Изложби
Изложба на документи од есперантското движење во Прилеп
Во Прилеп, во понеделник, ќе биде отврена изложба на документи од есперантското движење во Прилеп, во ликовниот салон на ЦК „Марко Цепенков“, во 19 часот.
На увид ќе бидат понудени ооштенски картички, марки, налепници и плакати од светот по повод денот од формирањето на есперантското друштво Прилеп и роденденот на Лазар Заменхов, основачот на есперантото, 15 декември.На 15 декември се одбележува роденденот на Лазар Лудовик Заменхоф – авторот на меѓународниот јазик Есперанто. Иако според негова желба тој сакал за Меѓународен ден на Есперанто да се земе 17-ти декември денот кога тој во 1878 за прв пат го презентирал меѓународниот јазик Есперанто (прва верзија или пра Есперанто).Лазар Лудовик Заменхоф е роден на 15.12.1859 – 14.04. 1917 во местото Бјалисток – Полска, (поранешна Царска Русија) од татко Мордехај (по руски Марко) кој бил учител по странски јазици и мајка Розалија – родена Сафер. Тој е од еврејска фамилија која потекнува од Литванија.Лазар Заменхоф студирал медицина во Москва (1879 – 1881) и Варшава (1881 – 1885), а специјализирал за очен доктор во Виена.Неговиот прв проект за вештачки созададен јазик Lingwe universala бил готов уште во почетокот на зимото 1878 кога Заменхоф учел гимназија. На 26-ти јули 1887 година тој можел да го издаде својот прв учебник на Есперанто – благодарение на финансиската помош од таткото на неговата сопруга Клара Заменхоф – родена Силберник. Од тогаш 1887 година се зема како година на создавање на меѓународниот јазик Есперанто т.н. според псевдонимот на Заменхоф – д-р Есперанто под кој тој го издал првиот учебник. По тој повод 15 декември низ целиот свет организирани групи, есперантски друштва, есперантски клубови или сојузи преку изложби, предавања, собири, радио и ТВ емисии и др. манифестации го одбележуваат создавањето на меѓународниот јазик Есперанто.Само десет години откако д-р Лудовик Заменхоф му објавил на светот, дека го создал меѓународниот јазик Есперанто и ја издал својата прва граматика во 1887 година, во градот Куманово, фотографот Ѓорѓи Малински (1878-1952) во 1897 година го изучил овој јазик. Куманово, тоа мало гратче во огромната Турска империја станало познато благодарение на Малински како една мала точка во Турската империја како што пишувало на многубројните разгледници и писма. Како што ќе забележи Малински во својот дневник во 1879 година: “Јас сум прв и единствен есперантист во Европска Турција“. Иако Куманово го дал првиот есперантист на Балканскиот полуостров, во Прилеп било формирано првото есперантско друштво. Во 1927 година во домот на Ничо Алавантија во Варош, младите есперантисти со ентузијазам дискутирале за формирање на есперантско друштво во својот град – што било едногласно прифатено. Било одлучено една одбрана група на чело со Диме Бојаноски Дизе да ги подготви потребните документи и да побара дозвола од градската власт. Пред да го дочекаат официјалното решение од Срескиот округ, не сомневајќи се во позитивното решение на власта, младите есперантисти на 26-ти февруари 1928 година го формираат Есперантското друштво “Ѕвезда“ (“STELO”) во кое членуваат 15 члена. После неколку дена работата на друштвото била забранета од страна на ненародниот режим.Друштвото повторно било формирано во 1938 година. Тогаш претседател бил Димче Аџи-Митрески студент, а секретар Гога Бабоски – чевлар. Во друштвото членувале меѓу 50 и 60 членови. Во почетокот курсевите се држеле во гимназијата, а потоа во просториите на културно-уметничкото друштво “Абрашевиќ“. Во тој период се одржале 5-6 курса за меѓународниот јазик Есперанто. Заради слободарските идеи кои провејувале меѓу младите работата на друштвото повторно била забранета од страна на ненародниот режим.