Здравје
Хиперпигментации и нивен третман

Хиперпигментациите претставуваат пореметувања во пигментацијата на кожата кои особено во сончевиот период од годината стануваат вистински проблем за лицата кои ги имаат.
Кафениот пигмент на кожата ја дава бојата на кожата и воедно ја штити од штетното дејство на сончевите зраци. Неговата синтеза се одвива во меланоцитите односно во нивните гранули меланозоми.
Во основата на настанување на хиперпигментациите лежи или зголемен број на меланоцити или пак нивна зголемена функција со зголемена продукција на пигмент. Тие можат да бидат наследни или пак стекнати, локализирани или генерализирани.
Најчестите форми на оваа појава се Ephelides (ефелиди или сончеви пеги), тоа се мали (2 до 4мм), точкести, светло до темно кафени промени кои се локализирани обично на лицето во пределот на носот и образите, деколтето, рацете и други делови изложени на сонце. Карактеристични се за лицата со светол тен, почесто во одредени фамилии односно се генетски детерминирани. Истите се појавуваат во детството и траат цел живот. Покажуваат сезонска варијација во бојата т.е. во зима осветлуваат, а во лето потемнуваат и никогаш не малигнизираат.
Појавата на Lentigo simplex е претставена со мали кафени или кафено-црни пигментни промени со големина од 2-5мм, локализирани на торзото и на екстремитетите. Се појавуваат во детството, но и подоцна во животот со јасна фамилијарна релација. Тие не ја менуваат бојата на сонце и немаат малиген потенцијал.
Lentigo senilis (соларно лентиго) претставува стекната хиперпигментација која се јавува кај пациенти со светол тен кои долги години се хронично изложени на сонце. Се манифестира како темно-смеѓи пигментни флеки со големина од 1 до 3 сантиметри со ирегуларни граници кои не потемнуваат на сонце и обично се локализирани на делови хронично изложени на сонце како дланките и лицето.
Melasma, пак претставува голема пигментна флека (2 до 5см) со нерамни граници обично локализирана на лицето. Причина за нејзина појава е ендокрина односно хормонална стимулација во комбинација со сончеви зраци. Најчесто ја гледаме кај трудници, пациенти на хормонална терапија или кај заболувања на јајници и матка. Мелазмата е реверзибилна и во некои случаи се повлекува по породувањето или по прекинување на терапијата, но честопати знае да биде упорна и да стои со години.
Acanthosis nigricans се манифестира со пигментни, валкано сиви, кадифени и кератотични творби локализирани во пределите на триење на кожата. Се разликуваат три форми: бенигна-честа при хормонална дисфункција пр. кај дијабетичари, малигна-асоцирана со висцерален карцином најчесто аденокарцином на желудник и псевдо форма-која се јавува кај дебели луѓе.
Дифузната хиперпигментација обично се јавува кај хормонални нарушувања, кахексија, болести на црниот дроб, примање на одредени медикаменти, витамински дефицит и др.
Секундарни хиперпигментации вообичаено се проблем кај пациенти со потемен тен и се јавуваат по делување на некој етиолошки агенс: топлина, хемикалии, сончеви или рентген зраци, кај хронична дразба на кожата или пак како постинфламаторни хиперпигментации кај некои дерматози како: акни, псоријаза, лихен, атопик, контакт дерматит или по медикаментозни и фототоксични реакции.
Лекувањето на хиперпихментациите бара време и трпение, бидејќи секогаш се потребни повеќе третмани кои се прават на одреден временски период. Со најголем ефект се ласерскиот третман со кои се постигнува селективна деструкција на меланоцитите и хемискиот пилинг и тоа средно-длабок кој по пат на ексфолијација отстранува неколку слоеви на пигмент. Истите се прават во несончева сезона од годината на растојание од три до четири седмици. Со нив се постигнува постепено избледување на флеките кое е воочливо со секој третман.
Во текот и на сончевата сезона ,исто така, со одличен резултат на специјалистите применуваат и мезотерапијата за хиперпигментации со специфична формулација на состојки и кристалниот пилинг, кои се прават повеќе третмани во интервали од две до три седмици.
