Свет
Во Балетот владее страв

Со Балетот раководат две личности од сенка, при што целиот репертоар и програма се приспособуваат за едната од нив. Имам чувство дека Националниот балет се приватизира, а атмосферата, од уметнички аспект, се повеќе се политизира
КАТЕРИНА КИПРОВСКА – ПРИМАБАЛЕРИНА
Со Балетот раководат две личности од сенка, при што целиот репертоар и програма се приспособуваат за едната од нив. Имам чувство дека Националниот балет се приватизира, а атмосферата, од уметнички аспект, се повеќе се политизира
*Во моментов во Балетот се подготвува "Ромео и Јулија". Вие веќе еднаш бевте Јулија, дали сте и сега во поделбата?
– Да, во поделба сум. Но, за жал, нема да играм. Актуелното раководство на Балетот, од причини кои не се професионални и уметнички туку поинакви, одлучи целиот ансамбл да се подготвува заедно, а јас поединечно и сама. Сето време работев без партнер, иако требаше да ја толкувам главната улога. Тој факт нека му служи на чест на раководството, особено што јас сум единствената активна првенка во Македонија која ја има одиграно оваа улога. Згора на тоа, јас ја работев со кореографот Хазарос Сурмеан пред седум години кога се поставуваше претставата, што значи дека најмногу ја познавам улогата.
*Која е основната причина што нема да играте: кадровска политика, недостиг на партнер или нешто трето?
– За жал, по заминувањето на првенецот Василиј Чичијашвили, не само јас туку и други солистки од Балетот се оставени без партнер. Постојаното канење на гости, всушност, е само за една балерина, но така не се води репертоар и репертоарска политика. Инаку, заминувањето на Чичијашвили го чувствувам и како лична загуба, бидејќи во изминатите четири години ми беше постојан партнер. Заедно го одигравме целиот репертоар, а со успех ја претставуваме повеќепати Македонија и во странство. Тој беше миленик на нашата публика. Но болна вистина е дека тој не замина туку беше избркан, па дури и депортиран од Македонија. Не сакам да помислам, но сепак се сомневам дека тоа е направено од завист, од оние на кои им пречеа неговиот квалитет и успех кај публиката и критиката. Кога сето оваа лакрдија ја спроведуваше раководството во Балетот, а за жал и со поддршка на Министерството за култура, очекував дека некои вработени во Балетот, кои имаат посредно влијание во политиката, тоа ќе го спречат. Се чини дека се случи токму спротивното, тие да бидат главните организатори на неговото депортирање. Токму на тој начин, оние што требаа да се грижат за Македонскиот балет, практично го уназадија. Со тој потег му овозможија на Загрепскиот балет да добие еден врвен уметник, а Македонија да остане културно многу посиромашна. Впрочем, сиот тој срамен случај и нанесе штета и го извалка образот на нашата култура, па и на сета земја.
* Дали во ансамблот можеби имаше некакви реакции за то случај.
– Не, чудно, но немаше.
* Зошто?
-Од едноставна причина: во Балетот, во сиот ансамбл е внесен страв. Тоа се чувствува во контактите со луѓето, се чувствува во воздухот.
*На кој начин?
– Со директни и индиректни притисоци однатре и однадвор.
* Во смисла на квалитет, каква е моменталната состојбата во Балетот?
– За состојбата говори фактот што веќе го споменав. Балетот е доведен во ситуација кога без постојани гостувања на странски уметници, не може да го одржува репертоарот. Имаме само еден маж првенец – Горан Божинов. Со него соработувам 17 години и го почитувам, но нему годините веќе не му дозволуваат самиот да го носи целиот репертоар. Исто така, мислам дека и атмосферата, од уметнички аспект, се повеќе се политизира, за што нема никаква потреба. Не сакам ниту да ги коментирам најавите дека во МОБ ќе гостуваат кореографи од хип-хоп сцената во Америка. Ако идејата алтернатива на класичната балетска уметност да бидат кореографи од шоу-бизнисот, тогаш е јасно каде се движи Балетот, а и нашата култура. Што се однесува до најавите за редефинирање на репертоарот, повеќе од очигледно е дека тоа не се случува. Костурот на репертоарот и натаму се претстави кои се поставени во изминативе 2-3 години. Ова се однесува и на големата и на малата сцена.
