72-годишна Израелка, која била заробена од милитантите на Хамас речиси 50 дена, изјавила за израелската телевизија дека била заробена во мрачен и влажен тунел, каде што се сретнала со лидерот на Хамас, јавува „Асошиетед прес“.

На 7 октомври Адина Моше беше однесена од кибуцот Нир Оз, тешко погодено земјоделско село. Таа беше ослободена како дел од договорот со кој беа ослободени 100-ина заложници, главно жени и деца, во замена за привремен прекин на огнот и ослободување на Палестинците што ги држеше Израел.

Нејзиното интервју за израелската телевизија „Канал 12“ доаѓа додека се прават напори да се постигне нов договор, кој би можел да ги ослободи преостанатите 100 затвореници и веројатно да доведе до прекин на огнот. Нејзиното сведочење фрла ново светло на тешките услови во кои живееле заложниците.

Моше е сведок на Јехја Синвар, водачот на Хамас во Газа, како ја посетува својата група заложници длабоко во подземен тунел.

„Здраво. Како си? Дали сè е во ред?“, им рекол Синвар на заложниците, според Моше, и тврди дека им зборувал на хебрејскиот јазик што го научил за време на заробеништвото во Израел. Моше вели дека заложниците само ги наведнале главите и не одговориле на прашањето на Синвар.

Моше го опишува денот кога била киднапирана. Милитантите на Хамас извршиле рација во куќата што таа ја делеше со нејзиниот сопруг Дејвид, кој беше застрелан во ногата, но подоцна беше убиен од еден од милитантите на Хамас.

Моше беше киднапирана и одведена во Газа со мотор, придружувана од двајца вооружени милитанти. Рекла дека еден од нив болно ѝ ја скинал обетката од увото и дека ѝ го одзеле целиот накит.

Заедно со другите заложници била однесена во тунелите на Хамас и вели дека пешачеле пет часа во подземни, темни и задушувачки премини додека не стигнале до просторијата, каде што им било кажано дека ќе бидат ослободени во следните денови.

„Им верувавме. Верувавме дека тоа ќе биде првото нешто што Израел ќе го направи“, рече таа.

Но, на крајот, поминаа речиси 50 дена додека не ја ослободат. „Им реков на другите заложници дека ќе бидеме тука најмалку два месеца, но не поради Хамас“, вели таа бесна што израелската држава не обезбедила нивно ослободување порано.

Моше ги минувала деновите со други заложници, мажи, жени и деца, а вооружени стражари стоеле покрај него тунелот. Јаделе мали порции конзервирана храна и ориз, а просторијата била слабо осветлена.

За да помине времето, таа рече дека тројцата заложници, еврејски историчар, филмољубец и арапски говорник, им понудиле да им одржат предавања на другите заробеници. Тројцата споменати мажи сè уште се во заробеништво.

Вели дека не го слушнала масовното израелско бомбардирање на Газа под земјата, но дека повремено се чувствувале потреси во тунелите.

Таа е загрижена за судбината на преостанатите заложници бидејќи вели дека на видеата видела оти тунелите каде што ја држеле сега се празни.

„Имам чувство дека некои од нив не се живи бидејќи знам дека веќе не се на местото каде што бев јас“, рекла во солзи Адина Моше.