Регион
Прајс: Државите од Балканот ќе се противат на промена на границите

Демократскиот конгресмен од Северна Каролина Дејвид Прајс смета дека балканските држави ќе се спротивстават на ситуацијата во која границите може повторно да станат неизвесни.
„Не сум сигурен кој би можел да биде извор на такво нешто. Свесен сум дека се дистрибуира дипломатски. Мислам дека државите, како што ги познаваме, ќе се спротивстават на тоа и ние ќе ги поддржиме“, рече тој на прашањето за неофицијалните документи од непознат и нејасен извор, кои сугерираат можности за промена на границите меѓу земјите од Западен Балкан.
Прајс, еден од конгресмените со долгогодишно искуство во надворешната политика, кој го претставува 4-от округ во Северна Каролина во Претставничкиот дом од 1987 година, рече дека сето тоа „предизвикува спомени од минатите непријателства и се заканува да се подигнат тензиите на Балканот“, како што тој го нарече „политички распарчена област со мноштво тековни несогласувања“.
„Сепак, земји како Северна Македонија и Косово и други поминаа долг пат во развојот на демократијата и нивните сопствени односи. Ние сакаме да веруваме дека сме биле дел од тоа на парламентарно ниво, особено со Северна Македонија и Косово. Не можам да замислам дека овие земји би можеле да се вратат во ситуација кога границите се повторно несигурни“, рече Прајс.
Во последниот месец, во меѓународната јавност се појавија два таканаречени „нон-документи“, во кои се разговараше за прашања што предизвикаа страсти меѓу земјите од Западен Балкан.
„Нон-пејпер“ е неофицијален, непотпишан и неодобрен документ во кое било официјално тело.
Првиот „нон-пејпер“ стана тема откако медиумите во Словенија, Хрватска и Босна и Херцеговина шпекулираа за постоење на наводен документ кој содржи предлог за повлекување нови граници во поранешна Југославија.
Босанските медиуми тврдат дека словенечкиот премиер Јанез Јанша го испратил до претседателот на Европскиот совет, Чарлс Мишел, а словенечкиот портал „Нецензуриран“ дури ја објави содржината на неофицијален документ, од непотврдена автентичност, во кој, наводно, се презентирани идеи за поделба на БиХ, анексијата на Република Српска до Србиј и обединување на Косово со Албанија.
Јанша во неколку наврати јавно тврдеше дека тој ниту го составил, ниту го испратил документот, додека од друга страна, кабинетот на Чарлс Мишел не можеше да го потврди или негира неговото доаѓање.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Регион
Србинка го убила сопругот со рачка од секира додека спиел: „Сакала да ѝ го префрли имотот“

Четириесет и петгодишна жена од Стара Пазова, Србија, го убила својот сопруг со рачка од секира додека спиел, а како што се сомневаат, нејзиниот љубовник и бил соучесник, пишува српски „Блиц“.
Според сосед на убиениот маж од Стара Пазова, жртвата со години живеела со сопругата, која на крајот го убила.
„Таа сакала имотот да ѝ биде префрлен, но тој одбивал. Поради тоа, тие постојано се карале. Таа беше проблематична, а тој беше навистина добар човек“, рекол жител на Стара Пазова.
Ќерката на убиениот човек раскажала дека на судбоносниот ден, нејзиниот татко им испратил порака од мобилниот телефон на колегите на работа, велејќи дека нема да доаѓа на работа.
„Тоа ни беше чудно на сите нас бидејќи татко ми не знаеше да пишува пораки, знаеше само да одговара на повици. Не се појави на работа кога требаше, што значи дека пораката најверојатно ја испратила од телефонот на татко ми, жената убиец“, рекла ќерката на убиениот.
Како што пишува „Блиц“, сопругата на убиениот маж, ноќта помеѓу 17 и 18 јули во Стара Пазова, го удрила својот сопруг неколку пати по главата со дрвена рачка од секира, по што тој починал на местото на настанот.
После тоа, таа повикала маж, за кој постои сомневање дека е нејзин љубовник, а ноќта помеѓу 18 и 19 јули, двајцата го однеле телото на 60-годишникот до полски пат, каде што го оставиле. Предметите со траги од крв ги фрлиле во нива со пченка недалеку од куќата на убиениот.
Фото: принтскрин
Регион
„Ситуацијата е критична“ – тревога во Хрватска поради ширење на антракс

