Изложби
Изложба на хрватските уметници Жижиќ и Кожул во Чифте амам
Националната галерија на Македонија премиерно ќе го претстави хрватскиот тандем Дамир Жижиќ и Кристијан Кожул, со изложба, што ќе се отврои во четврток на пладне, во Чифте амам.
Нивните дела се дел од колекциите на Музејот на современа уметност во Загреб, Музејот на модерна и современа уметност во Ријека и Куќата Лауба Загреб. Иако станува збор за тандем на двајца млади автори (1983 и 1975), веќе имаат забележителни успеси како што е инсталацијата Inflatable Realities поставена во јавен простор на платото на Музејот на современа уметност во Загреб заедно со делата на интернационални уметници како што се Мрџан Бајиќ (Mrđan Bajić), Мирослав Балка (Miroslaw Balka), Иван Франке (Ivan Franke) со Патар Мишковиќ (Petar Mišković) и Студио Up, Игор Грубиќ (Igor Grubić), Карстен Холер (Carsten Höller) и Иван Кожариќ (Ivan Kožarić). Двоецот Жижиќ/Кожул континуирано го мапира спектарот на фактори на пост-транзициска реалност во кои се открива расчекорот меѓу економско-општествената реалност и нивната презентација преку различни механизми на маркетинг индустријата. Истражувајќи ги просторите на реалноста и нејзината презентација, како и празнините во нивниот расчекор, тие подеднакво ги критикуваат сите спектри на фактори на неодржлива состојба на нештата. Имагинацијата на уметничките трудови подеднакво гради симболи на јадот на реалниот општествен и економски свет, како и симболи на просперитет на презентираниот маркетиншки свет. Изложбата во Скопје опфаќа опус од истражувачката серијата на два меѓусебно поврзани феномени во контекст на прифатлива репрезентација и генерички искуства кои се условени од маркетингот и глобалната трговија.Делото Recognizable Landscape (Aquamarine), индустриски претставува инџет отисок на рекламна церада кое прикажува фрагментиран одблесок на Сонцето во базен кое ја покрива целокупната површина на платното. Компјутерски генерираниот пејзаж користи реалност како визуелен темел, создавајки потполно фиктивна глетка понудена на набљудувачот како препознатлив фрагмент на совршено летно искуство. Cassis Cornuta како за основа користи објект – сувенир за кој се претпоставува дека е купен како спомен на создадените искуства на одредена географска локација за која е врзан објектот. Специфичната школка користена во делото, иако купена во сувенирница на Јадранскиот брег, всушност е вид кој егзистира во Тихиот или Индискиот океан. Не постои директна врска меѓу школката и културното наследство на географската локација на која е купена, освен понудата и побарувачката на глобалната трговија. Природната географска „трансплантација ” на школката ја чини погодна за улогата на генеричко симболички објект лишен од специфичниот идентитет. Во одредена смисла оваа школка е “tabula rasa” – симболички објект интегриран во иконографијата на глобалниот туризам на кој пак ако му го одземеме специфичното индивидуално искуство допишано при чинот на купување, е всушност сурогат.Во композиција со другите работи од истата серија уметниците истражуваат спектар на генеричка глетка која поединецот е спремен да ја интегрира во сопственото сеќавање за времетраењето на формирањето на туристичкото искуство.Во фокусот на истражувањето е моментот на формирање на глобален збир на глетки кои заменуваат автентично доживување. Компензирајќи недостаток на интензитет на лично доживување, туристот позајмува се повеќе сугерирани, но никако доживеани призори и формира психотичен амалгам на доживеаното и недоживеаното, кој во својот поголем или помал процент го дели со други субјекти кои во еден миг потсвесно одлучиле „да надоместат“ дел од сопственото автентично сеќавање – со призори од проспекти.Делото „Стандард“ се состои од суперпонирани конструктивни елементи присутни во говорот на корпоративната пропаганда (џамбо плакат со димензии на ѕид, ЛЦД монитор). Елементите на делото документираат репликација на процесот на создавање на идеолошки лесно прифатлив контекст на репрезентација, а самото дело го проблематизирање дефинирањето на пожелните родови и расни нормативи како „златен стандард“ на презентација низ медијска репетиција. Изложбата ќе биде отворена до 19.05.2016 година./крај/со/бб
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Изложби
Стигнавме ли веќе? Младите фотографи ги бараат патоказите кон Европа
Фото: Арбнора Мемети
Фото изложбата „Стигнавме ли веќе: Кои се патоказите кон ЕУ?“, ќе биде отворена в четврток, 6.11.2025 година, во 19 часот во Мултимедијалниот центар „Мала станица“.
Триесет млади фотографи (18-30 години) од целиот Западен Балкан се собрани на оваа изложба, која покажува како нивната генерација ја гледа идејата за Европа денес, поставува прашања и се поврзува со неа.
Создадена преку истоимениот регионален проект, инициран од амбасадите на Кралството Холандија во Западен Балкан, оваа изложба директно се осврнува на дезинформациите поврзани со процесот на интеграција во ЕУ. Додека Западниот Балкан се насочува кон членство во ЕУ, младите луѓе во регионот се соочуваат со спротивни наративи, дезинформации и стереотипи кои често ја замаглуваат вистинската реалност кон пристапувањето во ЕУ. Преку автентично визуелно раскажување приказни, овие триесет фотографи се спротиставуваат на лажните наративи и презентираат вистински гледишта за тоа што значи европската интеграција за нивните заедници, нивниот секојдневен живот и нивната иднина. Изложбата содржи визуелни приказни кои ја одразуваат различноста, креативноста и критичката свест на новата генерација.