По ослободувањето при крајот на 1963 година (по Решение на власта) на 23.11.1963 година, по трет пат е формирано Есперантско друштво во Прилеп, овој пат под ново име “Напредок“ (“La Progreso”). Во тоа време можело да се примети развој во движењето на друштвото, кое се манифестирало со одржување на курсеви за почетници. Годишно било организирани по 2 до 3 курсеви на кои присуствувале по стотина млади прилепчани. Во периодот од 1973 до 1977 година во Прилеп се наоѓало седиштето на Македонската есперантска лига (МЕЛ), и во тоа време благодарение на активностите на прилепските есперантисти повторно се активирани есперантските друштва во Скопје, Куманово и Струга а биле формирани и нови есперантски-друштва во Кавадарци и Битола. Во 1976 година за прв пат во Македонија до тогаш се одржал 20 Конгрес на југословенски есперантисти, на него присуствувале 375 делегати од кои 63 делегати странци, гости од 16 земји од целиот свет.Во овој период од средината на 70-те години до крајот на 80-те години од минатиот век, Есперантското друштво “Напредок“ од Прилеп бележи значајни успеси како на домашен план така и на меѓународните контакти и активности. Не напразно овој период е наречен “Златен период“ во работата на есперантското друштво. Поставен е мермерен споменик на авторот на есперанто – Лазар Заменхоф (која денес се наоѓа) пред фондот за пензиско осигурување; Мотелот на вештачкото езеро е преименуван во мотел “Есперанто“ а една автобуска линија која патува за Истанбул добива име “Есперанто“ – благодарение на одлуките на Пелагонија транспорт. Две слаткарници на “Инзап“ добиваат есперантски имиња исто како и две продавници на УТРО “Југославија“. Очната клиника при општата болница “Борка Талески“ во Прилеп го добива името : Очна клиника “Лазар Заменхоф“ кое име го носи и денеска. Одредено време и цвеќарницата на ЈКП “Комуналец“ носи есперантско име “Floro” а новоотворената улица во населбата “Точила“ во должина од 450 м го добива името “Лазар Заменхоф“ – истата денеска е преместена во населба “Тризла“ (на место улица “Авала“) … итн итн. Во 1986 година заради своите активности за афирмација на меѓународниот јазик меѓу прилепчани но и за афирмација на Прилеп и Македонија во странство со помош на Есперанто јазикот, Есперантското друштво “Напредок“ од Прилеп ја доби “9-то Септемвриската награда“ (Плакета) на град Прилеп. Заради овие активности и многу други овде кои не се наведени, од страна на повеќе есперантски сојузи и радиостаници Прилеп беше прогласен за “Град на есперанто“./крај/мф/бб
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Изложби
Стигнавме ли веќе? Младите фотографи ги бараат патоказите кон Европа
Фото: Арбнора Мемети
Фото изложбата „Стигнавме ли веќе: Кои се патоказите кон ЕУ?“, ќе биде отворена в четврток, 6.11.2025 година, во 19 часот во Мултимедијалниот центар „Мала станица“.
Триесет млади фотографи (18-30 години) од целиот Западен Балкан се собрани на оваа изложба, која покажува како нивната генерација ја гледа идејата за Европа денес, поставува прашања и се поврзува со неа.
Создадена преку истоимениот регионален проект, инициран од амбасадите на Кралството Холандија во Западен Балкан, оваа изложба директно се осврнува на дезинформациите поврзани со процесот на интеграција во ЕУ. Додека Западниот Балкан се насочува кон членство во ЕУ, младите луѓе во регионот се соочуваат со спротивни наративи, дезинформации и стереотипи кои често ја замаглуваат вистинската реалност кон пристапувањето во ЕУ. Преку автентично визуелно раскажување приказни, овие триесет фотографи се спротиставуваат на лажните наративи и презентираат вистински гледишта за тоа што значи европската интеграција за нивните заедници, нивниот секојдневен живот и нивната иднина. Изложбата содржи визуелни приказни кои ја одразуваат различноста, креативноста и критичката свест на новата генерација.
Фото: Иво Велчевски
Учесниците на изложбата беа избрани од стручно жири врз основа на јавен повик – по пет фотографи од секоја земја. Овие триесет избрани фотографи учествуваа на онлајн мастер работилница со холандската фотографка Илви Њиокиктјен, а на оваа изложба го претставуваме резултатот од нивната работа.
Македонија на изложбата ја претставуваат авторите: Арбнора Мемети, Ана Ѓорѓиевска, Иво Велчевски, Каја Тасевска и Филип Лафазановски.
Од секоја од шесте земји учеснички ќе биде избран по еден победник кој во мај следната година ќе има привилегија да престојува во Амстердам во текот на неделата на објавување на победниците на најголемиот светски натпревар за новинска фотографија World Press Photo.