*Сегашното раководство ве обвини како ексдиректори за оставени долгови и нереализирана програма. Коментар?
– За финансиските аспекти на работењето, јас, како поранешен уметнички директор на Балетот, не можам да коментирам. Но знам дека оставивме помалку долгови отколку што наследивме. За уметничките и програмски остварувања подобро од мене ќе говори фактот што во 2006 година за прв пат Балетот ја доби највисоката државна награда "11 Октомври". Не верувам дека државата и одборот немале точна процена за тоа што постигнал Балетот, но веднаш по донесувањето на одлуката за наградата, јас бев разрешена како директор од новите власти во МОБ. За жал, и тоа говори за цената на успехот која некогаш треба да се плати.
* Балетот неодамна доби уште една награда "Златна бубамара".
– Ако таа награда е критериум за една национална институција од областа на уметноста, тогаш коментар не е потребен.
*Што мислите за вечниот проблем со недостиг на балетски кадар?
– За да може една национална установа, каква што е Балетот, да го одржува квалитетот на репертоарот и високите уметнички стандарди на т.н. железен репертоар, нужно е да ги има сите неопходни услови кои ги побаруваат кореографските и сценските стандарди.
Изминативе две години направивме еден исчекор со вработување на 5 нови балетски танчари, а многу членови на ансамблот се здобија со многу високо образовани и специјализации во странство. Би било добро таа политика да трае и натаму. Но, очигледно, и тенденциите се обратни, а дури и првенци се бркаат од Балетот.
*Се зборува дека во МОБ и особено во Балетот има директор во сенка. Што мислите?
– Мислам дека сте во право. Во Балетот раководат две личности од сенка, при што целиот репертоар и програма се приспособуваат за едната од нив. Имам чувство дека Националниот балет како да се приватизира и поради тоа трпат многумина.
*Последен пат пред публиката настапивте како Жизел. Дали сте задоволна?
– Задоволна сум од настапот. Улогата на Жизел е една од најтешките во балетската уметност. Тоа е критериум за успешност на една првенка. На мојата матична сцена во МОБ и на повеќе светски сцени ја имам одиграно повеќе од 35 пати. Жалам што во Македонија како да се одбегнува оваа улога, бидејќи таа подразбира исклучителна техничка и уметничка подготовка.
*Што друго имате на вашиот репертоар?
– Ги играм сите главни улоги кои во моментов се на репертоарот на нашиот балет – во "Есмералда", "Оревокршачка", "Танго" и, секако, во "Жизел". Дирекцијата на Балетот не ме стави само во поделбата во "Шехерезада" што сметам дека не беше професионален туку калкулантски чекор на тие што одлучуваат. Но за оваа улога воопшто и не жалам бидејќи целата претстава трае 30-ина минути, од кои вистинска балетска игра на главната женска улога е само 10 минути. А и тие си играат, како што ние професионално велиме, на полупрсти, без шпиц патики. Тоа и не е некој предизвик за балетско докажување.
*По сите овие улоги, што би било нов предизвик за вас?
– Има уште улоги од класиката, од железниот репертоар кои би сакала да ги одиграм, а кај нас не се поставени. Како одат работиве во Балетот, којзнае дали во догледно време ќе имам шанса нешто такво да заигра. Ете, во моментов ми беше предизвик повторно да ја подготвам Јулија. Работев напорно и тешко, бидејќи работев сама, но многу ми помогна репетиторот Јагода Сланева со која соработувам 17 години. Јулија е една прекрасна улога од класичниот балет која не била често на репертоарот на нашата сцена. А јас за неа добив прекрасни критики од балетските критичари. Иако нема да играм, сепак, како човек од Балетот, ме радува фактот што оваа претстава повторно ќе заживее на сцената, а со тоа на многумина за првпат ќе им се даде шанса да настапат во оваа претстава која изобилува со прекрасни танчарски и драмски елементи, специфични за Шекспир. Д.Стојановиќ
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Европа
(Видео) Запечатена резиденција на папата, во Ватикан владее седисвакација

Ватикан ја запечати официјалната резиденција на папата Франциско, симболично започнувајќи период на жалост.
