Европа
Нова руско-чеченска војна?!
Кога ќе се има предвид хронологијата на двојниот бомбашки напад на жените-самоубијци кои ја предизвикаа смртта на најмалку 38 лица во московското метро, ова е еден од најсмртоносните напади изведени во руската престолнина. Нивната синхронизираност е причина за страв од нови напади
Координираниот напад од понеделникот кој следеше нападот од 28-ми ноември мината година врз лускузниот воз на релација Москва–Санкт Перебург „Невски експрес“ во кој загинаа 26 лица, ги зголеми стравувањата дека исламистички милитанти би можеле да извршат серија напади, и тоа директно во поголемите руски урбани средини. Покрај тоа, еден од податоците што треба да ги загрижи руските безбедносни служби е што во експлозијата бил користен моќниот експлозив RDX.Иако се претпоставува дека нападот изведен од ткн. „Црни вдовици’’ (Чеченки на различна возраст, дури и малолетни девојчиња, кои во руско-чеченските војни останале без член од семејството) е реакција на тоа што руските безбедносни сили последните месеци ликвидираа неколку значајни исламистички водачи во регионот на Северен Каваказ, многу аналитичари сега ја превртуваат изјавата на еден од чеченските сепаратистички водачи Доку Умаров. Човекот кој сака целиот регион да го претвори во емират неодамна во интервју за една исламистичка страница на интернет се закани дека „зоната на воените операции ќе се прошири на територијата на Русија. Крвта нема веќе да се лее само во нашите кавкаски градови и места. Војната доаѓа во нивните градови.“ А токму Умаров се споменува како еден од творците на овие „Црните вдовици“.
Тоа е слична тактика што ја применуваат талибаните и исламистичките бунтовници во Пакистан, каде притиснати од офанзивата во Јужен Вазиристан своите удари ги насочија кон милионските центри, како што се Карачи и Лахоре. Но не е тајна соработката на исламистите од Чеченија, Дагестан и Ингушетија со Ал Каеда и другите исламистички екстремни групи.
Ваков расплет на настаните би ја поткопал сигурноста на власта во Кремљ, кој, за чудо, реагираше релативно мирно. Тоа, најверојатно, ќе ја поткопа вербата на руските граѓани дека Владимир Путин може да се справи со бунтовниците. Тој во втората Чеченска војна не ги повтори грешките на неговиот претходник Борис Елцин и наместо тешко подвижните единици и корумпираните офицери, испрати специјалци чија тактика беше иста како и на бунтовниците – удри, уништи и бегај.
Освен што големо прашање е дали навистина бунтовниците имаат сила и моќ да продолжат со серија слични напад која ќе ја безбедносно ќе ја дестабилизира Русија и моќта на Путин, треба да се смета и на ефектот тие да предизвикаат изливи на руски национализам. Во тој случај, дури и економскиот негативен ефект по руското стопанство кој би се почувствувал дури и да уследат други напади, на премиерот и на претседателот би им дале одврзани раце за жестоки акции и пресметки. Секако, и во економска смисла, тоа би било повторно исцрпувачка војна. Но, и секоја друга руска власт ќе даде ваков одговор, особено ако бидат загрозени нејзините енергетски текови, коишто ја даваат главната моќ на големата држава.
Бунтовниците се заканија дека ќе ги напаѓаат нафтоводи и гасоводи низ гоеламта територија на Русија. Тие најавија дека Кремљ преку економијата скапо ќе ги плати акциите против нивните борци. Оттаму, повеќето западни аналитичари сметаат дека чеченските бунтовници, може да преземат и напади врз економските цели, што е и потајно посакувана варијанта за западот, особено за САД за кој дестабилизирана Русија би претставувала партнер без адути при остварувањето на неговите стратешки интереси на далечниот исток, особено по прашањата за Иран и северна Кореја.
Покрај притисок врз, во моментов, неприкосновениот руски водач, Путин, притисок ќе почувстува и претседателот Дмитриј Медведев, кому доколку сака навистина да го изрази својот авторитет надвор од сенката на премиерот, му е потребна одлучна реакција на овој терористички акт. Таа може да биде отстапување од досегашната негова стратегија за фокусирање врз најголемите проблеми на населението од Северен Кавказ, сиромаштијата и корупцијата, и да ги максимализира воените и полициски операции насочени бунтовници.и да предизвика помасовен отпор кон централната власт во Москва.
