Забава
Парижаните ќе можат да носат панталони 200 години по забраната

Француските власти им дозволија на жителките на главниот град Париз да носат панталони без специјално одобрение од префектура на полицијата, што беше формално забрането за парижанките во периодот на Конзулството пред повеќе од 200 години, пишуваат француските медиуми.
Како што пишува дневниот весник Parisien, забраната била воведена од префектот на полицијата во Париз како одговор на пост-револуционерниот период и барањата за еднаквост на Французите. Од ноември 1800 година, секоја парижанка којашто сакала да го смени фустанот или здолништето со машка облека, морала да бара дозвола од здравствен специјалист во полициска префектура.
Според францускиот печат, според забраната којашто ги повредува правата на жените имало случаи на изведување пред суд. Дури и кон крајот од XIX век парижанките морале да аплицираат за дозвола до префектот. Такво одобрение успевале да добијат оние коишто ќе докажеле се принудени да носат машка облека поради работата, или за жените кои „поради нивната физичка сличност со мажите, на пример, брадеста жена, го привлекуваат вниманието на јавни места“.
Во јули 2012 година, сенаторот Ален Ипер изјави дека префектуралниот декрет сé уште е на сила, иако во практиката никој не го користи. Од тоа време имало уште само два цуркулара, со коишто им се дозволувало да носат панталони на велосипедистки или јавачки. Сметајќи го законот „спротивен на сегашноста“ сенаторот бараше негово укинување од новиот владин ресор – министерството за прашања за жените- да го поништи одамна застарениот норматив.
Минатиот четврток, во францускиот службен весник Journal official се појави одговорот на министерството во кој се истакнува дека декретот од пред 200 години „не е компатибилен со принципите на рамноправност на мажите и жените запишани во Уставот и европската заложба на Франција“. „Од оваа некомпатибилност произлегува поништувањето на указот од 7-ми ноември, кој е лишен од правна сила и претставува само архивски материјал“, се вели во текстот на министерството./крај/мф/сн
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Забава
„Нема ‘голи’ фустани на црвениот тепих“: Канскиот филмски фестивал воведува построги правила

Пред отворањето на Канскиот филмски фестивал организаторите одлучија да ги заострат правилата во врска со облекувањето на црвениот тепих, пишува „Дејли мејл3. Новите правила диктираат дека дамите ќе мора повнимателно да ги избираат своите свечени облеки.
Во последните години некои учеснички привлекоа големо внимание избирајќи ги таканаречените голи фустани. За да се обезбеди поголема пристојност, организаторите одлучија да забранат вакви облеки оваа година.
„Голотијата е забранета на црвениот тепих, како и во другите области во кои се одржува фестивалот“, се наведува во официјалната одлука објавена од странските медиуми.
Исто така, беше нагласено дека пристапот до фестивалот ќе му биде одбиен на секој што не ги почитува горенаведените правила.
Сè уште е непознато дали телевизиските станици што го емитуваа настанот имале какво било влијание врз оваа одлука.
За потсетување, 78. издание на фестивалот ќе се одржи од 13 до 24 мај.
Забава
(Видео) Кристина Аплгејт ги откри првите симптоми на мултиплекс склероза: „Беше суптилно“

Актерката Кристина Аплгејт, најпозната на пошироката јавност по улогите во сериите Married… with Children и Dead to Me, во 2021 година зборуваше за најраните знаци на болеста што засекогаш ѝ го промени животот – мултиплекс склероза.
За време на гостувањето во поткастот Conan O’Brien Needs a Friend, Аплгејт сподели лично и емотивно сведоштво за тоа како сè почнало.
Иако во тоа време сè уште играла тенис и планинарела, првиот симптом, вели таа, бил толку суптилен што лесно можела да го игнорира: трпење и вкочанетост во прстите на нозете.
„Беше јануари 2021 година. На мајка ми ѝ беше дијагностициран рак третпат, а се случуваа и други стресни работи… Беше многу трауматично време. Почнав да чувствувам вкочанетост во прстите. Само малку. Сè уште бев физички активна, но нешто не беше во ред“, рече Кристина.
Како што минуваа месеците, симптомите се ширеа, од прстите на нозете до глуждовите, а потоа и до колената. Таа почнала да ја губи рамнотежата, сфатила дека почнува да се чувствува непријатно кога е на високо, а болката станала неподнослива. „Кога велам дека беше вкочането, беше, но исто така болеше“, додава Аплгејт.
Ѝ помогнала нејзината пријателка и колешка Селма Блер, која самата се бори со истата болест. Блер беше таа што ја убеди да посетам невролог, што доведе до официјалната дијагноза.
Денес, на 53-годишна возраст, Кристина не крие колку е предизвикувачки секојдневниот живот со мултиплекс склероза за неа. За време на поткастот таа призна дека имала симптоматски навистина лош ден и дека понекогаш, едноставно, не може да функционира.
„Да го видат луѓето мојот живот секој ден, нема да може да го поднесат. Бидејќи понекогаш ни јас не можам да го поднесам“, искрено рече таа. Покрај физичките тешкотии, Кристина се бори и со стигмата што често ја носи болеста.
Забава
Концерт на Владо Јаневски во Охрид

Еден од најзначајните автори и изведувачи на македонската музичка сцена, Владо Јаневски, ќе одржи ексклузивен концерт на 8 август во неповторливиот амбиент на Античкиот театар во Охрид. Овој настан, организиран од „Прагма продукција“, е уште една потврда за исклучителната уметничка тежина што Јаневски ја носи со себе речиси три децении.
Во уникатниот амбиент на еден од најубавите простори во државата ќе оживеат баладите што се дел од колективната емоција – „Црно тиквешко“, „Евергрин“, „Некогаш и негде“, „Тајна отровна“… песни со кои растевме, созревавме, радувавме и тагувавме.
Во градот во кој секоја калдрма има приказна, а секој здив е исполнет со историја и убавина, Владо ќе настапи на сцена под отворено небо, пред публика што го следи и сака со генерации. Античкиот театар, со својата специфична атмосфера, ќе биде идеалната сценографија за едно вечерно музичко патување низ безвременските хитови на овој врвен уметник.
Концертот на 8 август ќе ве потсети на моменти за кои сте мислеле дека сте ги заборавиле, ќе ве натера да се сетите кого сте сакале, кого сте изгубиле и зошто љубовта секогаш останува најважната животна лекција.