Иако Аким е докажано активна во Нигер и во Мали, веднаш преку границата од главната упориште на „бока харам“, овие активности во поголем дел му се припишуваат на племињата Туарег, кои живеат во овој регион

Лидерот на Ал Каеда во исламски Магреб(Аким), Абу Мусаб Абд ал-Вадуд на 14 јуни за катарската телевизија Ал Џезеира изјави дека неговата група преговара со нигеријското исламистичко движење „боко харам“ во врска со намерите на Аким да го снабдува движењето со оружје, со цел да го оспособи „да ги брани муслиманите во Нигерија и да го сопре напредокот на малцинството крстоносци“. Тој истакна дека Ал Каеда има интерес во субсахарска Африка поради нејзината „стратешка длабочина, што на Ал Каеда поголем маневарски простор““.Иако седиштето на Аким е првенствено во Алжир и ги фокусира нападите на силите за безбедност распоредени околу престолнината, Ал-вадуд и претходно даваше изјави со кои сито така го промовираше ширењето на Ал Каеда во Западна Африка.По воениот удар во Мавританија во август 2006 година, лидерот на Аким упати повик за оружен бунт на кој речиси никој не се одѕва. Мавританија си го доби својот дел од насилството,но Ал Каеда, главно, не успеа да ги развие своите активности во земјата и покрај очигледниот интерес. Нигерија постојано е под закана од исламистите, но транснационалните џихадисти сито така не успеаја да создадат поширока база во земјата.   Нигеријскиот државјанин Умар Фарук Абдулмуталаб, уапсен во декември 2009 година при обидот да активира запалива направа во патнички авион е поврзан со огранокот на Ал Каеда во Јемен, која нема директни врски со Аким. Американската и другите амбасади во Нигерија повремено испраќаат соопштенија за закани кон дипломатските претставништва од страна на транснационалните џихадисти.

Во јуни 2005 година, амбасадите на САД и на Британија во Абуџа беа затворени по закана од џихадистите, а во март 2010 година, американската амбасада го подигна нивото на безбедност како одговор на закана кон американските државјани во земјата. Овие предупредувања покажуваат дека во Нигерија има џихадисти, но таквата активност се уште не успеала да произведе успешен напад во земјата.Згора на тоа и самата „боко харам“ се бори да преживее. Летото 2009 година групата, која исто така се нарекува и „талибани“, иако нема никаква врска со талибаните од југозападна Азија, се обиде да го воведе шеријатот во североисточна Нигерија, со што поттикна секташки насилства во кои загинаа 700 луѓе. Во реакцијата на нигеријската армија која следеше беше убиен и лидерот на „боко харам“, Мохамед Јусуф. Десетици членови на „боко харам“ беа уапсени во неделите по смртта на јусуф и насилства  набргу беа угушени. Иако секташките насилства и натаму спорадично продолжуваат во Северна Нигерија, тие се повеќе поврзани со други тековни проблеми,а не со „бока харам“.Иако Аким е докажано активна во Нигер и во Мали, веднаш преку границата од главната упориште на „бока харам“, овие активности во поголем дел му се припишуваат на племињата Туарег, кои живеат во овој регион. Овие племиња ги грабаат странците во Северен Нигер и му ги испраќаат на Аким, кои потоа ги користат за добивање на откуп или како средство за пазарење со алжирската влада, во замена за уапсени членови на Аким: засега не е познато дека има врски помеѓу туарезите и „бока харам“. Исто така до сега не било забележано присуство на туарезите во Североисточна Нигерија, со што Аким би бил во можност во тој регион да го стори истото што го прави во другите делови на Западна Африка. Исто така, „боко харам“ до сега никогаш не се занимавал со киднапирање за пари и нема исти цели како Аким и Туарезите.Скокот од туарезите кон „боко харам“ не би бил природен за Аким и дури и ако успеале да ги здружат силите, останува нејасно што би можела да стори „боко харам“ по ударот кој и го нанесе армијата во 2009 година. Оттаму, изјавата на Ал-Вадуд од 14 јуни е многу поверојатно пуста желба и реторичка закана, отколку вистинска опасност..