Иако за време на пандемијата на Ковид, само осум проценти од хоспитализираните поради оваа болест во светот страдале од бактериска инфекција која бара третман со антибиотици, дури 75 проценти од сите пациентите биле лекувани со антибиотици „за секој случај“, според новиот извештај на Светската здравствена организација.

Таквата неконтролирана употреба на антибиотици, како што се наведува, веројатно придонела за натамошно глобално ширење на антимикробната резистенција, односно отпорноста на бактериите на антибиотици.

Овие лекови прекумерно се користеле во регионот на Источниот Медитеран и Африка, каде што во периодот помеѓу 2020 и 2022 година, 83 отсто од пациентите биле третирани на овој начин, додека во регионот на Западен Пацифик, повеќе од една третина од пациентите биле третирани по принципот „за секој случај“ со користење на антибиотици.

Во исто време, во Европа и во САД, употребата на антибиотици беше поголема од вообичаеното, но со текот на времето лекарите значително го намалија препишувањето на таквите лекови.

Според извештајот на СЗО, дури 81 отсто од тешко болните од Ковид во светот биле лекувани со антибиотици, додека на пациентите кои имале поблага форма на болеста, во многу случаи, непотребно им бил препишан таков третман.

Извештајот се заснова на податоци и анализа на 450.000 хоспитализирани пациенти во 65 земји во светот, наведе СЗО, истакнувајќи дека итно е потребна промена во политиката за препишување антибиотици.

Отпорот на овој вид лекови претставува сериозна закана за понатамошниот успешен развој на здравствената заштита во светот, предизвикува потешкотии во сточарството и производството на храна и негативно влијае на глобалниот економски напредок. Според некои податоци, во 2019 година во светот се забележани повеќе од 1,27 милиони смртни случаи поради отпорност на антибиотици, а се проценува дека до средината на векот бројот на смртни случаи би можел да достигне десет милиони.

Борис Џонсон (59), поранешниот британски премиер, во четвртокот бил вратен од избирачкото место, откако се обидел да гласа без лична карта, односно документ со фотографија. Како што пренесува „Гардијан“, Џонсон се обидел да го измами сопствениот закон, бидејќи токму за време на неговиот мандат во Велика Британија била донесена одредба со која се барал документ со фотографија за гласање.

Џонсон, кој поднесе оставка во 2022 година по мандатот обележан со бројни скандали, беше предупреден на избирачко место во Оксфордшир (Јужна Англија) дека мора да го има потребниот документ за докажување на неговиот идентитет. На гласачкото место му дозволија да гласа на локалните избори кои се одржаа низ цела Англија.

Портпаролот на поранешниот премиер изјави дека Џонсон гласал за конзервативците. Тој не ги демантираше пишувањата на медиумите дека поранешниот премиер немал лични документи со фотографија. Минатата година на изборите по промената на законот, околу четири отсто од испитаниците се изјасниле дека не гласале токму затоа што немаат документ со фотографија. Тоа е нешто помалку од околу 800.000 гласачи.

Владата на Џонсон го промени изборниот закон за да ја ограничи можноста за изборен фалсификат, а опозицијата остро ги критикуваше властите за потенцијално обесправување на делови од гласачкото тело. Претходно, гласачите требаше да го дадат само своето име и адреса за да гласаат.

„Мислам дека не е неразумно да се бара од оние што гласаат да покажат некаков доказ за идентитетот“, рече Џонсон во 2021 година за новите правила.

Ова е само последниот инцидент во неговата шарена политичка кариера. Како премиер беше снимен како се крие во фрижидер додека новинарска екипа го бараше за интервју, пренесува медиумот.

Истражувањето спроведено од „YouGov“ покажало дека 14 отсто од Британците пред локалните избори не знаеле дека постои правило за идентификација на гласачите со помош на лични документи.

„Траума што се уште ја минувам и денес“, „Сигурна сум дека добро ќе се сеќаваме на тој кобен 3-ти мај, бидејќи тоа е колективна траума и моја лична траума што ја доживеав и ја преживувам до ден-денес. Сакам да живеам во убедување дека такво нешто никогаш повеќе нема да се повтори“, вели полициската мајорка Бојана Отовиќ Пјановиќ во пресрет на годишнината од масакрот во основното училиште „Владислав Рибникар“.

Таа беше меѓу првите кои стапнаа на местото на трагедијата на 3 мај минатата година – во зградата на основното училиште „Владислав Рибникар“, каде неколку минути претходно беа убиени девет ученици и еден чувар.

Како што раскажа, тој кобен 3 мај започнал со секојдневни работни активности. Таа била на работното место кога добиле информација дека во училиштето „Владислав Рибникар“ се пука.

„Веднаш излеговме на местото на настанот“, изјави полициската мајорка.

Била убедена дека се работи за лажна пријава, не сакала да прифати дека такво нешто се случило на училиште.

– На пат кон училиштето веќе добивме официјална информација дека се случил масакр како што се случил и дека неколку ученици се повредени и ги загубиле животите, бидејќи и момчето масовен убиец сам се пријавило во полиција, велејќи дека го направил она што го направил – додава таа и истакнува дека се обидува да ги заборави сликите и сцената што ја затекнала при влегувањето во училиштето.

„Бабата стои, чека и го повторува името на нејзината внука, многу и е тешко да зборува за сето ова“, раскажува таа.

– Најзапаметена слика за мене беше, претпоставувам дека тоа беше токму моментот кога дојдов на местото на настанот со моите колеги, баба која стои, чека и го повторува името на нејзината внука – се присетува мајорката.

Како што раскажува сите се надевале и мислеле дека е невозможно 13-годишно дете да направи нешто толку страшно во основно училиште.

„Сите очекувавме дека тоа ќе биде некаква дезинформација. Како и да е, влегувајќи во училиштето, наидувам на сцена која се обидувам да ја заборавам, но никогаш нема. Понатаму, да не зборувам, во училницата каде што беше одделението седмо два, страшна сцена“, вели Отовиќ Пјановиќ.

Како што наведува, сигурна е дека „многумина се уште бараат одговор на прашањето – „Зошто?“.

„Сигурна сум дека многумина од нас сè уште бараат одговор на прашањето зошто и што е тоа што требаше некаде да ни биде евидентно, за ние како училишни работници и како родители да забележиме дека нешто треба да се направи со цел ова да се спречи“, заклучува таа.

Денеска се одбележува првата годишнина од масакрот во основното училиште „Владислав Рибникар“ во Белград.

Цвеќиња и запалени свеќи се оставени на посебно плато пред училиштето каде се поставени фотографии и имиња на убиените деца и чувари на основното училиште „Владислав Рибникар“.

Според тамошните медиуми родителите по пристигнувањето на местото на настанот се прегрнале.

Во 08:41 часот пред училиштето една минута се слушаа сирени.

Сите програми во Србија беа прекинати една минута во 08:41 часот. Црн екран и порака: „3 и 4 мај. Се сеќаваме“.

Во паркот Ташмајдан, местото каде што пораснаа убиените деца и кое беше нивното омилено место за играње, беше поставен видео бим на кој се прикажуваат фотографии од жртвите.