Спорт
САД уверливо до светското злато

Со уверливи 17 кошеви разлика (81:64) американските кошаркари во финалето од Светското првенство во Турција го победија домаќинот и ја потврдија неприкосновената доминација откако на големите светски турнири настапуваат играчите од најсилната лига на планетава
САД со ова злато се одлепија од тројката репрезентации со по три светски злата – СФРЈ и СССР кои и онака веќе две децении „не се во можност“ да се појават на светските првенства. Ова беше четврта титула за САД, прва по 1994 г. во Канада. Во недела навечер, освен серијата од 8:0 во првата четвртина кога Турција направи три поена разлика (17:14) во ниту еден друг момент сериозно не се приближи до остварувањето на својот голем сон и приредување сензација. Сепак, играчите од НБА, особено овие кои беа испратени и со доза на скепса по откажувањето на најголеми ѕвезди, се пресилни за репрезентациите од остатокот на светот кај кои исто така недостигаа по играч-два од најсилното кошаркарско натпреварување. Во финалето Богдан Тањевиќ, имајќи го најверојатно предвид својот квалитет на клупата ја прифати играта на брзи напади и дозволување отворени шутеви на противникот, надевајќи се дека неговите играчи ќе ја повторат играта од полуфиналето против Србија кога имаа дури четворица играчи со двоцифрен број поени. Единствено кај Турците во првото полувреме добро функционираше зонската одбрана но таа беше доволна само за да се одржува водството на противникот на десет поени.Очигледно со ова не беа задоволни Американците и во првиот дел од третата четвртина додадоа гас правејќи ја долната граница на нивното водство од 15 поени разлика во своја полза по што само со куси интервали Турците успеваа да ја намалат најмногу до 11 поени а се зголемуваше и на и до плус 20. Така што веќе во првите три-четири минути од последната четвртина кошаркарите на САД почнаа да играат на долги напади а Турците без амбиции да ја им одземат топката, така што и преполната сала во Истанбул „Синан Ердем“ во која официјално имаше повторно 15.500 гледачи овојпат само можеше да го поздрави среброто на своите кошаркари кои успешно го искористија домашниот терен. Како и низ целиот турни и во финалето најдобар играч на мечот беше Кевин Дурант со 28 поени, од кои седум тројки од 13 обида, а повторно го следеше Ламар Одом со 15 кошеви и 11 скокови. Кај Турците Хидает Туркоглу со 16 поени и седум сокови беше најдобриот играч и единствен кој во секој поглед на кошаркарската игра им парираше на противниците, а бледа поддршка имаше во Ерден со 9, и Иљасова и Тaнчери со по 7 поени. Кевин Дурант е прогласен и за МВП – најкорисен играч на Мундобаскетот со просечен учинок од 22,8 кошеви и 6,8 скокови по натпревар.Сега на листата по успешност водат САД со 4 злата, 3 сребра и 4 бронзи (11), втори и трети се распаднатите СФРЈ и СССР со идентичен учинок од по 3 злата, 3 сребра и 2 бронзи (вкупно 8 трофеи), Бразил има 2 златам 2 сребра и 2 бронзи, Србија и Црна Гора 2 злата, Аргентина по едно злато и сребро, Шпанија едно злато, Русија има две сребра, Турција едно сребро како и Грција, Чиле има две бронзи, а Литванија, Хрватска, Филипини и Германија по една бронза.Хронологија на освојувачите на медали Светските кошаркарски првенства:1950 во Аргентина: Аргентина злато, САД сребро, Чиле бронза;1954 во Бразил: САД злато, Бразил сребро, Филипини бронза;1959 во Чиле: Бразил злато, САД сребро, Чиле бронза; 1963 во Бразил: Бразил злато, СФРЈ сребро, СССР бронза: 1967 во Уругвај: СССР злато, СФРЈ сребро, Бразил бронза; 1970 во СФРЈ: СФРЈ злато, Бразил сребро, СССР бронза;1974 воПорторико: СССР злато, СФРЈ сребро, САД бронза;1978 во Филипини; СФРЈ злато, СССР сребро, Бразил бронза; 1982 во Колумбија: СССР злато, САД, сребро, СФРЈ бронза;1986 во Шпанија: САД злато, СССР сребро, СФРЈ бронза; 1990 во Аргентина: СФРЈ злато, СССР сребро, САД бронза;1994 во Канада; САД злато, Русија сребро, Хрватска бронза; 1998 во Грција: Југославија (Србија и Црна Гора) злато, Русија сребро, САД бронза;2002 во САД: Србија и Црна Гора злато, Аргентина сребро, Германија бронза;2006 во Јапонија: Шпанија злато, Грција сребро, САД бронза;2010 во Турција: САД злато, Турција сребро, Литванија бронза
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Спорт
Одредени домаќините на финалето на Лигата на шампионите во 2027 година, избрани Мадрид и Варшава

