Македонија
Македонското новинарство со страшен квантитет, а без квалитет

Новинарството во Македонија бележи страшен квантитет, кој наместо да води до квалитет оди кон девалвација на професијата, полесна манипулација,цензура и се поголемо намалување на професионалните стандарди.
Новинарството во Македонија бележи страшен квантитет, кој наместо да води до квалитет оди кон девалвација на професијата, полесна манипулација,цензура и се поголемо намалување на професионалните стандарди. Ова го заклучија учесниците на дебатата за состојбата со медиумите и нивната улога во општествениот живот: Роберт Поповски, Претседател на Здружението на новинари, Билјана Бејкова, НВО Инфо центар, Борјан Јовановски – А2 Телевизија, Бранко Тричковски, ГЛОБУС Магазин и Петрит Сарачини од МИМ, кои истакнаа дека вината за состојбата во новинарството кое презентира „испеглани и испрани информации кои не треба да предизвикаат никакви полемики во јавноста“ прво треба да се бара кај самите новинари. „Уредништвото во Македонија е пропаднато,“ вели Петрит Сарачини од МИМ. „Уредниците не успеваат да ги заштитат граѓаните од грешките на новинарите, со спремање на новинарите и нивно информирање пред одење на настани бидејќи тоа е нивната работа. За жал повеќето уредници во Македонија станаа само јадачи на бесплатни ручеци и пијачи на кафе по улица Македонија,“ рече тој. Според Роберт Поповски, Претседател на Здружението на новинари, во 2001-та новинарите се тешеле дека ако ништо друго бил избегнат говорот на омраза, што придонело ситуацијата да се реши на побезболен начин, за сега, девет години подоцна да се случуваат јавни линчови на личности. „Имаме луѓе кои се нарекуваат новинари, кои јавно повикуваат на линч на граѓани кои имаат различно мислење од нивното, си дозволуваат да се закануваат по животот на новинарите и ниту една институција во Македонија не презема мерки за да ги казни сторителите,“ рече Поповски и додаде дека неговата генерација, за жал, не препознала дека влегувајќи во дилови со сопствениците, всушност ја поткопува својата фела и професија. „Ситуацијата со медиумите во Македонија е апсурдна, шизофрена и трагична. Ние мораме да се сватиме дека медиумите се дел од граѓанското општество, а не продолжена рака на политичките структури,“ порачува Билјана Бејкова од НВО Инфо центарот. Борјан Јовановски од А2 Телевизија истакна пример од Република Чешка, кога во државната телевизија се обидуваат да стават уредник близок до владеачката гарнитура, новинарите организираат штрајк на кој успеваат да придобијат 100.000 граѓани на своја страна. „Ова што ни се случува на нас како новинари, го заслужуваме и се додека вака се поставуваме кон состојбата, работите ќе бидат такви какви што се,“ кажа Јовановски, додавајќи дека новинарството веројатно е единствена професија во земјата која нема свој синдикат. Поповски и Јовановски потсетија дека реформите во Здружението на новинарите на Македонија се започнати, направени се промени во Статутот на организацијата и во Собранието и начинот на бирање раководството, со што очекуваат истото да привлече и помлади новинари и да придонесе во подобрувањето на квалитетот на новинарската професија во земјата. Дебатата ја организираше Институтот за социјална демократија – Прогрес. /крај/ко
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Македонија
„Вреди“: Го затворивме отпадот на ДУИ, на 19 октомври ќе ги уништиме и неговите фосили

Вчера конечно ја затворивме дивата депонија во Никуштак, срам наследен од владата на ДУИ, која со години го труеше воздухот и здравјето на жителите на Липково и Арачиново, информираат од „Вреди“.
„Оваа одлука, беше овозможена благодарение на директното влијание на првиот вицепремиер Изет Меџити и вицепремиерот Арбен Фетаи, кои го претворија проблемот занемарен од ДУИ во државен приоритет.
Овој чин не е само затворање на депонија, туку затворање на ерата на срам и неодговорност. ДУИ 20 години ги остави Албанците да живеат меѓу отпадот, додека самите се богатеа на нивен грб. Денес го затворивме нивниот отпад, но на 19 октомври граѓаните ќе ги затворат и политичките кариери на фосили на ДУИ“.
Од Вреди нагласуваат дека Липково, Арачиново и секоја албанска општина повеќе нема да бидат, како што велат, гробишта од ѓубре на ДУИ, ниту од отпад, ниту од корупција, ниту од политичко предавство.
Македонија
Синоќа повторно предизвикан пожар во „Дрисла“

Синоќа пред 23.00 часот повторно беше предизвикан пожар во депонијата Дрисла, на сосем друго место, подалеку од местото кое беше активно претходните денови, соопшти директорот на ДЗС Стојанче Ангелов.
„На лице место веднаш се упатија скопските пожарникари кои започнаа со гаснење но поради спецификата на пожарот беше потребно истовремено затрупување на опожарената површина поради што се активираа градежни машинити кои веќе беа таму со тоа што брзо пристигнаа нивните возачи“.
Еден час подоцна, појаснува Ангелов, пожарот бил изгаснат и затрупан со што како што нагласува, е спречено ширење на огнот во главнината на депонијата.
Македонија
„Марш за Ангелите” во Кочани и мирен протест во Скопје: шест месеци од трагедијата во дискотеката „Пулс“

Денеска се навршуваат шест месеци од трагедијата во дискотеката „Пулс” во Кочани, во која животот го загубија 62 млади лица. По тој повод, родителите на починатите организираат „Марш за Ангелите”.
Маршот ќе почне во 15:35 часот од „Паркот на Револуцијата“ и ќе се одвива по веќе востановената маршрута – општинска зграда, УЈП, полиција, кочанскиот суд и обвинителство, а ќе заврши повторно во „Паркот на Револуцијата“.
Од иницијативата „Кој е следен“ повикуваат на мирен собир на плоштадот во Скопје. Собирот е најавен за во 20 часот и 16 минути.
„Ова не беше несреќа. Не беше трагедија. Беше масакр. Свирепо убиство од страна на дисфункционалните институции и партискиот картел. Не смееме да отрпнеме. Болката мора да ја почувствуваме сите заедно. Таа болка треба да не разбесни и да не поттикне на акција. Вистинската борба за живот или смрт е токму борбата за Кочани“, велат организаторите.
Семејствата на загинатите преку „Марш на ангелите“ во Кочани секоја сабота веќе шест месеци бараат одговорност и правда за нивните деца, а протести се организираа и во други градови.