Европа
Анкета: Независноста на Шкотска е многу можна

Резултатите од истражувањето на јавното мнение објавени во вторникот покажаа дека е сé поголем бројот на избирачите коишто ја поддржуваат независност на Шкотска, на само две седмици пред одржувањето на референдумот за можното прекинување на 307 години старата заедница на којашто се заснова Велика Британија.
Бројот на оние кои се против излегувањето на Шкотска од составот на Обединетото Кралство падна кон половината на август, според податоците на една од највлијателните британски агенции за истражување на јавното мнение YouGov, од 14 на 6 проценти предност. Така, во моментов 53 отсто од населението се против независноста, во однос на 47 проценти колку што се изјаснуваат како нејзини поддржувачи.
Истите резултати ги покажа уште едно истражување на јавното мнение чии резултати беа објавени кон крајот на минатата седмица. Имено, несметајќи ги оние кои уште се немаат одлучено, 47 отсто од испитаниците би гласале „за“ независност на Шкотска, наспроти 53 проценти кои се „против“, покажа анкетата којашто ја нарача весникот The Scottish Daily Mail по последната одржана телевизиска дебата меѓу противниците и поборниците на шкотската независност.
Резултатите, така, укажуваат дека разликата меѓу двете групи значително се намалила во однос на претходната анкета што ја направи институтот Survation пред пет седмици, во кое 43 отсто од анкетираните изјавија дека сакаат да гласаат „за“ независноста, додека тогаш 57 отсто од испитаниците беа за тоа Шкотска да остане во рамките на Велика Британија.
„Во овој момент се чини дека би можеле да победат поборниците на независноста, и тоа е стварна можност. Во завршницата би можело да биде многу неизвесно“, изјави претседателот YouGov, Питер Келнер.
Оваа анкета се смета во Велика Британија за многу важна, бидејќи YouGov претходно не регистрираше помал број на оние кои се залагаат за независноста на Шкотска во однос на сличните испитувања на јавното мнение што ги спроведуваа другите институти и компании.
Извршниот директор на здружението Yes Scotland, Блер Џенкинс, изјави дека споменатата анкета ја покажува драматичната промена, како и дека неговата кампања земала залет. Смета дека е потребно само уште малку напор за на 18-ти септември да се оствари големото „да“ за независноста на Шкотска.
Во истражувањето на YouGov учествувале 1.063 испитаници и е спроведено во периодот од 28-ми август до 1-ви септември. Келнер толкуваше дека повеќето гласови „за“ се евидентирани поради попозитивниот став на избирачите за шкотската економија, како и поради стравувањата дека британското здравствен осигурување би можело да ослаби доколку Шкотска остане во рамките на Обединетото Кралство.
Кампањата за останување на Шкотска во Обединетото Кралство зема замав по првата од двете телевизиски дебати меѓу шкотскиот премиер Алекс Салмонд и поранешниот британски министер за финансии Алистер Дарлинг, одржани во август. Дарлинг своевремено платформата на унионистичката кампања „Better Together“ (Подобро заедно) ја објасни по примерот на Европската унија „Кој управува со Европа: Не малите држави. Со неа управуваат големите држави. Можете да мислите дека тоа е погрешно, но работите така функционираат. Подобро е да се биде голем и силен за спротиставување на некои одлуки кои инаку би ни биле наметнувани однадвор“, рече Дарлинг.
Според аналитичарите, во втората расправа расправата главниот поборник на независноста, шкотскиот премиер и челник на Шкотската национална партија (SNP), Алекс Салмонд, оставил подобар впечаток од челникот на пробританската кампања, поранешниот лабуристички министер за финансии, Алистер Дарлинг. Според анкетата направен веднаш по телевизиската дебата минатиот понеделник навечер, Салмонд како победник го прогласиле 71 отсто од гледачите. Во првата дебата пред неколку седмици, победи Дарлинг, но не со толкава разлика.
Потенцијалното одвојување на Шкотска би можело да повлече низа сериозни последици, меѓу кои се оние од економската сфера, а се поставува и прашењето дали може Шкотска самостојно да преживее без големи количества средства кој ја добива од британската заедничка државна каса.
Шкотската национална партија (SNP) на Алекс Салмонд го освои мнозинството во шкотскиот парламент на изборите во мај 2011 година, што на овој харизматичен политичар му даде шанса да ги прекине врските со Лондон. Првичните анкети покажуваа дека околу 30 отсто Шкоти ја поддржуваа независноста, додека околу 50 отсто заговараат статус кво. Условите за референдумот се договорени со британската влада во октомври минатата 2012 година.
Шкотската национална партија (SNP) смета дека приходите од нафтата од Северното Море и локалната индустрија ќе овозможат напредок за независната Шкотска, меѓутоа другите партии застапени во парламентот во Единбург како и британската влада во Лондон велат дека загуби ќе претрпат и Шкотска и остатокот од Обединетото Кралство.
Во Шкотска на 18-ти септември ќе се одржи национален референдум на коешто околу пет милиони гласачи ќе одговорат на прашањето „Треба ли Шкотска да биде независна држава?“, на што ќе се одговара со „да“ и „не“./крај/мф/сн
Извор: Reuters
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Европа
Зеленски сака да го разоткрие Путин: ја игра неговата игра, но дали ќе успее, анализира „Скај“