Извршниот комитет на Европската фудбалска унија денеска ги именуваше домаќините за финалето на своите натпреварувања во 2027 година, како и местото на одржување на Суперкупот на УЕФА во 2026 година.
Градовите домаќини и стадионите за финалето на клупските натпреварувања на УЕФА во 2027 година се исто така одредени.
Финалето на Лигата на шампионите му е доделено на шпанскиот главен град Мадрид, а домаќин ќе биде Метрополитано, стадионот на Атлетико Мадрид.
Датумот е веќе одреден – финалето е закажано за сабота, 5 јуни 2027 година.
Ова е втор пат Метрополитано да биде домаќин на финалето на Лигата на шампионите, а домашниот терен на Атлетико веќе ги беше домаќин на финалистите од елитното натпреварување во 2019 година. Во тој натпревар, Ливерпул го победи Тотенхем со 2-0. Атлетико официјално го отвори новиот стадион во 2017 година.
Ова ќе биде шесто финале во Мадрид, а Лондон е единствениот друг град кој бил домаќин на финалето на Лигата на шампионите повеќе пати. Стадионот „Сантијаго Бернабеу“ бил домаќин на финалињата во 1957, 1969, 1980 и 2010 година.
Финалето оваа сезона ќе се игра на „Пушкаш Арената“ во Будимпешта во сабота, 30 мај 2026 година.
Финалето на Лигата на шампионите за жени ќе се одржи во Варшава на Националниот стадион.
Овогодинешниот Суперкуп на УЕФА ќе се игра во Салцбург, Австрија, објави УЕФА денеска.
фото: принтскрин
Спорт
Пикси мора да ја победи Албанија ако сака да остане селектор

Драган Стојковиќ Пикси нема да добие отказ по дебаклот против Англија во квалификациите за СП. Србија загуби со 0:5 во Белград, што предизвика негодување кај навивачите и спортската јавност, поради тактиката и изборит на играчите за дуелот со Англичаните.
„Натпреварот со Англија беше разочарувачки, не само по резултатот (0:5), туку и по сè што беше прикажано. Сега, за само три недели, имаме собир за најважниот натпревар во квалификациите, за натпреварот со Албанија, кој директно ќе одлучи кој ќе оди во плејофот за Светското првенство. Тој натпревар е наш апсолутен приоритет во моментов. Имаме играчи кои не заборавиле да играат фудбал, играат во сериозни клубови, во сериозни лиги, порано ја правеа нацијата среќна и верувам дека можат да го сторат тоа и овој пат.
Што се однесува до тренерот Драган Стојковиќ, имаме јасни очекувања од него, а тоа е нашата репрезентација да игра на највисоко можно ниво со јасна победничка амбиција, од првата до последната минута. По тој натпревар, телата на Федерацијата и Извршниот одбор ќе ги разгледаат извештаите на спортскиот сектор за претходниот период и соодветно ќе донесат одлуки во доменот на нивната надлежност“, рече генералниот секретар на ФСС, Бранко Радуљко.
Во квалификациската група за Светското првенство, Србија е на третото место со седум бода од четири натпревари. Заостанува зад Англија, која има максимални 15 бода, и Албанија со осум бода од пет натпревари.
Екипата на Пикси ќе го игра својот следен натпревар на 11 октомври против Албанија, а три дена подоцна ќе гостува кај Андора.
Спорт
Мело за Де Бур: Никој не можеше да го поднесе

Поранешниот фудбалер на Интер, Фелипе Мело (42), жестоко го нападна својот поранешен тренер Франк де Бур (55).Бразилецот рече дека „никогаш не го разбирал фдбалот“ и дека „никој во соблекувалната не можел да го поднесе“.
Де Бур го презеде Интер во сезоната 2016/17, но беше отпуштен по само 14 натпревари. Мело одигра само четири натпревари под негово водство и, како што вели, има лоши спомени од тој период.
„Тој никогаш ништо не разбирал за фудбалот. Тој едноставно не е способен“, изјави Мело во интервју за „Газета дело Спорт“.
„Тој дури зборуваше лошо за Габигол, нарекувајќи го Габи-без гол. Тој не знаеше италијански, а никој во соблекувалната не можеше да го поднесе. На крајот на краиштата, тој издржа три месеци, а потоа продолжи да предизвикува катастрофи насекаде. Фала му на Бога што Пиоли дојде таа година.“
По Интер, Де Бур ги водеше Кристал Палас, Атланта Јунајтед, холандската репрезентација и Ал Џазира, но никаде не успеа долго да се задржи.
Фелипе Мело одигра вкупно 38 натпревари за Интер, постига еден гол. Во Серија А, тој играше и за Јувентус и Фиорентина.