Папата Франциско, кој минатиот месец наполни 88 години и побара од помошникот да прочита голем говор минатата недела поради настинка, во новата книга вели дека се чувствува здрав и дека не планира да се повлече од позицијата поглавар на светската Католичка црква.

„Добро сум“, пишува Папата во автобиографијата што во вторникот излезе во продажба во повеќе од 100 земји. „Реалноста е, едноставно, дека сум стар“, додава тој.

Папата, кој сега често користи инвалидска количка поради болки во колената и грбот, вели: „Со црквата управуваат главата и срцето, а не стапалата“. Франциско, по потекло од Аргентина и првиот папа од Латинска Америка, ја предводеше црквата од 1,4 милијарди членови од 2013 година. Во последните две години неколку пати има грип. Тој, исто така, имаше операција во 2021 година за да се справи со болната состојба наречена дивертикулитис и повторно во 2023 година за хернија.

„Секогаш кога папата ќе се разболи, секогаш изгледа како да дува ветрови на конклава“, вели Франциско во книгата, мислејќи на тајната средба на католичките кардинали кои еден ден ќе го изберат следниот понтиф. „Реалноста е дека ниту на денот на операцијата не размислував да дадам оставка“, вели тој.

Новата книга, насловена „Надеж“, е втора од двете книги на папата за две години, по мемоарите објавени во март 2024 година. Мондадори, италијанскиот издавач на книгата, рече дека Франциско првично планирал новиот том да биде објавен по неговата смрт. Но, папата одлучи наместо тоа да го објави за време на католичката Света година, која исто така се фокусира на темата на надежта.

Во книгата од 303 страници, Папата се осврнува на неговиот живот растејќи во Буенос Аирес, на неговата епископска кариера во Аргентина и на некои од одлуките што ги донел како поглавар на светската Католичка црква.

Франциско силно ја брани одлуката од 2024 година со која им се дозволува на свештениците да им даваат благослов на истополовите парови од случај до случај. Оваа одлука предизвика широка дебата во Црквата, а епископите во некои земји, особено во Африка, одбија да им дозволат на нивните свештеници да ја спроведат.

„Благословени се луѓето, а не врските“, вели тој. „Секој во Црквата е повикан (на благослов), вклучувајќи ги и разведените, вклучително и луѓето кои се хомосексуалци, вклучително и луѓето кои се трансродови“, истакнува Папата. „Хомосексуалноста не е злосторство, тоа е човечки факт“, вели папата Франциско во книгата.

Иако слаткото познато како Дубаи чоколадо стана исклучително популарно и барано во Германија, судот во Келн пресуди дека под тоа име може да се рекламираат само производите кои всушност се направени во Дубаи.

Рачно изработените чоколадни производи „Алјан Дубаи“, кои се продаваат во дисконтниот ланец „Алди Суд“, станаа вистински хит откако се појавија во продажба во декември.

Десертот кој во светот стана познат како чоколадо од Дубаи благодарение на „Тикток“ е комбинација од кремасти ф’стаци, крцкав кадаиф и чоколадо.

Но, окружниот суд во Келн издаде привремена забрана против ланецот супермаркети „Алди Суд“ да го продава производот, тврдејќи дека името е погрешно бидејќи производите всушност биле произведени во Турција, а „Алди“ мора да престане да продава „Дубаи чоколадо“.

Производот може да биде означен како Дубаи чоколадо во Германија само ако е произведен во Дубаи или има географска врска со него.

Тужбата пред судот ја поднесе увозникот на кондиторски производи Андреас Вилмерс, кој продава производи од брендот „Фекс“ од Дубаи во Германија.

Во декември, Вилмерс ги пријави „Лидл“ и производителот на чоколади „Линдт“ поради истата причина. Одлуката на судот сè уште не е правно обврзувачка и „Алди Суд“ има право на жалба.