Изложбата ќе биде претставена во сите шест земји учеснички. Отворањето во Скопје е во четврток, 6 ноември, кога ќе биде објавен победникот од Македонија што ќе патува во Амстердам на World Press Photo.
Проектот е организиран од Амбасадата на Кралството Холандија во соработка со Македонски центар за фотографија.
Изложби
„Ќе ме (С)нема!“ – изложба на Кети Талевска-Бакревска за исчезнувањето на Преспанското Езеро
Изложбата „Ќе ме (С)нема!“ – Ода за Преспанско Езеро на Кети Талевска-Бакревска отвора силна и емоционална приказна за еден од најзначајните еколошки проблеми во Македонија – исчезнувањето на Преспанското Езеро.
Изложбата претставува серија уникатни лумен-принтови, алтернативна фотографска техника, што ги изработува самата авторка, која е една од ретките што ја користи оваа техника во регионов.
Ова дело не е само израз на уметничката пракса, туку и форма на активизам-глас против незаинтересираноста на заедницата за заштита на природното богатство. Во оваа изложба, Талевска Бакревска користи нежна, но истовремено силна визуелна поезија, со што ја пренесува меланхолијата на исчезнувањето на езерото.
Во нејзиното дело се чувствува јасен и храбар став – критика кон општеството кое не реагира соодветно за да ја зачува природата. Преку „Ода за Преспа“, Кети ја потенцира потребата за итна акција и сочувство кон животната средина, посочувајќи дека секој од нас има одговорност во битката за иднината на нашите еко-системи.
Изложбата ќе се отвори во понеделник, 18.11.2024 година, во Офицерскиот дом во Битола, во 20.00 часот.
Изложби
„Фрагментирана интроспекција“ – изложба на скулптури на Слободан Милошевски во Неготино
На 23 мај 2024 од 19:30 часот во изложбениот салон на Музеј на град Неготино ќе биде отворена изложбата „Фрагментирана интроспекција“ од авторот Слободан Милошески.
Изложбата е составена од 14 скулпторски дела од галериски формат, создадени во последните две години во материјал инокс. Публика ќе има прилика да ја посети изложбата до 1 јуни.
„Фрагментирана интроспекција“ е технички умешна и концептуално богата изложбена поставка која ја истражува сложената врска помеѓу нашето Јас, перцепцијата и идентитетот. Го ангажира гледачот и на интелектуално и на емоционално ниво, поттикнувајќи подлабоко истражување на сопственото битие. Оваа изложба е доказ за умешноста на уметникот и неговата способност да пренесува сложени и длабоки концепти преку медиумот на метал, што резултира со прекрасни уметнички дела кои предизвикуваат контемплација.“ – вели историчарот на уметност проф. д-р. Џемил Бектовиќ во својата критика по повод оваа изложба.
Слободан Молошески е роден во Охрид во 1977 година. Тој дипломира на Факултетот за физичка култура во Скопје во 2001 година. Во 2009 година дипломира на Факултетот за ликовни уметности во Скопје на вајарски оддел, а магистрира на истиот факултет во 2011 година. Во 2018 година докторира на Национална уметничка академија во Софија, Р.Бугарија, на катедра „Скулптура“.
До сега има реализирано 30 самостојни изложби , а учествувал на повеќе од 90 групни изложби во земјава и странство. Добитник е на 16 награди и признанија, од кои најзначајни се наградата за скулптура „Јордан Грабул“ доделена од Друштво на ликовни уметници на Македонија во 2012 и 2015 година, наградата за скулптура мал формат „Димо Тодоровски“ доделена од ДЛУМ во 2014 година , Награда за скулптура доделена од ДЛУМ во 2020 година , нагадата за современа скулптура „Боро Митриќески“ доделена во 2021 година. и наградата „Адем Кастрати“ доделена од КИЦ-Скопје во 2021 година.
Во неговата биографија се забележливи реализираните скулптури во јавен простор меѓу кои: Скулптураи на Живо Чинко, Ристо Шишков, Кузман Шапкарев, Јоаким Крчоски,
Спомен облежјето на Првото заседание на АСНОМ, Скулптура на Муза наменета за фасада на објектот „Стар театар“, скулптури наменети за фасадата на објектот на МНР, како и скулптура поставена на Интернационалниот Балкански Универзитет, сите во Скопје.
Авторот Милошески е член на ДЛУМ од 2009 година, а во моментот работи како вонреден професор на Ликовната академија при Универзитетот „Гоце Делчев“ во Штип.