„За крај, со најслаб резултат, но секако видлив по долготрајно користење, како дополнителна терапија на третманите ги препорачуваме кремите за флеки кои најчесто содржат хидрокинон, третиноин, азелаична киселина, Б-ресорцинол, овошни киселини и друго. Она што е од особено значење е фотопротекцијата со креми со висок заштитен фактор, кои ќе го спречат поголемото потемнување на флеките во летниот период. Во третманот на секундарните хиперпигментации или оние зад чија што појава лежи некој друг етиолошки агенс од најголемо значење ни е отстранувањето на истиот“, вели д-р Тања Бурјакоска, специјалист дерматолог од „Ординација Д-р Анчевски“./крај/мф/би
Извор: Макфакс
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Забава
Колку протеини треба да јадете за да ослабите

Протеините често се нарекуваат градежен блок на животот, но тие исто така играат голема улога во губењето на тежината.
Ако се обидувате да ослабете, можете да го олесните процесот со консумирање многу протеини за да го регулирате метаболизмот и да го зголемите чувството на ситост.
Како протеините помагаат во губењето на тежината?
Зголемувањето и губењето на тежината, едноставно кажано, се одредуваат според рамнотежата помеѓу калориите што ги внесувате и калориите што ги согорувате. Иако броењето калории е еден популарен начин за ограничување на внесот, фокусирањето на протеини исто така може да функционира.
Протеините го поттикнуваат чувството на ситост
Протеините нè прават да се чувствуваме посити од јаглехидратите и мастите. Исхраната со повеќе протеини може да ги зголеми нивоата на хормоните што го потиснуваат апетитот GLP-1, пептид II и холецистокинин и може да го намали хормонот грелин што го зголемува гладот.
„Протеините се познати по својот квалитет на ситост, со други зборови, нивната способност да ве натераат да се чувствувате (и да останете) сити пред следниот оброк. Ова се должи на одредени хормони што се ослободуваат како одговор на протеините во вашата исхрана, кои му сигнализираат на вашиот мозок дека сте сити“, вели Витни Линсенмаер, доцент по исхрана и диететика на Универзитетот Сент Луис, за Everyday Health.
Протеините помагаат во забрзувањето на метаболизмот
Протеините имаат поголем термички ефект од другите макронутриенти како јаглехидратите и мастите, што значи дека можат да користат повеќе калории од вашето тело за варење и метаболизам.
Протеините се разградуваат подолго време, што бара повеќе енергија за обработка и апсорпција.
Варењето на протеините согорува 20 до 30 проценти од калориите, во споредба со 5 до 10 проценти за јаглехидратите и 0 до 3 проценти за мастите. Затоа, здравата количина на протеини во исхраната може да го забрза метаболизмот и да го поддржи регулирањето на телесната тежина.
Го регулира шеќерот во крвта
„Повисокиот внес на протеини може да помогне во подобрувањето на нивото на шеќер во крвта кога го компензира внесот на јаглехидрати, особено рафинираните јаглехидрати“, вели Линсенмер.
Исхраната богата со протеини и растителни влакна може да го поттикне чувството на ситост и да го забави зголемувањето на нивото на гликоза во крвта.
Кога се чувствувате сити, поголема е веројатноста да избегнете прејадување, што може да ја подобри чувствителноста на инсулин и да ги намали нивоата на гликоза во крвта. Исхраната со висока содржина на протеини го зголемува лачењето на хормони кои можат да ја подобрат чувствителноста на инсулин кај луѓе со дебелина и предијабетес.
Како да ги пресметате вашите потреби за протеини?
Можете да ги пресметате вашите потреби за протеини почнувајќи од вашата целна тежина и работејќи наназад. Ако сакате да се спуштите на 63 килограми на пример, се препорачува да јадете меѓу 64 и 127 грама протеини дневно, при што поголема количина е соодветна за луѓето кои почесто вежбаат.
Ако броите калории за да ослабете, се препорачува 10 до 35 проценти од дневниот внес на калории да доаѓа од извори на протеини. Сепак, кога станува збор за губење на тежината, Линсенмер препорачува да се стремиме кон повисокиот крај од тој опсег, пишува Everyday Health.
Забава
Дали сакате да јадете повеќе и да ослабете: и тоа е можно со овој трик

Чувството на ситост е важно кога се држиме до диети за слабеење – тоа гарантира дека ќе се држиме до новата диета и ќе успееме да ги постигнеме нашите цели. Сепак, тоа чувство не е лесно да се постигне ако не знаете што всушност треба да јадете.
