Култура
Дневникот на машиновозачот на Милош Радовиќ – топлокрвна драма за судбината на малиот човек

Филмот „Дневникот на машиновозачот“ е трет игран филм на Радовиќ после претходните остварувања (Малиот свет 2003, Пад во рајот 2004). Филмот е заснован на бизарен податок за голем број луѓе на кои машиновозачите им ги скратуваат животите, без своја вина. Во филмот кој жанровски се определува како топла мелодрама со примеси на црн хумор, се зборува за еден т.н. „невин убиец“ кој на својата совест има повеќе од триесет убиства, ненамерни газења . Идејата за човекот кој е принуден да ги убива другите, и притоа ги посетува нивните гробови, им носи цвеќе , создава јак потенцијал на целиот филм, режисерот се поигрува со апсурдот.
Приказната го следи Илија (Лазар Ристовски), човекот кој целиот свој живот работи како машиновозач, а живее во адаптиран стар вагон, каде заедно со своите бивши колеги железничари ги живеат своите скромни егзистенции.
Неговата судбина се вкрстува со судбината на детето Симо (Павле Ериќ, Петар Кораќ), дете кое родителите го напуштиле и го оставиле во кутија за банани пред домот за сирачиња. Нивната средба е еден од оние моменти кога машиновозачот успева да закочи, и нивните судбини на изопштени, отфрлени од општеството се спојуваат. Илија го посвојува Симо и тие еден на друг имаат терапевтско дејство.
Симо тргнува по стапките на Илија , сака да стане машиновозач. Симо има проблеми со растењето, созревањето и неговото прво газење е всушност иницијација во светот на возрасните. Гротескна е сцената кога таткото Илија легнува на шините за синот да го прегази својот и со тоа да го „скрши мразот„.Хуморот на Радовиќ –е црн , шокантно е за гледачите газењето на луѓето , кое на машиновозачите им е дел од работата, и на тие иронични реплики и ситуации почива филмот.На планот на раскажувачката структура има и некои необработени приказни,како приказната за бившата девојка на Илија, Даница(Нина Јанковиќ),која одамна е мртва а Илија ја халуцинира.Во целина гледано,„Дневникот на машиновозачот„ е едно значајно остварување, како на драматуршки,така и на визуелен план.
Сценарио и режија:Милош Радовиќ, – директор на фотографија: Душан Јоксимовиќ, монтажа-Ѓорѓе Марковиќ, сценографија –Аљоша Спајиќ, костимографија-Драгица Лаушевиќ, музика-Мате Матишиќ, улоги:Лазар Ристовски, Петар Кораќ, Мирјана Карановиќ, Нина Јанковиќ, Јасна Ѓуричиќ,Младен Нелевиќ, продукција –Лазар и Петар Ристовски, копродукција:Зилион филм ,Белград, Интер филм, Загреб, со поддршка на филмскиот центар Србија, Покраинскиот секретаријат за култура Војводина, Хрватскиот аудиовизуелен центар, Еуримаж./крај/мф/св
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Култура
Објавен конкурсот за доделување на државната награда „Мајка Тереза“

Министерството за култура и туризам го објави Конкурсот за доделување на државната награда „Мајка Тереза“ за 2025 година.
Со државната награда „Мајка Тереза“ се оддава признание за остварувања во областа на хуманоста и човечката солидарност и за поттикнување и унапредување на меѓусебното разбирање и развој на соработката како меѓу народите, така и меѓу припадниците на различните заедници, култури и вери.
Државната награда се доделува на поединци, група творци, екипи, установи, трговски друштва и здруженија на граѓани од земјава.
Конкурсот трае од 2 до 30 април 2025 година, а е објавен и на веб-страницата на Министерството за култура и туризам.
Култура
Димитрија Доксевски избран за директор на фестивалот „Браќа Манаки“

Актерот Димитрија Доксевски на денешното свечено Собрание на Друштвото на филмски работници (ДФРМ) е избран за нов директор на Меѓународниот фестивал на филмска камера „Браќа Манаки“.
Според статутот на ДФРМ, мандатот на Димитрија Доксевски важи за следните две изданија на фестивалот.
Димитрија Доксевски ја презентираше предлог програмата на фестивалот и се заложи дека ќе работи на зачувување на реномето што го има овој интернационален фестивал на филмска камера, соопшти ДФРМ.
Димитрија Доксевски е македонски филмски и театарски актер, сценарист и продуцент, роден на 28 јули 1983 година во Скопје. Дипломирал актерска игра на Факултетот за драмски уметности во Скопје во 2006 година во класата на проф. Кирил Ристоски, а во 2014 година магистрирал режија на истиот факултет во класата на проф. Слободан Унковски. Својата професионална кариера ја започнал во Македонскиот народен театар во 2006 се до 2011. Продолжил кратко да работи во Кумановскиот театар во прериодот од 2011 до 2013, по што во 2014 година се приклучил на ансамблот на Драмски театар Скопје и се до денес е активен член на тој театар. Покрај настапите на матичната сцена, Доксевски има учествувано и во претстави на други театарски сцени низ Македонија, како и во филмски и телевизиски проекти во и надвор од Македонија.
Учествувал во организирање и продуцирање повеќе театарски претстави, организирање на повеќе од 20 музички настани со артисти од целиот свет, продуцирање и организација на 2 големи музички (open air) фестивали со повеќе од 20 интернационални изведувачи, продуцирање и реализација на кратки филмови, играни видеа за деца и театарски претстави.
Култура
Љуљзиме Лека-Муљаку во Чифте амам со циклусот „Метаморфоза II“

На втори април, среда, во 19.00 часот, во Чифте амам ќе биде отворена самостојна изложба на Љуљзиме Лека Муљаку со наслов „Метаморфоза II“.
Љуљзиме Лека Муљаку припаѓа на современата уметничка сцена и ја претставува генерацијата уметници кои својата дејност ја започнале со визуелен израз од 90-тите години.
Таа ќе се претстави во Националната галерија со 50 слики од различни формати, интересен циклус со дела изработени во акрилна техника.
Изложбата „Метаморфоза II“ е нов циклус на дела кој претставува реалистичен поглед на егзистенцијалните естетски вредности. Фигуративната композиција на овој циклус ја отсликува егзистенцијалната уметност на женската невиност и достоинство.
Ликовното претставување тесно се поврзува со идејата на женскиот феномен во нашето општество и го претставува нејзиното диспропорционално присуство во видлив облик.
Изложбата ќе биде поставена до 13 април 2025, а куратор е Нарона Љума Весели.