Фото: Иво Велчевски
Учесниците на изложбата беа избрани од стручно жири врз основа на јавен повик – по пет фотографи од секоја земја. Овие триесет избрани фотографи учествуваа на онлајн мастер работилница со холандската фотографка Илви Њиокиктјен, а на оваа изложба го претставуваме резултатот од нивната работа.
Македонија на изложбата ја претставуваат авторите: Арбнора Мемети, Ана Ѓорѓиевска, Иво Велчевски, Каја Тасевска и Филип Лафазановски.
Од секоја од шесте земји учеснички ќе биде избран по еден победник кој во мај следната година ќе има привилегија да престојува во Амстердам во текот на неделата на објавување на победниците на најголемиот светски натпревар за новинска фотографија World Press Photo.
Изложбата ќе биде претставена во сите шест земји учеснички. Отворањето во Скопје е во четврток, 6 ноември, кога ќе биде објавен победникот од Македонија што ќе патува во Амстердам на World Press Photo.
Проектот е организиран од Амбасадата на Кралството Холандија во соработка со Македонски центар за фотографија.
Изложби
„Ќе ме (С)нема!“ – изложба на Кети Талевска-Бакревска за исчезнувањето на Преспанското Езеро
Изложбата „Ќе ме (С)нема!“ – Ода за Преспанско Езеро на Кети Талевска-Бакревска отвора силна и емоционална приказна за еден од најзначајните еколошки проблеми во Македонија – исчезнувањето на Преспанското Езеро.
Изложбата претставува серија уникатни лумен-принтови, алтернативна фотографска техника, што ги изработува самата авторка, која е една од ретките што ја користи оваа техника во регионов.
Ова дело не е само израз на уметничката пракса, туку и форма на активизам-глас против незаинтересираноста на заедницата за заштита на природното богатство. Во оваа изложба, Талевска Бакревска користи нежна, но истовремено силна визуелна поезија, со што ја пренесува меланхолијата на исчезнувањето на езерото.
Во нејзиното дело се чувствува јасен и храбар став – критика кон општеството кое не реагира соодветно за да ја зачува природата. Преку „Ода за Преспа“, Кети ја потенцира потребата за итна акција и сочувство кон животната средина, посочувајќи дека секој од нас има одговорност во битката за иднината на нашите еко-системи.
Изложбата ќе се отвори во понеделник, 18.11.2024 година, во Офицерскиот дом во Битола, во 20.00 часот.
Изложби
„Фрагментирана интроспекција“ – изложба на скулптури на Слободан Милошевски во Неготино
На 23 мај 2024 од 19:30 часот во изложбениот салон на Музеј на град Неготино ќе биде отворена изложбата „Фрагментирана интроспекција“ од авторот Слободан Милошески.
Изложбата е составена од 14 скулпторски дела од галериски формат, создадени во последните две години во материјал инокс. Публика ќе има прилика да ја посети изложбата до 1 јуни.
„Фрагментирана интроспекција“ е технички умешна и концептуално богата изложбена поставка која ја истражува сложената врска помеѓу нашето Јас, перцепцијата и идентитетот. Го ангажира гледачот и на интелектуално и на емоционално ниво, поттикнувајќи подлабоко истражување на сопственото битие. Оваа изложба е доказ за умешноста на уметникот и неговата способност да пренесува сложени и длабоки концепти преку медиумот на метал, што резултира со прекрасни уметнички дела кои предизвикуваат контемплација.“ – вели историчарот на уметност проф. д-р. Џемил Бектовиќ во својата критика по повод оваа изложба.
Слободан Молошески е роден во Охрид во 1977 година. Тој дипломира на Факултетот за физичка култура во Скопје во 2001 година. Во 2009 година дипломира на Факултетот за ликовни уметности во Скопје на вајарски оддел, а магистрира на истиот факултет во 2011 година. Во 2018 година докторира на Национална уметничка академија во Софија, Р.Бугарија, на катедра „Скулптура“.
До сега има реализирано 30 самостојни изложби , а учествувал на повеќе од 90 групни изложби во земјава и странство. Добитник е на 16 награди и признанија, од кои најзначајни се наградата за скулптура „Јордан Грабул“ доделена од Друштво на ликовни уметници на Македонија во 2012 и 2015 година, наградата за скулптура мал формат „Димо Тодоровски“ доделена од ДЛУМ во 2014 година , Награда за скулптура доделена од ДЛУМ во 2020 година , нагадата за современа скулптура „Боро Митриќески“ доделена во 2021 година. и наградата „Адем Кастрати“ доделена од КИЦ-Скопје во 2021 година.
Во неговата биографија се забележливи реализираните скулптури во јавен простор меѓу кои: Скулптураи на Живо Чинко, Ристо Шишков, Кузман Шапкарев, Јоаким Крчоски,
Спомен облежјето на Првото заседание на АСНОМ, Скулптура на Муза наменета за фасада на објектот „Стар театар“, скулптури наменети за фасадата на објектот на МНР, како и скулптура поставена на Интернационалниот Балкански Универзитет, сите во Скопје.
Авторот Милошески е член на ДЛУМ од 2009 година, а во моментот работи како вонреден професор на Ликовната академија при Универзитетот „Гоце Делчев“ во Штип.

