Домашен
Дејановиќ: Го веев македонското знаме ќе останам без два прста, но не жалам поради тоа
– Здравко Дејановиќ (во средина)
Македонскиот алпинист Здравко Дејановиќ на 24-ти март во 14.45 часот (по локално време) се искачи на врвот Анапурна 1 (висок 8.091 метар). Дејановиќ со овој неверојатен потфат стана единствениот Македонец кој досега има искачено три врва повисоки од 8.000 метри, лани имено тој се искачи на К2 (8.611 метри), а претходно во 2010 година се искачи и највисокиот светски врв Монт Еверест (8.848 метри).
Македонскиот алпинист Здравко Дејановиќ на 24-ти март во 14.45 часот (по локално време) се искачи на врвот Анапурна 1 (висок 8.091 метар). Дејановиќ со овој неверојатен потфат стана единствениот Македонец кој досега има искачено три врва повисоки од 8.000 метри, лани имено тој се искачи на К2 (8.611 метри), а претходно во 2010 година се искачи и највисокиот светски врв Монт Еверест (8.848 метри).
По повод неговиот успех, во петокот во Агенцијата за млади и спорт (АМС), која со 400.000 денари му помогна на Дејановиќ, беше организирана прес конференција.
„Успехот на Здравко не е случаен, не е инцидентен успех, по искачувањата на Монт Еверест, К2 и Анапурна 1. Ова е резултат на проектите и напортите коишто Федерацијата ги прави во изминатите десетина години. Не би кажувал што значи искачувањето на Анапурна, само би кажал нешто што важи во меѓународните спортски клубови, дека искачувањето на Монт Еверест се претставува како освојување златен олимписки медал, тогаш може да замислите што значи кога за три години ќе се искачите на Монт Еверест, К2 и Анапурна“, рече претседателот на Планинарската федерација на Македонија, Јовица Угриновски.
Дејановиќ беше дел од 13-члената експедиција наречена „Дримерс дестинејшн“ која успеа да се искачи на најопасниот светски врв (десетти по висичина). Тимот кој го освои најтешкиот врв за искачување во светот заедно минатата година се искачи на К2.
Овој врв е најмалку успешно искачуван, од неговото прво искачување во 1950 година, Анапурна ја искачиле околу 160 алпинисти. Како што вели Дејановиќ оваа мала бројка доволно кажува колку е тежок и ризичен за искачување овој врв.
„Имав еден куп информации во врска со Анапурна (теренот, тежината на искачување, опасностите), но тоа таму што го видов ‘рака на срце’ мислам дека е многу многу потешко од она што го очекував. Тешкиот терен и опасностите од лавините придонесоа базните кампови да бидат поставени пониско од она што вообичаено се практикува“, рече Дејановиќ.
Инаку, вообичаено врвовите кои се во Непал, меѓу кои е и Анапурна, се искачуваат кон крајот на мај, а аклиматизацијата започнува кон средината на април. Тимот на Дејановиќ решил поради опасностите од лавините искачувањето да го направи во зимски услови.
„Се покажа дека врвот го искачивме на 24-ти март, што, за жал, е три дена подоцна од она што би се третирало како зимско искачување, коешто би имало многу поголема тежина во светот на алпинизмот. Анапурна во зимски услови досега ја имаат искачено само полски тим““ истакна Дејановиќ.
Уште на почетокот на искачувањето тимот имал среќа и се спасил од лавина, Дејановиќ вели дека десет метри ги делеле од сигурна смрт. Самото искачување се одвивало по тешки временски услови, со екстремно ниски температури ( и до минус 30 Целзиусови степени) и многу снег.
Лошите услови за искачување придонеле тимот на Анапурна 1 да се искачи подоцна од планираното, односно околу 15 часот на 24-ти март.
