Потрагата по атентаторите од Париз води до Белгија, а оваа земја во последно време стана извор на европскиот џихадизам, пишува Deutsche Welle.
 

Потрагата по атентаторите од Париз води до Белгија, а оваа земја во последно време стана извор на европскиот џихадизам, пишува Deutsche Welle.

Во последните 18 месеци, поради исламистичкиот тероризам Белгија во пет наврати се најде во центарот на вниманието на светската јавност. Според политикологот Асјем ел Дифрауи, проблемите се од домашна природа.

„Белгија ги запостави опасностите од оваа сцена, ги запостави мерките за превенција, всушност тие запоставија се“, оценил тој за DW, додавајќи дека главната причина за ова е пред се внатрешната поделеност во земјата.

„Белгијците едноставно премногу се зафатени со самите себе. Валонците и Фламанците со години се блокираат меѓусебно и поради тоа никој нема капацитет да се бави со внатрешнополитичките проблеми во земјата“, смета Дифрауи.

Изгледот на статистиката пак најдобро покажува дека е потребна итна акција, односно според наводите на лондонскиот Меѓународен центар за истражување на радикализацијата и политичкото насилство (ICSR) во периодот помеѓу крајот на 2011-та и крајот на 2013-та година, и до 11 илјади исламистички борци отпатувале за Сирија и Ирак.

Од нив скоро секој петти доаѓа од западна Европа, а со 296 борци, Белгија е во врвот на земјите од кои потекнуваат борците во Сирија и Ирак. Како за споредба, од осум пати поголемата Германија, според проценките „само“ 240 борци завршиле во „светата војна“. Во однос на бројот на населението, Белгија со своите 27 борци на милион жители е главен извозник на европските џихадисти.

Градот Вервје на истокот на земјата, според наводите на едно истражување од Универзитетот во Лиеж, станал симбол на успехот на исламистичките фанатици. За време на една рација на белгиската полиција поради сомневање за терористички напад, на почетокот на 2015-та година беа убиени двајца исламисти, откако отвориле оган на полицијата.

Експертите на овој универзитет ја истражувале интеграцијата во општествените односи во Вервје, кој спаѓа меѓу најсиромашните градови во Белгија. Од 53 илјади население, 15 проценти имаат мигрантско потекло, а во градот живеат граѓани од 117 нации. Меѓу нив е и втората по големина чеченска заедница во Белгија, која важи за некој вид на јадро на исламскиот фундаментализам.

Според наводите на еден од поранешните припадници на исламистичката сцена, од 2011-та година помеѓу осум и десет лица од Вервје отпатувале за Сирија за да и се приклучат на терористичката група „Исламска држава“.

Во Белгија живеат 400 илјади муслимани, а меѓу нив многу е мал бројот на оние кои се подготвени на насилство. Сепак, во однос на оваа група на граѓани, веќе со година постои несогласување и судири. Стратегиите во борбата против фанатизмот се повеќе делуваат како симболична политика: Антверпен во 2009-та година го забрани носењето на марами во јавност, а две години подоцна, Белгија донесе закон против целосното покривање на телото.

Во однос на терористичките предупредувања пак, стратегиите се различни, а белгиската влада во јануари најави дека ќе делува. Прислушувањето на телефоните требаше да донесе поголема безбедност, но како што покажува и развојот на настаните, сите досегашни мерки во земјата не беа доволно успешни./крај/мф/бс