Објавени се строго доверливи досиеја од британската разузнавачка служба МИ5, во кои се детализирани признанијата од прва рака на тројца од најозлогласените двојни агенти во Велика Британија – вклучувајќи ги Ким Филби и Ентони Блант – кои шпионирале за Советскиот Сојуз.

Филби и Блант беа, заедно со Гај Бурџис, Доналд Меклин и Џон Кернкрос, дел од петорката на Кембриџ – група поранешни студенти на Универзитетот Кембриџ кои пренесуваа информации на Советскиот Сојуз од 1930-тите до барем 1950-тите.

Декласифицираните документи на британската тајна домашна разузнавачка агенција, објавени од Националниот архив, даваат детален преглед на групата чии тајни активности ја фасцинираа јавноста и инспирираа безброј шпионски филмови и романи.

Меѓу документите е и нецелосното признание на шест страници од 1963 година на Ким Филби, кој се смета за водач на петорката од Кембриџ и кој стана високо рангирана личност во британската странска шпионска агенција МИ6, во која тој конечно ја призна својата измама по долгогодишно сомневање.

Тој раскажува како во 1934 година се сретнал со еден човек наречен Ото на поттик на неговата сопруга Лизи, која била членка на Комунистичката партија.

„Накратко, тој ми предложи да работам за организација која подоцна можев да ја идентификувам како OGPU (советска тајна служба). Со големо внимание го објаснив мојот став и тој ме испрашуваше долго. Тој остана на својата понуда, а јас прифатив“, напиша Филби.

Тој, исто така, опишува како помогнал да се регрутираат Бурџис и Меклин, а подоцна ги известил дека Меклин ќе биде разоткриен во 1951 година, што кулминирало со нивното бегство во Советскиот Сојуз. Самиот Филби побегна во СССР набргу по неговото признание, а во 2010 година беше почестен со спомен плоча во седиштето на Службата за надворешно разузнавање во Москва.

Во досиејата поврзани со Блант има транскрипт од интервју од 1964 година, спроведено од службеникот на МИ5, Артур Мартин, во кое тој конечно признава во замена за имунитет од гонење. Во тоа време, тој беше уметнички советник на покојната кралица Елизабета, улога што ја задржа до 1972 година. Неговата вмешаност во петорката од Кембриџ беше јавно откриена дури во 1979 година.

Белешка од март 1973 година вели дека приватниот секретар на кралицата разговарал со неа за Блант. „Таа сето тоа го сфати многу смирено и без изненадување“, беше кажано.

Кернкрос, последниот од шпионскиот синџир кој беше јавно идентификуван во 1990-тите, во интервју во 1964 година во САД призна дека и тој бил регрутиран од советското разузнавање. „Кернкрос призна дека шпионирал од 1936 до 1951 година“, се наведува во телеграмата испратена од Вашингтон.

Некои од документите ќе бидат дел од специјалната изложба во Националниот архив наречена „MI5: Официјални тајни“, на која ќе бидат прикажани датотеки, фотографии, документи и опрема што ја користеле шпиони во текот на 115-годишната историја на агенцијата. „Иако голем дел од нашата работа мора да остане тајна, оваа изложба ја одразува нашата постојана посветеност да бидеме што е можно поотворени“, рече актуелниот шеф на МИ5, Кен Мекалум.

Други документи објавени денес во врска со работата на МИ5 од 1909 година до 1970-тите го откриваат интересот на МИ5 за актерот Дирк Богард за кој се веруваше дека бил контактиран од советските разузнавачи, но по интервјуто, сомнежите беа отфрлени.

Имаше и брошура, користена од 1939 до 1951 година, која даваше совети како да се биде добар „набљудувач“. „Не се препорачува маскирање на лицето. Ова може да се смета за суштинско во шпионските филмови, но во пракса е за жалење. Лажни мустаќи или брада лесно се откриваат, особено под силно светло на ресторан, паб или во метро“, се објаснува.