„Поради сé што ни се случуваше, Анапурна ја нареков Бермудски триаголник на Хималаите, мислам дека на врвот температурата беше 40 степени Целзиусови под нулата, без разлика што овој врв е понизок од Еверест и К2. Дуваше многу студен ветер коишто почна да делува негативно на психолошката состојба на алпинистите. Луѓето, горе на врвот, ги губеа моторните функции, некои подоцна кажаа дека не биле свесни дека треба да извадат камера. Од 13 членови на експедицијата само лидерот на тимот и јас успеавме да извадиме камери и да направиме снимки. Јас го извадив македонското знаме и знамето на Федерацијата и тие неколку секунди најверојатно ќе ги платам со два прста кои што треба да бидат ампутирани, другите три прста некако ќе ’преживеат’. Но воопшто не жалам поради тоа“, вели „хималаецот“ Дејановиќ.
Голготата на експедицијата започнала кога тие тргнале да се спуштаат во четвртиот базниот камп. Турчинот во експедицијата доживеал колапс и не бил во состојба сам да се движи, а во лоша психофизичка состојба сите други членови на тимот.
На 7.400 метри експедицијата останала обвиена во темнина, по што решиле под отворено небо да ја минат ноќта.
„Тоа беше вертикала, немавме опрема, немавме шатори, а и да ги имавме на таа вертикала ќе немавме каде да ги ставиме. Околу седум часот наутро започнавме да се спуштаме кон четвртиот камп со вертикални јажиња, кога стигнавме таму останавме сé до осум часот наредниот ден“, вели македонскиот алпинист.
Од експедицијата во која бил Дејановиќ двајца не го преживеале спуштањето од Анапурна 1, на 7.400 метри животите ги загубиле финскиот алпинист Самули Мансика и локалниот водич ткн шерпас Пемба.
Кога стигнале во првиот камп сите членови на тимот имале измрзнатини од четврти или петти степен, тие потоа со хеликоптери биле префрлени во болницата во Катманду, Непал.
Искуството кое го носи од најсмртоносниот светски врв за Дејановиќ е непроценливо, благодарен му е на Бога што преживеал и поради тоа решил оваа година да не прави повеќе никакви потфати./крај/мф/нц
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Домашен
Златна недела за „Алкалоид“
РК Алкалоид викендов стана шестиот клуб во Македонија кој успеал да освои пехар од националното Куп натпреварување кое брои 32 сезони, вклучително со прекинатата ковид сезона 2019-20.
Зад Алкалоид е златна недела. Почнувајќи од 12 до 19 мај, седум дена во кои пионерите станаа државни прваци, потоа и младинците беа верификувани како шампиони, за конечно и кадетите да го подигнат шампионскиот пехар. Такво нешто во поновата историја му им успеано само на Металург, но немаше ни тие одличја да блеснат вака, ако успехот не беше комплетиран со пехар на сениорскиот тим.
Од улога на трет носител или аутсајдер во однос на двата најпознати колектива, Алкалоид потврди дека Куп е приказна во која непишаните правила важат исто колку и пишаните.
Огромна сатисфакција плус за тренерот/селектор и неколкуте репрезентативци што се градат во овој клуб е успешниот бараж на сениорската репрезентација.
Златна недела е сосема адекватен епитет за ракометниот колектив Алкалоид и уште една успешно штиклирана сезона.
Трета успешна од вкупно три, што е голем предизвик за четвртата.
Но, има и други причини да биде задоволен Алкалоид од наш агол можеби и поважни отколку погледот кон витрината сезонава.
Во Македонија (ова е личен став) има погрешно поставен систем на вредности кога се во прашање резултатите. Речиси сѐ е поставено во служба на резултатот преточен низ бројки и конечниот пласман што служи за задоволување на амбициие, желбите и вкусовите на спонзорите и на локалната јавност и посебните групи на фанови.
Најбрзиот и најефикасниот начин тоа да се постигне е вложување во готови производи во најголем дел странски играчи, надополнета со тоа што колку толку го нуди домашниот пазар.
Секој си го бира својот пат, подвлечено тоа си е клупска политика, но генерално ваквите приказни се успешни додека има пари. Повеќе пари, подобри резултати, но кога парите ќе секнат, а таа чешма кај нас знае брзо да се затвори, не останува ништо.
Примери што ќе го поткрепат ова има доволно, но тоа е тема што е многу обемна и заслужува поголем простор само за себе.
Алкалоид има и повеќе причини да биде задоволен, не само поради шампионските пехари во младинските категории и пехарот во Куп на Македонија.