Листа на бомбашки напади во МоскваДенешниот напад следува по десетината смртоносни напади што во Москва се случија во последните 15 години.11-ти јули 1996 – Бомба експлодира во московското метро, при што загинаа четири лица, а 12 беа повредени. 11/12-ти јули 1996 – Бомба експлодира пред тролејбус во центарот на Москва, при што беа повредени пет лица. Следниот ден во сличен напад беа повредени околу 30 лица. Нападите беа поврзани со чеченските бунтовници. Неколку дена подоцна тоа беше негирано од чеченска страна. 31-ви август 1999 – Бомба експлодира во три-катниот трговски центар Манеж, во близина на Кремљ. Околу 29 лица беа повредени.. Властите го нарекоа терористички акт, но не го поврзаа со активностите на чеченските сепаратисти. 9-ти септември 1999 – Силна експлозија уништи станбен блок во југоисточна Москва, при што загинаа 94, и беа повредени околу 200 лица. 13-ти септември 1999 – Осум-катна зграда е уништена во експлозија на бомба во Москва, при што загинаа 118 лица. Властите го карактеризираа како терористички напад и ја зајакнаа безбедноста во градот. Чеченските бунтовници беа обвинети за нападот, иако тамошните лидери не ја презедоа одговорноста за нападот. 8-ми август 2000 – Вкупно 13 лица загинаа, а десетина беа повредени во експлозија во подземен премин во Москва.5-ти февруари 2001 – Мала бомба експлодира во една од најфрекфентните станици на подземната железница во Москва, при што беа повредени девет лица и беше предизвикана помала материјална штета.19-ти октомври 2002 – Бомба експлодира во една фреквентна населба во југо-западна Москва, при што загина едно лице, а беа повредени седум лица. 5-ти јули 2003 – Две жени бомбаши-самоубијци се разнесоа себе си за време на рок фестивал во Тушино, Москва, при што загинаа 15 лица. 9-ти декември 2003 – Шест лица загинаа во експлозија во центарот на Москва. Властите обвинија дека нападот е дело на жени бомбаши-самоубијци од Чеченија. 6-ти февруари 2004 – Силна експлозија, најверојатно активирана од бомбаш самоубиец, уби 39, а повреди 100 лица во подземната железница во Москва.31-ви август 2004 – Десет лица загинаа, а 51 се повредени во самоубиствен бомбашки напад во центарот на Москва.21-ви август 2006 – Во експлозија на бомба во маркет во предградие на Москва загинаа 10 лица.29-ти март 2010 – Во две одделни експлозии во Москва загинаа најмалку 40 лица, а најмалку 38 се повредени
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Европа
Колку пари троши Украина за војната?
Меѓу 400 и 500 милијарди евра, тоа е приближно износот што Украина го потрошила за одбрана од почетокот на војната. Точните бројки веројатно нема да бидат познати во следните десет години, а ова е износот до кој може да се дојде според достапните извори на украинските министерства, со забелешка дека дел е покриен со воени или службени тајни.
Ако ги погледнеме само официјално евидентираните воени трошоци на Украина, кои се собираат и пресметуваат од SIPRI, Стокхолмскиот меѓународен институт за истражување на мирот, најважната институција што се занимава со истражување и контрола на оружјето, тие изнесуваат околу 65 милијарди евра годишно.
Сепак, бројките на SIPRI ги мерат вкупните воени трошоци (тековни државни трошоци: плати, опрема, муниција, амортизација, логистика итн.), но не ја вклучуваат директната пазарна вредност на целата опрема донирана или испорачана од сојузниците.
Украина не купува поголем дел од своето оружје
Украинскиот институт за политика наведува дека, земајќи ја предвид вредноста на оружјето и опремата добиени од партнерите, реалните воени трошоци само за 2024 година изнесувале повеќе од 125 милијарди евра, а за тековната година ќе бидат уште повисоки.
Институтот, исто така, наведува дека во 2021 година Украина потрошила 5,5 милијарди евра за одбрана, а годината потоа 44 милијарди евра, или шест и пол пати повеќе. Ова е најголемото годишно зголемување што го забележал SIPRI од неговото основање во 1966 година.
Украина ги финансира своите воени трошоци преку комбинација од сопствен буџет, меѓународна воена и финансиска помош, домашна одбранбена индустрија и воени обврзници. Не купува поголем дел од своето оружје, го добива преку помош или на кредит, додека поголемиот дел од парите ги инвестира во плати, муниција, поправки, беспилотни летала и производство на оружје.
