дел од песната „Последната битка“ на Попов/ПМГ Колектив, во која се вели „и да се опстане е победа“.

„Она што е карактеристично за македонската алтернативна музичка сцена е квалитетот и наедно континуитетот, кој го бележи секоја нова генерација музичари, или како што ги нарекуваме „нови бранови“. Секој нов бран има автентичен израз. Поривот за творење во состојба на релативна препознаеност во јавниот дискурс и речиси непостоечка поддршка во процесот на продукција и издавање на музика, е победа. Постоењето на овој фестивал веќе 13 години е резултат на оваа вибрантна сцена, која публиката ја препознава и почитува и доаѓа да ја поддржи секоја година со масовна посетеност“, вели Качакова.

Солидарноста и соработката се основите двигатели на „Земјотрес“.

„Иако кор тимот е составен од тројца, самата реализација подразбира вложување на уште 20-тина луѓе, вклучени во координацијата, техничката поддршка и промоцијата на фестивалот, како и грижа за негова безбедна реализација. Тимски работиме и со изведувачите на фестивалот, кои придонесуваат секоја година да имаме квалитетна музичка програма. Сите заедно сме дел од инди авантурата и предизвикот да реализираме уште едно успешно издание, верувајќи дека публиката ќе го препознае и поддржи, бидејќи од неа зависи неговата реализација“, вели Васиљевиќ.

Загревање во пресрет на фестивалот ќе се случи на 22 февруари во ноќниот клуб „Минус Еден“, каде со диџеј сет ќе настапат најмладите надежи Мик и Петел Јаваше. Влезот е бесплатен, а настанот почнува во 21 часот.

Билетите по пристапна цена за целовечерна програма од 20 изведувачи изнесува 500 денари, со 600 денари на денот на настанот. Билетите се достапни онлајн на bileti.mkc.mk или на билетарата на МКЦ. Програмата започнува во 21 часот и ќе трае од 04 часот по полноќ.

На 21 февруари со почеток во 19.00 часот ќе се изведе една од најпопуларните и најгледани балетски претстави за деца, „Петар Пан“ во продукција на Националната опера и балет.

Кореографијата е на Џејмс Амар од Франција, а сценографијата и костимите се на Зоран Костовски и Марија Пупучевска. Во претставата настапуваат солистите и балетскиот ансамбл на Националната опера и балет, кои ќе ја пренесат оваа возбудлива приказна на сцената.

Приказната за ‘момчето што не сака да порасне’ е една од најуспешните и најпопуларните детски приказни на сите времиња, раскажана на генерации деца. „Петар Пан“, лик кој го создаде шкотскиот писател и драматург Џ. М. Бери, ќе ги воодушеви малите и големите со својата авантуристичка приказна, во која главниот херој живее на магичниот остров Недојдија како лидер на неговата банда „Изгубени момчиња“ заедно со сирени, самовили и пирати. Претставата ја плени најмладата публиката со прекрасната музика, костимите и сценографијата и децата ја следат со големо воодушевување. Безгрижното детство на Петар Пан, кој никогаш не сака да порасне, ќе ги потсети најмладите гледачите на важноста на фантазијата и слободата.