За само три години овој колектив покажа дека работи по поинаква матрица од споменатиот систем на вредности и во моментов е еден од најдобро организираните ракометни колективи, иако има најмало искуство и логично т.н. детски болести што едноставно мора да се прележат. Но, логистички во сите сфери, Алкалоид е на ниво на европски клуб.
Во прилог е клупската стратегија, определба и решителност да се докаже дека резултати со бројки можат да се постигнат и со домашни ракометари, ако им се даде вистинска шанса, се работи квалитетно и истрајно.
Инвестирање во организација и работа со млади категории, селекцијата и условите уште во првата сезона донесоа пехар, а во третата комплетна доминација.
Може да биде задоволен што ги извади за кратко време на ниво да бидат забележани и од странство играчи како Марко Митев, зад него е Дамјан Митев, новата ѕвезда Иван Галевски итн. Но, ќе чуете многу повеќе уште летово и за браќата Узунчеви, потоа онаа многу добра кадетска екипа со уште еден голман со огромен потенцијал како Ѓорги Николовски, потоа бековите Христијан Гурмешевиќ, Марин Крстевски итн.
Во Македонија системот на вредности, сепак, најмногу се гледа низ резултатите како бројки, а достигнувањата на Алкалоид во организацискиот дел, младите категории итн. немаше да бидат вистински вреднувани доколку во клубот не стигнеше пехар во сениорска конкуренција. За да се заработи респект, треба да се победи и да се освои пехар.
Со победите над Вардар и Е. Пелистер во Куп на Македонија го мина и тоа ниво од играта.
Сега, со нескриена љубопитност и нетрпение чекаме да видиме каков ќе биде нивниот следен чекор. Многу работи зависат од тоа како ќе изгледа следното ниво, не само за клубот, туку и за репрезентацијата и генерално и за целиот ракомет во Македонија.
Домашен
Денеска во Прилеп 11. планинска трка „Крали Марко Треилс“
Во Прилеп денеска ќе се одржи 11. трка во планинско трчање „Крали Марко Треилс“. Од 250-те пријавени учесници, 78 отсто се од земјава, а останатите 50-тина се од други 12 држави, најмногу од регионот: Србија, Косово, Грција, Албанија,… На трката ќе учествуваат повеќето од најбрзите македонски планински тркачи, репрезентацијата во планинско трчање на Србија, како и поранешната шампионка на Шведска во 100 километарски ултра маратон Лиса Ринг.
„Крали Марко Треилс“ предвидува две трки со различни должини. Пократката, долга 18 километри, е најстарата и најпопуларна планинска трка во државава, наречена „Трескавец Треил“. Почнува од Варош во Прилеп и преку Марковите Кули и пејсажните ритчиња ги води 160-те натпреварувачи кон манастирот Трескавец, а потоа назад во Прилеп.
Подолгата трка, „Камена Баба Треил“, долга 35 километри, исто така почнува од Варош и ја следи патеката до манастирот Трескавец, но оттаму продолжува низ карпести предели преку Камена Баба. За неа се пријавени 80-тина планински тркачи.
Настанот е во организација на здружението ТРЕКС од Скопје и е наменет за рекреативни, аматерски и професионални спортисти со различно ниво на физичка подготвеност.
Домашен
(Видео) Бугарски навивачи се судрија со полицијата на стадион: фрлаа со предмети, па следуваше апсење
Бугарски навивачи се судрија со македонската полиција на арената „Тодор Проевски“ каде се игра натпреварот Шкупи (Македонија) и Левски Софија (Бугарија).
Турканицата продолжи со вадење на ремени од страна на навивачите и фрлање предмети како што се лименки пива, сокови и слично. По ова, имаше и неколкумина уапсени. Полицијата ги извади од стадионот и однесе со комбиња во станица.
„Макфакс“ контактираше со МВР од каде проверуваат зошто дошло до судирот, како и, како е постапено со уапсените лица.
Ова е втор инцидент. Претходно, во Чаир, беа каменувани два автомобили со бугарски натпреварувачи. На ова претходеа низа провокации на социјалните мрежи и телевизиски изјави со навредувачки пароли за Македонија. Навредувачки навивачки песни, се пееа и на трибините.