Консумирањето големи количини храна со ниска калорична содржина може да биде паметна стратегија. Наместо преработена храна со многу сол, шеќер и нездрави масти, потребно е да се свртиме кон интегрална храна, како што се овошје и зеленчук со висока содржина на вода и голема количина на прехранбени влакна.
Ова е практична и ефикасна стратегија за губење на тежината и одржување на здрава тежина на долг рок, истакнуваат експертите. Кога јадете нискокалорична интегрална храна во поголеми количини, тоа ќе ве засити, а воедно ќе ви обезбеди витамини, минерали и други хранливи материи важни за здравјето.
Нискокалорична храна што може да се јаде во поголеми количини
100 грама чипс имаат околу 535 калории. Истата количина свежа краставица, тиквичка или зелена салата има само околу 15 до 20 калории. Тоа е огромна разлика, која можете да ја искористите во ваша корист. Ако го намалите дневниот внес на храна за 500 калории, ќе губите околу еден килограм неделно на здрав начин.
Што треба да јадете, прашувате? Вклучете зелен лиснат зеленчук како што се кељ, зелка и спанаќ во вашето мени. Зголемете го внесот на свежи краставици, тиквички, пиперки, целер, домати, како и брокула, карфиол и бриселско зелје.
Засладете се со шумско овошје како што се боровинки, јагоди, малини и капини. Јадете агруми како мандарини, портокали и грејпфрути и уживајте во вкусна лубеница.
Не ја правете оваа грешка
Ако го наполните чинијата само со нискокалорично овошје и зеленчук, ќе останете гладни и нема да ги задоволите вашите нутритивни потреби. Не ја правете оваа грешка. Важно е да се внесуваат соодветни количини на протеини и здрави масти со секој оброк.
Небалансираната исхрана со зголемен внес на растителни влакна може да предизвика и гастроинтестинални проблеми како што се надуеност и гасови.
Доколку не сте сигурни точно која храна треба да ја јадете за здраво слабеење, консултирајте се со вашиот матичен лекар и побарајте помош од нутриционист.
Забава
Доктор Оз измисли чудотворен пијалок: изгубете 7 килограми за само 3 дена

Докторот Мехмет Оз, по потекло од Турција, стана познат по својот план за детоксикација, според кој можете да изгубите до седум килограми за само три дена.
Неговиот пијалок за слабеење се состои од мешавина од вода, зелен чај, сок од лимон, краставица, нане и кајенски пипер, и тој тврди дека е „испробан и тестиран за да му помогне на телото да се врати на вистинскиот пат со процесот на слабеење“.
Планот вклучува пиење четири или повеќе чаши детоксикациска вода за да се забрзаат резултатите додека се јаде здрава храна, а докторот тврди дека нема да чувствувате глад. Една од главните цели на детоксикацијата со вода е чистење на цревата на здрав начин.
Детоксикацијата е особено важна бидејќи многу луѓе се преоптоварени со токсини апсорбирани од остатоци од пестициди во храната, загадениот воздух и други извори.
Црниот дроб честопати не може доволно брзо да ги филтрира овие токсини, што доведува до нивно складирање во масните клетки. Како што токсините се елиминираат од телото, мастите се согоруваат побрзо. Антиоксидансите присутни во зелениот чај, исто така, можат да го забрзаат метаболизмот за 35 проценти.
Рецептот за овој моќен пијалок вклучува пет чаши ладна филтрирана вода, три чаши силен зелен чај (сварен и изладен), една средна краставица со кора исечена на парчиња, сок од половина лимон, четвртина чаша свежи листови од нане и половина лажичка кајенски пипер во прав. Сите состојки се мешаат и се оставаат во фрижидер, а се препорачува да се пие еден час пред оброците.
Покрај детоксикацијата, д-р Оз советува и придржување кон исхрана што вклучува непреработена храна, здрави масти, висококвалитетни протеини и овошје и зеленчук богати со растителни влакна и антиоксиданси за да се постигнат најдобри резултати во процесот на слабеење.
Мехмет Оз е роден на 11 јуни 1960 година во Кливленд, Охајо, САД. Иако по потекло е од Турција, тој дипломирал на Универзитетот Харвард во 1982 година и станал познат како кардиохирург.