„Украина потрошила вкупно помеѓу 100 и 120 милијарди долари“
Најголемиот донатор се Соединетите Американски Држави. Според USAFacts, САД одвоиле (одобриле, но не мора да се исплатени) 182,8 милијарди долари помош за Украина во таканаречено итно финансирање од почетокот на инвазијата до средината на оваа година. Од ова, околу 67 милијарди долари се безбедносна помош, оружје и воена опрема. Ова вклучува тенкови, артилерија, радарски системи, муниција итн.
Според Килскиот институт за светска економија, европските земји (ЕУ + други европски земји) обезбедиле 72 милијарди евра воена помош за Украина до април оваа година. Се проценува дека Украина потрошила помеѓу 100 и 120 милијарди долари сопствени пари од почетокот на војната, од кои околу 60-70 милијарди долари одат на оружје и воена опрема, а остатокот покрива широк спектар на воени трошоци.
Ова ги вклучува платите на војниците и надоместоците за опасност од борба, трошоците за логистика, гориво, поправки на опрема, комуникациски системи и радарска технологија. Исто така, вклучува поправки на инфраструктурата, снабдување на армијата со енергија, вода и храна, како и обнова на мостови, патишта и болници.
Зеленски: Ни треба финансиска помош од Европа
Значителен дел од трошоците оди и за хуманитарна помош и бегалци, милиони Украинци се раселени во земјата, а државата им обезбедува сместување, храна, здравствена заштита и образование. Трендот на меѓународната помош очигледно се менува оваа година, САД го намалуваат темпото на испораки, а европските земји преземаат водечка улога во воената поддршка, вклучително и производството на оружје во локалните индустрии.
Украинскиот претседател Володимир Зеленски постојано повторува дека ќе потроши „сè што може“ за одбраната на Украина. На конференцијата за обнова на Украина, тој го повтори ова. „Сè што се обновува, поправа и заштитува во Украина нема да ни служи само нам, туку и на Европа. Ни треба вашата директна финансиска помош за да ја преживееме оваа војна“, рече тој.
Според проценките на ММФ, Украина троши 172 милиони евра дневно за војната и засега, благодарение на меѓународната помош, сè уште може да ја финансира. „Сите ние ги плаќаме трошоците за оваа тешка војна и така ќе биде додека трае“, рече Алваро Сантос Переира, главен економист на ОЕЦД, неодамна на крајот од својот мандат.
Светската банка има три сценарија
Проценува дека војната во Украина досега ја чинела глобалната економија повеќе од два билиони долари поради зголемените трошоци и изгубените економски можности. Според четвртата „Брза проценка на штетите и потребите“ (RDNA4), која ја спроведуваат заеднички украинската влада, Светската банка, Европската комисија и ОН, се проценува дека на Украина ќе ѝ бидат потребни 524 милијарди американски долари во следните 10 години за реконструкција и закрепнување.
А станува збор за доведување првенствено на станбената, транспортната и деловната инфраструктура на нивоата од пред војната. Светската банка, која исто така управува со целиот фонд за реконструкција на Украина, презентираше три сценарија: оптимистичко, песимистичко и реалистично.
Оптимистичкото предвидува крај на војната за една или две години, постојана и предвидлива меѓународна помош (ЕУ, САД, други земји) преку грантови и поволни кредити. Приватниот сектор активно ги инвестира овие пари во реконструкцијата на индустријата, енергетиката и транспортот, а украинската администрација работи ефикасно и чесно за да обезбеди средствата да се користат ефикасно.
„Реалистичното“ сценарио предвидува уште две до три години војна
Во песимистичкото сценарио, војната трае повеќе од пет години, со континуирано оштетување на инфраструктурата. Меѓународната помош е намалена во овој период, со доцнења во плаќањата. Приватниот сектор не инвестира поради несигурност, а инфлацијата, корупцијата и административните проблеми ја намалуваат ефикасноста на користените средства.
Реалистичното сценарио претпоставува дека меѓународната помош е непредвидлива, со повремени доцнења во испораката на средствата. Приватниот сектор инвестира побавно поради несигурност и ризик, а војната трае уште две до три години, што ја забавува директната реконструкција во најпогодените региони. Сите се засноваат на идејата за интегритетот на Украина, што е можеби сценариото кое е најоддалечено од ситуацијата на терен во моментов.