На снимката објавена од Ватикан се гледа кардиналот Кевин Џозеф Фарел, камерленгото, како гледа како службеник на Ватикан става црвена лента на вратата од резиденцијата на папата, ја врзува, а потоа става восочен печат на лентата. После тоа, Фарел ја проверува пломбата и се уверува дека вратата е цврсто затворена.
The papal apartments in the Apostolic Palace — unused during Pope Francis’ pontificate — have been officially sealed by Cardinal camerlengo Kevin Farrell following the Pope’s death. This act marks the beginning of the “sede vacante” period, during which the See of Peter remains… pic.twitter.com/p3PcYqN050
— EWTN Vatican (@EWTNVatican) April 21, 2025
Запечатувањето на папската резиденција е традиционален обред што го изведува камерленго, привремениот управител на Ватикан, а историски служел за да се спречи ограбувањето на папските одаи.
Овој чин го симболизира официјалниот крај на понтификатот на папата Франциско и почетокот на периодот на седисвакација – период без папа.
Свет
(Видео) Какви беа последните денови на папата Франциско: „Изгледаше како да се збогува“

Во понеделникот точно напладне црковните ѕвона ширум Италија одекнаа во жалост. Почина папата Франциско. Не поминаа ни 24 часа откако папата ненадејно се појави на балконот со поглед на плоштадот Свети Петар, каде благослови 35.000 верници собрани на велигденските прослави во Ватикан.
И покрај советот на лекарите дека по 38 дена во болница за билатерална пневмонија, тој треба да помине најмалку два месеци во опоравување, папата дишеше самостојно, без помош на кислород. Како и во текот на неговиот понтификат, Франциско не мируваше во последните недели од својот живот – тој продолжи да прима посетители и да се среќава со луѓе од секакво потекло.
Кога се појави пред верниците во неделата на Велигден, плоштадот Свети Петар најпрво избувна во воодушевување, за потоа да сите да замолкнат. „Драги браќа и сестри, ви посакувам среќен Велигден“, рече папата со тежок, уморен глас. Ова беа неговите последни зборови во јавноста, пишува Би-би-си.
Имавме чувство дека го гледаме за последен пат“, изјави Мауро, жител на Рим кој го помина Велигден на плоштадот Свети Петар, а потоа се врати да му оддаде почит. „Обично се слушаат извици – Да живее папата! но овој пат беше многу потивко, како секој инстинктивно да покажува почит кон неговото страдање“.
„Не благослови, но неговиот глас беше слаб“, изјави Алберто за Би-би-си. „Изгледаше како да се простува со тој благослов“.
Лекарите во болницата Гемели му препорачаа целосен одмор, но папата, познат по својата блискост со народот, имаше тешкотии да прифати мирен живот далеку од народот. Веднаш откако лекарите му објаснија дека неговата состојба нема брзо да се стабилизира, Франциско јасно стави до знаење дека сака да биде во Ватикан за Велигден.
За христијаните Велигден има посебно значење бидејќи го симболизира воскресението Христово, основен настан на верата. Пред да биде отпуштен од болницата на 23 март, папата им мавна на насобраните верници од прозорецот на болницата, а потоа се врати во својот дом во Домот Света Марта, скромна резиденција што тој ја избра наместо луксузните папски станови.
Лекарите веруваа дека таму полесно и безбедно ќе закрепне, далеку од ризикот од болнички инфекции. Како што се приближуваше Велигден, папата сè повеќе ги зголемуваше своите активности. Во домот Света Марта ги прими кралот Чарлс и кралицата Камила, а четири дена подоцна, на Цветници, спротивно на препораките на лекарите се појави на балконот пред 20.000 собрани верници.
Но, за Франциско, Велигден беше најважниот празник.
Минатиот четврток, како и претходно, папата го посети затворот Регина Коели во Рим. Иако поради здравствената состојба не можеше да им ги измие нозете на затворениците, што го правеше во претходните години по примерот на Христос, половина час се сретна со притворениците кои го поздравија со аплауз. „Не можам да го направам тоа оваа година, но сакам да бидам блиску до вас“, рече папата со слаб глас.