Кога Володомир Зеленски денес ќе слета во Анкара на средба со турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган, тоа нема да биде уште еден протоколарен самит со ракувања и изјави за медиумите.
Она што ќе го видиме е игра на висок геополитички покер – Зеленски прифати улога во таа игра и сега се обидува да го оспори блефот на Владимир Путин пред очите на целиот свет, анализира „Скај“.
На масата ќе биде и Ердоган, кој може да игра улога на посредник и судија во оваа ситуација. Влоговите се огромни – иако изгледа неверојатно, можеби токму денеска може да почне расплетот на најкрвавата војна во Европа од 1940-тите.
Сепак, Зеленски сака да го искористи овој потег за да ги разоткрие изјавите на Путин за мир и да покаже дека тие се празни, бесмислени фрази без никаква содржина.
Доколку рускиот претседател се појави – што сега изгледа малку веројатно откако синоќа беше објавено дека доаѓа руска делегација, а не тој лично – Зеленски најави дека веднаш ќе отпатува од Анкара за Истанбул, каде што ќе се одржат директни преговори. Тоа е класична, но исто така многу промислена форма на психолошко надмудрување: Зеленски ја игра играта на Путин, но не му остава простор за маневрирање.
Актуелниот американски претседател Доналд Трамп го повика Зеленски да го прифати предлогот на Русија за директни преговори, што дојде неочекувано во неделата.
Тој предлог дојде откако Украина и нејзините сојузници повикаа на безусловно 30-дневно примирје – Кремљ се обиде да ја разблажи таа иницијатива со контрапредлог што би ги одложил конкретните потези. Зеленски сега ја прифати „понудата“ на Путин и практично го принуди да го направи следниот потег.
Секако, можно е Путин да се појави – тоа би бил знак дека го чувствува притисокот: санкциите, загубите на бојното поле, а можеби и факторот Трамп, му стануваат сè потешки.
Но, ако не се појави, ќе покаже она што многумина веќе го мислат – дека е агресор кој нема вистинска волја за мир и само одложува со испраќање пониска делегација.
Тоа би била морална победа за Украина – и можеби тоа би било доволно за Зеленски да добие поголема воена помош од администрацијата на Трамп, и покрај нивната досегашна воздржаност.
Клучното прашање е: може ли Путин да си дозволи лично да не учествува во мировните преговори во Турција? Можеби може. Но, секој ден што поминува без неговото пристигнување – особено откако предизвикот беше јавно упатен – сè појасно покажува кој навистина не сака војната да заврши.
Зеленски добро го знае ова. Па така, тој оди во Турција и седнува на масата, поканувајќи го Путин да седне спроти него. Понекогаш дипломатијата не е прашање на преговори и компромис. Понекогаш самото појавување е доволно.
Европа
Финска сака да го зголеми бројот на резервисти за 125.000 со зголемување на старосната граница на 65 години

Финска размислува за зголемување на старосната граница за резервистите во вооружените сили на 65 години, според локалните медиуми, пренесува Анадолија.
Потсетувајќи дека моменталната старосна граница е 50 години за обични војници и 60 години за подофицери и офицери, јавниот радиодифузен сервис објави дека реформата има за цел да го зголеми бројот на резервисти за 125.000.
Како таков, се очекува бројот на резервисти во Финска да достигне приближно еден милион луѓе до 2031 година, се додава.
Коментирајќи го прашањето, министерот за одбрана Анти Хакканен рече: „Не е доволно да се инвестира во опрема како што е набавка на големи борбени авиони и воени реформи. Потребно ни е и учество на финските граѓани“.
Според радиодифузерот, предлогот сега ќе премине во фаза на консултации до јуни, а владата има за цел да го достави до парламентот пред летниот одмор.
Европа
Велика Британија сака да го намали бројот на нелегални мигранти од Западен Балкан

Велика Британија ќе ги засили своите напори за справување со криминалните мрежи низ Западен Балкан кои ја олеснуваат нелегалната миграција, изјави вчера премиерот Кир Стармер, неколку дена откако објави голем број реформи за намалување на миграцијата.
Губејќи на анкетите од Најџел Фараж и неговата антиимиграциска Реформска партија, Стармер е под притисок да покаже дека може да ја контролира и легалната и нелегалната имиграција и дека неговиот план против бандите шверцери на луѓе функционира кога станува збор за нелегални влезови во Велика Британија.
Во својата прва официјална посета на Албанија, Стармер ќе објави мерки за спречување на враќањето на албанските државјани во Велика Британија откако ќе бидат депортирани и ќе направи повеќе за да се искорени перењето пари меѓу двете земји. Тие исто така ќе донираат две машини за откривање фалсификати за да помогнат во идентификувањето на оние што користат лажни пасоши.
Тој исто така, пишува Ројтерс, ќе го објави проширувањето на заедничката работна група за миграција, со цел да ги вклучи Северна Македонија и Црна Гора. Групата веќе ги вклучува Албанија и Косово.
Во 2022 година, Албанците ја сочинуваа најголемата група што се упати кон Велика Британија со мали чамци, но нивниот број оттогаш нагло се намали, делумно поради договорот за депортација постигнат од претходната конзервативна влада.