фото: принтскрин
Европа
(Видео) Масовен руски напад со камиказа дронови врз Харков: има мртви и ранети
Четири лица беа убиени, а неколку други повредени во „масовните“ руски напади врз Харков, вториот по големина град во Украина, во текот на ноќта, соопштија украинските власти.
„Во тек е масовен напад врз Харков“, објави градоначалникот Ихор Терехов на Телеграм околу полноќ.
Russian forces staged a ‘massive’ drone attack on November 23 on Kharkiv, Ukraine's second-largest city, killing four people and injuring several others, officials said https://t.co/CnUVvagcJA pic.twitter.com/f9kImFtwl2
— Reuters (@Reuters) November 24, 2025
Четири лица беа убиени, рече Терехов, вклучувајќи едно лице чие тело беше пронајдено во урнатините. Дванаесет лица беа повредени, вклучувајќи две деца на возраст од 11 и 12 години, изјави регионалниот гувернер Олех Синихубов.
Пријавени се петнаесет напади во шест области на градот во североисточна Украина. Харков е оддалечен 30 километри од руската граница. Градот добро се држеше во првите недели од руската инвазија, но оттогаш е цел на секојдневни напади врз инфраструктурата и станбените области.
Во јужниот регион Дњепропетровск, во градот Марханец, две лица беа убиени во руски напади, објави гувернерот на тој регион.
фото: принтскрин
Европа
Лондон размислува за воведување туристички данок за ноќевање
Лондон наскоро би можел да воведе туристички данок (данок на престој) за посетителите со ноќевање во британската престолнина, а градоначалникот Садик Кан претпазливо ја поддржува идејата.
Се очекува министерката за финансии Рејчел Ривс да им ги даде овластувањата на Кан и на другите градски лидери преку новиот Закон за децентрализација на Англија, за што градоначалникот долго се залага. Мерката би можела да донесе до 240 милиони фунти годишно за градската каса, објавува Би-би-си.
Со ова, Англија би им се придружила на другите земји од Г7, со оглед дека моментално е единствената каде што националната влада им забранува на локалните власти да воведуваат туристички даноци. Лондон регистрираше 89 милиони ноќевања во 2024 година. За споредба, Шкотска и Велс веќе воведуваат различни модели: во Шкотска, локалните власти сами го одредуваат процентот, додека во Велс данокот ќе биде 1,30 фунти по ноќ од 2026 година.
Кои се придобивките за Лондон?
Според Centre for Cities, ефикасно воведен данок би го стимулирал економскиот раст и би ја подобрил инфраструктурата и деловната средина. Контролата врз стапката и приходите би му овозможила на градот брзо да се прилагоди, како во Торонто, каде што се зголеми стапката пред Светското првенство следната година.
Ендру Картер, извршен директор на Centre for Cities, вели дека владата треба да го усвои шкотскиот модел, каде што градовите (Единбург, Глазгов, Абердин) воведуваат даноци изразени како процент од цената по ноќевање на хотели, пансиони и краткорочен смештај. Предноста, истакнува тој, е флексибилноста.
„Туристичкиот данок би бил од корист за економијата на главниот град, под услов приходите да одат во локалната самоуправа – идеално поделени помеѓу Градското собрание и општините – и да не бидат пренасочени од централната влада“, додаде Картер.
Угостителската индустрија против
Кејт Николс, претседателка на UK Hospitality, ја нарече идејата „шокантна“. Таа рече дека данокот ќе ги погоди и домашните посетители и деловните посетители и ќе ги „обесхрабри потрошувачите“, потсетувајќи дека ДДВ во Англија, Велс и Шкотска е 20%: „Тоа е данок на данок…“.
Градските општини ја поддржуваат идејата
Вестминстер – дом на Биг Бен и Бакингемската палата – со години се залага за данок за ноќевање, вели лидерот на советот Адам Хаг. „Имаме над еден милион луѓе дневно во споредба со околу 200.000 ноќевање; нашите локални даночни обврзници го субвенционираат остатокот од Лондон“. Други совети, вклучувајќи ги Саутерк и Брент, исто така ја поддржуваат давачката.
Што вели градоначалникот?
Канцеларијата на градоначалникот соопшти дека ги поздравува предложените промени, но нема да коментира за шпекулациите ниту да прави какви било конкретни аранжмани. „Умерен туристички данок, сличен на оној во другите меѓународни градови, би ја поттикнал економијата и би го зацврстил Лондон како глобална туристичка и деловна дестинација“, рече портпаролот.
фото: принтскрин