„Навистина имаме среќа. Надворешниот свет не може да го види тоа, но ние можеме“, изјави еден од затворениците за новинарите. Додека го напушташе затворот, новинарите го прашаа како ќе го прослави Велигден оваа година. „Како што можам најдобро“, одговори тој.
"Good morning and happy Easter." The moment Pope Francis appears at the balcony overlooking St. Peter's Square before handing over his Urbi et Orbi to the master of ceremonies to read. pic.twitter.com/3ALrD9AY5A
— Colm Flynn (@colmflynnire) April 20, 2025
И го исполни ветувањето.
На Велигден, тој ги прими американскиот потпретседател Џеј Ди Венс и хрватскиот премиер Андреј Пленковиќ, а потоа се појави пред толпата на плоштадот Свети Петар и го предаде својот последен благослов Urbi et Orbi.
Неочекувано, папата потоа се спушти на плоштадот и возеше меѓу верниците во папамобилот, делејќи благослов на толпата, кревајќи ја раката и благословувајќи ги децата кои верниците му ги доближиле. Тоа беше последен пат кога луѓето го видоа жив.
„Не бев среќен кога го гледав. Можеше да се види дека страда“, рече Алберто. „Но, ми беше чест да го видам последен пат“. Папата Франциско почина рано наутро во понеделникот во својот дом, едноставна резиденција управувана од калуѓерки каде што живеел меѓу обичните луѓе во текот на неговиот понтификат.
Два и пол часа по неговата смрт, камерленгото официјално ја објави веста. Ватикан подоцна потврди дека папата починал од последиците од мозочен удар и неповратна срцева слабост.
Франциско никогаш не сакал да живее во луксузот на традиционалните папски станови. Од самиот почеток рече дека сака да биде меѓу луѓето. „Ако живеев сам, во изолација, тоа немаше да ми донесе ништо“, рече тогаш.
Свет
Верниците ширум светот го оплакуваат папата

Членовите на Католичката црква, која има 1,4 милијарди верници, денеска тагуваат за смртта на 88-годишниот папа Франциско, фалејќи го како скромен човек кој ги штител маргинализираните.
Туристите и верниците во Ватикан за велигденската недела беа шокирани од заминувањето на папата, еден ден откако тој ги поздрави од папамобилот на плоштадот Свети Петар на Велигден.
„Вчера се појави во јавноста, изгледаше здраво. Бев навистина шокиран, и секако тажен”, изјави отец Бачаи, пензиониран свештеник од САД.
Родната Аргентина на Франциск, каде што некогаш беше надбискуп, се разбуди со веста за неговата смрт. Боли како лудо, боли затоа што, повеќе од било што друго, се согласив со неговата поддршка за бисексуалците и хомосексуалците“, вели Николас Кордоба, жител на Буенос Аирес.
Стотици верници се собраа на миса во катедралата на аргентинската престолнина. „Искрено, не бев изненадена. Беше многу болен. Мислам дека вложи голем напор да издржи до Велигден, голем празник за христијаните“, изјавила 53-годишната Џорџелина Вентура.
Некои од верниците зборуваа и за сочувството на Папата кон оние во воените зони. „Папата навистина се грижеше за нашата земја Конго и за серијата војни низ кои минуваме“, рече Фаида Набинту во градот Букаву, кој е под контрола на бунтовниците.
Ден пред неговата смрт, тој накратко се сретна со американскиот потпретседател Џеј-Ди Венс. Во Њујорк, пред катедралата Свети Патрик, очите на Кети Колеки се полнат со солзи додека се сеќава на човекот кој бил „вистински папа за сите“.
Тој беше „инклузивен“, зборувајќи „на поотворен и универзален начин“ со католиците, но и со „другите религии“, рече таа. „Тешко е да се одвои она што се случува во Америка од загубата на таков човек. Има тага, но и загриженост. Луѓето сакаат стабилност“, додаде 65-годишната пензионерка.
Папата Франциско „беше поголем христијанин од многумина, на пример оние на власт денес кои се нарекуваат себеси така, вклучително и претседателот чие име нема да го кажам“, рече Марк Смерканич пред катедралата во Вашингтон. „Барем папата се грижеше за сиромашните и за оние кои имаат потреба во третиот свет.