Со почеток од 18 часот во Железничката зграда ќе можете да ја проследите хрватската „Сè во парите“ на Борис Бакал. Претставата е т.н. work in progress и се занимава со односите меѓу општествените и материјалните вредности од една и парите од друга страна, сè од перспектива на лични наративи, реални финансиски примања, перманентни финансиски кризи на ова време, како и амбивалентна улога на парите во целокупната општествена размена. Концептот на проектот е базиран на банкарско-финансиската ‘револуција’ на светскиот пазар. Поле на истражување на претставата се земји како Хрватска, Италија, Словенија и други. Во текот на истражувачкиот процес континуирано се собираат сведоштва за лични искуства со пари, за пари од инвестиции, стекнување, збогатување, осиромашување, лоша финансиска среќа, до одрекување од финансиски добра.

Втората претстава за вечерта која ќе започне во 20 часот на малата сцена на НОБ е „Момчињата на Медеја“ во продукција на Аполо 1111 од Романија. Претставата го илустрира режисерското прекршување на легендата на Аргонаутите и Златното руно. Се отвора дискусија за машката ранливост, мачоизмот, патријархатот и мизогонизмот, користејќи средства на иронија и хумор. Сцената (прикажана како морнарски бар) е населена само со машки ликови. Овде некои Аргонаути се среќаваат за да го прослават своето големо животно искуство – митското патување на бродот Арго.

Третата претстава – „Арапска ноќ“ во режија на Зоја Бузалковска започнува во 22:30 во МКЦ. Сценографијата е на Јулијана Војкова-Најман, драматургија на Лидија Митоска Ѓорѓиевска, а музиката ќе ја изведува бендот Фолтин во склоп на самата претстава. Драмскиот текст на Роланд Шимелфениг, „Арапска ноќ“, е напишан во 2001 година. Поставен е речиси во сите поголеми и поважни театри, одигран е на многу јазици. Овој текст-партитура за пет ликови е игра на жанрови и стилови. Дејството се случува во еден европски град, на седмиот кат од една станбена зграда, во една летна ноќ, кога веќе востановената практика на функционирање на животите секоја вечер, ненадејно се прекинува. Со текот на времето, зградата се претвора во „волшебна кула“ и станува „извор на магичен реализам“. Елементите на трилер ја градат неизвесноста, а приказната, која почнува така што се чини дека секој од ликовите дејствува сам за себе, полека ги пополнува испрекинатите линии и добива на тензичност и густина.

Во склоп на придружната програма во МКЦ со почеток од 12 часот ќе се одржи промоција на книгата „Анамнезис“ од Сандра Ускоковиќ.
Во книгата се обработуваат културни пракси и уметнички дела на уметници и уметнички колективи, кои воспоставуваат нови модели на активно учество во создавањето и менувањето, како на урбаната култура, така и на самиот урбан, т.е. јавен простор.

Во книгата се обработени авторите од хрватската уметничка сцена активна изминатите 40-тина години, и тоа: Том Готовац, Сања Ивековиќ, Кугла Глумишта, Едит Шуберт, Зоран Павелиќ, Сандра Стерле, Славен Тољ, Игор Грубиќ, Златко Копљара, Петар Гримани, Боже Јурјевиќ, Синиша Лабровиќ, Ивана Јелавиќ, Тое Савиќ Гецан, Никол Хјуит, Наташа Лушетиќ, Станка Јузбашица, Александра Ацева, Еле Аготиќ, Александра Баришиќ, Борис Бакал и Бацачи сјенке.

Менаџментот на Мајкл Џексон изјави дека доделувањето на наградата „Еми“ за документарецот „Бегство од Недојдија“ (Leaving Neverland) е чиста фарса.

„Бегство од Недојдија“ за првпат беше емитуван во март, а се фокусира на сведоштвата на двајца мажи кои тврдат дека поп-ѕвездата ги злоупотребувала како деца.

„Филмот е тотална фикција и фактот дека беше награден со ‘Еми’ во категорија документарец е чиста фарса“, вели менаџментот.

Менаџментот додава дека не постои ни трошка доказ што може да ги поткрепи изјавите во филмот.

„Бегство од Недојдија“ беше номиниран во пет категории, а ја освои наградата за најдобар документарец.

Во контроверзниот документарец е во режија на Ден Рид, прикажани се интервјуата со Вејд Робсон и Џејмс Сејфчак, кои имале 7 и 10 години кога Мајкл Џексон се спријателил со нив и нивните семејства.

Според Рид, номинациите за „Еми“ се важно признание за сите оние кои биле вклучени во филмот.

„Откако го прикажавме ‘Бегство од Недојдија’ забележавме дека луѓето почнаа да ја отоараат темата за сексуална злоупотреба врз децата. Ова беше причината поради која Џејмс Сејфчак и Вејд Робсон и нивните семејства се согласија да зборуваат на оваа тема и причината поради која го снимивме документарецот“, изјави Рид.

Не го сакам холивудскиот стил на претставување на сериските убијци како секси и интелигентни, рече режисерот Фатих Акин говорејќи во Битола во рамките на фестивалот „Браќа Манаки“, каде што се осврна на својот најнов филм „Златна ракавица“, што публиката имаше можност да го проследи синоќа на Фестивалот. Тој денеска под модераторство на директорката Гена Теодосиевска одржа мастер-клас, на кој присуствува и кинематограферот Рајнер Клаусман, со кој заедно соработуваат повеќе од 15 години.

Акин пред голем број присутни новинари, филмаџии и гости во Центарот за култура во Битола рече дека во главата на неговиот сериски убиец, кој е прикажан во „Златна ракавица“, нема ништо, а во моментот тој сака да се занимава со ништото.

Познатиот режисер со турско потекло објасни дека филмот го снимал според романот, а настанот со серискиот убиец во Хамбург се случувал во неговото соседство. Запрашан како ја објаснува индиферентноста на околината на серискиот убиец и можноста тој да дејствува цели 5 години и дали таков случај може да се повтори денес, Акин изрази верување дека тоа е можно.

„Јас и ден-денес живеам во истиот тој кварт и за разлика од порано кога беше третиран како гето на имигранти, денес е модерен дел од Хамбург. Тогаш никој не би се осврнал на забелешките на турските гастарбајтери дека нешто ужасно смрди во соседниот стан бидејќи тогаш би им рекле дека самите Турци смрдат“, рече Акин пред присутните во салата.

Во разговорот што траеше речиси еден и пол час режисерот отворено говореше за своите почетоци во кариерата, инспирацијата и соработката со актерите. Рече дека сака да учи нови работи и смета дека најдобрите нешта што може да му се случат во животот на човека се разните искуства. За работата со светската актерска ѕвезда Дијане Кругер во филмот „Од никаде“, Акин вели дека таа на некој начин ја спасила неговата кариера, која во тој момент имала надолна линија. Но, од друга страна, и Акин на некој начин ја спасувал нејзината кариера во тој период.

„Секој режисер на почетокот мисли дека е најдобар и тој егоизам не е лоша работа бидејќи потекнува од неговиот начин на живеење во младоста, неговите пријатели. Во младоста имав други инспирации, денес имам други“, вели Акин.

Тој со кинематограферот Клаусман има снимено 8 играни филма, почнувајќи од „Солино“ во 2002 година. Со филмовите „Со глава во ѕид“, „Работ на рајот“, „Соул кичен“, „Раз“, „Збогум, Берлин“ и „Од никаде“, Акин како режисер освојуваше награди на престижните фестивали во Венеција, Кан, Берлин.

Елена Тарчуговска