Пред два месеца  седнав на кафе во долниот кварт во Лондон. Девојката која ме служеше ме праша од каде сум бидејќи мојот акцент ѝ звучеше познато. Кога ѝ кажав дека сум од Грција, таа се насмевна и рече дека така и мислела, бидејќи беше од Македонија.  Ѝ кажав дека поминав низ нејзината татковина додека патував во Србија. Кога дојде време да ја платам сметката, таа одби да ми ги земе парите: Кафето е од мене бидејќи вие сте првиот Грк што ја нарекол мојата земја Македонија.

Додека ви го кажувам ова, јас сум исполнет со сомневања за тоа дали требаше да го споделам она што се случи. Стравувам дека се опишувам себеси како некој вонредно слободоумен либерал кој ги повикува  своите сонародници кои се навредени од соседната држава дека го користи името Македонија да се опуштат. Се плашам дека некои Грци ќе ме сметаат за предавник и во исто време се чувствував како идиот кој како да разменува мисли за  брачното достоинство за едно кафе со млеко. Знам многу луѓе кои размислуваат како мене. Во Грција немам пријатели што Македонија ја нарекуваат Македонија. Немам колеги кои можат да го напишат ова име без да го стават во наводници, па дури и оние кои не се загрижени за овој спор.

Во 1991 година Грците преку масовни демонстрации и дипломатски маневри ѝ го одзедоа правото на соседната држава, која штотуку стана независна од поранешната Југославија, да се вика Македонија. Грчкиот аргумент беше дека постои истоимената област во Грција. Ова прашање останува нерешено до денес. Се разбира, целата приказна околу името е завршена. Потребно е двојно име. Целиот свет ја нарекува земјата Македонија, а Грција ја нарекува Скопје. Доколку Скопје не постои во странство, истото важи и за Македонија во Грција. Интензивните дипломатски преговори од последните денови и средбите меѓу премиерите Алексис Ципрас и Зоран Заев во Давос ги зголемија очекувањата дека ова прашање може најпосле да се реши по 27 години и конечно Македонија може да добие официјално име кое ќе се користи во меѓународните организации, на пример, „Нова Македонија“ или „Северна Македонија“, кое ќе се разликува од грчка Македонија, а тоа ќе ги смири Грците. Сепак, оваа искра на надеж за едно заедничко име, како што вели грчката страна, навистина не е во ничиј интерес. Никој во светот нема да го користи новото име. Кој е во право? Светот е во право. Грција не е.

Вие не можете да нарекувате држава со името на нејзиниот главен град и да очекувате трета земја да ја нарекува по ваше. Никој во Грција сериозно не верува во приказните за иредентистичките аспирации на Македонија. Уште помалку, може да бараме Англија да верува во тоа. Господи, како може една од најсиромашните земји во Европа, со сериозни малцински проблеми, земја која сака да влезе во НАТО, да ѝ се заканува на земја која е петпати поголема и помоќна од неа? И поради оваа причина сите оние кои немаат проблеми со ова прашање да престанат да се однесуваат како чиновници на Министерството за надворешни работи, да ги отстранат наводниците на Македонија и да престанат да ја користат кратенката ПЈРМ, што Грција усвои да се користи привремено.

Дa ја нарекуваме земјата Скопје во Грција за да не останеме со „модро око“, а низ светот да ја именуваме како Македонија, за луѓето да не нè сметаат за идиоти. Целиот свет ја нарекува Македонија и смета дека Грците се луди поради нивното тврдење дека земјата треба да се именува на друг начин – и уште повеќе, дека не им објаснивме како треба да се викаат во последните 30 години.

Коментаторот е на Тимиос Цалас, грчки новинар кој работи во невладина организација во Лондон. Цалас е исто така аналитичар за весникот „Катимерини“. Анализата е објавена во „ЕУ Опсервер“.