Хрватскиот ветеринарски институт соопшти дека е потврден случај на антракс во Хрватска, во општината Врлика. По поморот на крави во овој регион, примероци од угинатите животни беа испратени на анализа, а резултатите потврдија дека се работи за заразна болест.
Иако претходно се претпоставуваше дека причината е труење, стручните ветеринарни служби од Загреб сега потврдија дека станува збор за заразна болест.
Повеќе од 50 говеда угинале во последниве дваесет дена.
Во лабораторија биле примени вкупно 13 примероци од угинати животни, од осум различни објекти (фарми).
– Ситуацијата е критична. Не можам ни да замислам како им е на сточарите во овој момент. Верувам дека секој ден им трае како цела година. Мораме сите да останеме прибрани. Истовремено се бориме и со африканската чума кај свињите на истокот од земјата, а веста за антракс не затекна токму за време на состанок во Осијечко-барањската жупанија за свинската чума. Ова е исклучително тешка ситуација – изјави министерот за земјоделство, шумарство и рибарство, Давид Влајчиќ, на вонредна прес конференција.
Антраксот е сериозна и ретка заразна болест предизвикана од бактеријата Bacillus anthracis и е позната уште од античко време, обично како болест на тревопасните животни.
Преживарите – говеда, кози, овци, коњи – погодени од антракс најчесто умираат ненадејно без очигледни знаци на болеста, иако некои може да доживеат зашеметување, тремор, лошо варење и тешкотии при дишењето. По смртта, трупот брзо отекува, а од телесните шуплини може да истече темен крвав исцедок.
Луѓето можат да се заразат со антракс преку кожата, со вдишување на спори или со консумирање на контаминирана храна, што резултира со развој на кожна, белодробна или цревна форма на болеста, од кои кожната форма е најчеста.
Најчест е кожниот антракс: се јавува по контакт на кожата со ткива или производи од заразени животни и се манифестира со појава на темни, безболни рани (црни пустули, кои изгледаат како мозолчиња) на изложените делови од телото, обично придружени со благи општи симптоми. Доколку не се лекува навреме, може да се прошири во крвотокот и да доведе до сепса.
Пулмоналната форма е поретка, но исклучително опасна. Се јавува по вдишување на неколку илјади спори, а болеста првично наликува на грип, но многу брзо напредува во тешка состојба со респираторни проблеми и шок, често со фатален исход.
Цревната форма се јавува по јадење заразено месо и се карактеризира со висока температура, повраќање, силна болка во стомакот и крвава дијареја, а смртноста е исто така висока без навремен третман.
Антраксот се дијагностицира со анализа на крв, брисеви од рани или спутум во лабораторија. Успехот на третманот во голема мера зависи од брзината на реакцијата. Се третира со антибиотици како што се пеницилин, ципрофлоксацин или доксициклин.
Регион
На охридското крајбрежје откриена можеби најстарата населба во Европа на езеро

Археолозите велат дека пронашле докази за најстарата човечка населба на европско езеро на албанската страна од Охридското Езеро за која се верува дека е стара до 8.000 години.
Тим научници од Швајцарија и Албанија поминуваат три часа под вода секој ден макотрпно отстранувајќи дрвени столбови на кои биле потпрени куќите, објави „Ројтерс“. Археолозите исто така наоѓаат коски од домашни и диви животни, бакарни предмети и керамика со детаљни резби.
Алберт Хафнер од Универзитетот во Берн рече дека слични населби се пронајдени во алпскиот и во медитеранскиот регион, но населбата во Лин, Албанија, е половина милениум постара датирајќи помеѓу шест и осум илјади години.
„Органскиот материјал е добро зачуван бидејќи е под вода, што ни овозможува да откриеме што јаделе овие луѓе, што саделе“, рече Хафнер.
Неколку студии покажаа дека Охридското Езеро, кое се наоѓа помеѓу Македонија и Албанија, е најстарото езеро во Европа – повеќе од еден милион години.
Староста на наодите се утврдува со радиоизотопско датирање и дендрохронологија, која ги брои прстените на дрвјата. Од локацијата се собрани повеќе од илјада примероци од дрво. Се верува дека населбата, во која можеби живееле неколку стотици луѓе, се протегала на околу шест хектари, а сега, по шест години работа, ископан е само околу еден процент од вкупниот материјал.