Повеќето од жителите на јужниот дел на Судан, најверојатно безмалку сите, ќе гласаат за отцепување од северниот дел на земјата ма рефернедумот во јануари 2011 г. изјави министерот за информации на владата на југот, Барнаба Мариал Бенџамин

„Нашите партнери од северот во текот на  изминатите пет години од потпишувањето на Сеопфатниот мировен договор не успеаја да ја заживеат идејата за зачувување на единствена држава која ќе биде пожелна и за југот, а повеќето жители на Јужен Суден имаат тенденција да гласаат за независност“, изјавил министерот Барнаба Мариал Бенџамин во разговор со руските новинари во Џуба, пренесува РИА Новости.Тој не смета дека во случај на отцепување на Јужен Судан нема да може да се создаде стабилна држава или дека ќе започне меѓуплеменска војна.„Во текот на изминатите пет години, по децениите од разурнувачката војна, бевме во можност да се создадеме државни институции, силна војска, па дури и прилагодување на одредени видови производство на територијата на Јужен Судан, вклучувајќи го тука и производството на  минерална вода, имаме значајни природни и човечки ресурси, па оттаму неосновани се мислењата за подреденоста на идната држава во јужниот дел од земјата“, рекол Бенџамин.Тој додаде дека племенската шареноликост на Јужен Судан нема да попречи на неговиот иден одржлив развој.Бенџамин, исто така, рекол дека референдумот ќе се одржи на демократски принципи и дека властите на Јужен Судан се подготвени да прифатат каков и да е резултат од него. Притоа додава дека југот има тенденција да се преговара за решавање на прашањата кои можат да произлезат по референдумот меѓу Северна и Јужна во случај на отцепување.„Ние не сакаме да видиме незадоволство кај нашиот сосед на север, туку да најдеме компромиси за решавање на спорните прашања, војувавме премногу долго и не сакаме нова војна“, заклучил Бенџамин.Причината за конфликтот меѓу Северен и Јужен Судан е расно-религиозна. Имено на север живеат најмногу муслиманските Арапи, а на југот црни племиња (христијани и анимисти), кои не сакаат да бидат подложени на исламизација. За време на периодот на британското колонијално владеење трите јужни провинции биле истовремено управувани од соседната британска колонија Кенија, исто така, населена со црни племиња, а Северен Судан бил под заедничко англо-египетско владение. По завршувањето на Втората светска војна, јужните провинции се присоединети кон Судан, кој во 1956 г. стана независна држава. Јужниот дел на Судан не се согласи со формирањето унитарна држава и ја почна борбата за независност, која двапати прерасна во граѓанска војна.Втората граѓанска војна во Судан траеше 20 години, а заврши во 2005 г., кога претставници на бунтовничкото движење на југот влегоа како дел од привремената влада на Судан којашто требаше да ги направи потребните демократски реформи, вклучувајќи и усвојување на изборниот закон и законот за претстојниот референдум за самоопределување на јужните провинции. Референдумот е закажан за 9 јануари 2011 г.