Црна хроника
Нинџа: Бошкоски и Тушевски се скараа за парите од Азманов
Поранешниот министер за внатрешни работи Љубе Бошковски и убиениот во 2001 година Марјан Тушевски имале недоразбирања за пари што како отштета за палење на магацините на скопскиот бизнисмен Зоран Азманов требало да ги добие Тушевски, сведочеше во средата Александар Василевски познат како Нинџа.
Со ова сведочење всушност продолжи распитот на сведоците пред скопскиот суд во случајот „Ровер“, во кој му се суди на поранешниот министер за внатрешни работи Љубе Бошкоски за помагање во убиството на Марјан Тушевски и Киро Јанев извршено на 11-ти јули 2001 година кај скопското кафуле „Зу“.
Александар Василевски – Нинџа кој пред извесно време беше уапсен поради напад врз клучниот сведок од судскиот случај „Детонатор“, Драган Стоименов – Дацо, на денот на убиството бил заедно со Марјан Тушевски и Киро Јанев во 2001 година кај Млечниот ресторан во Скопје, иако пред 12 години во полициската станица Карпош изјавил по убиството дека ништо не видел, во средата пред судот детално раскажа што се случило тој ден пред кафулето „Зу“ и дека на местото на убиството ги видел обвинетите Зоран Трајковски и Сашо Јовановски-Тупан.
Тој ден, како што рече Василевски, Маријан Тушевски во скопското кафуле „Витраж“ седел со некој инспектор, а тој и Јанев седеле на соседната маса. Според Василевски, Тушевски бил во добри односи со Зоран Трајковски и поранешниот министер за внатрешни работи Љубе Бошкоски, кој издржува затворска казна за нелегално финансирање на партиската кампања од предвремените парламентарни избори во 2011 година, и извршувал „работни задачи“ коишто му ги давал Трајковски.
Кавгата меѓу Тушевски и Трајковски и Бошковски, настанала, како што сведочеше Василевски, кога Тушевски требало да ги запали магацините на бизнисменот Зоран Азманов. Според сведочењето на Василевски, Азманов им бил „спонзор“ на Трајковски и Бошкоски и било договорено Тушевски заедно со кумановецот Горан Георгиевски – Мујо, поранешен припадник на специјалната полициска единица „Лавови“ кој беше убиен пред десетина години во Куманово, да ги запалат магацините на бизнисменот коишто се наоѓале на патот кон Куманово за да земат пари од осигурувањето. На Тушевски му ветиле дека ќе му дадат 200 илјади тогашни германски марки, коишто никогаш не му биле дадени. Наводно, како што рече Василевски, му рекле „да се прости од тие пари“.
По ова Тушевски го нападнал шурата на Љубе Бошкоски, Костадиновски познат како Сокол, бидејќи влегол во бизнис со сега починатиот Орце Коруновски кој беше ликвидиран во Бугарија. Василевски тврдеше дека Зоран Трајковски, освен што бил шеф на обезбедувањето на Љубе Бошкоски, бил и началник на Дирекцијата за безбедност и контраразузнавање (ДБК) и имал своја група којашто работела за него.
Василевски, дури тврди, дека во 2001 година Трајковски му наредил на Тушевски да формира група којашто ќе биде одговор на „албанските терористи“.
„Во 2001 година Трајковски му даваше задачи на Тушевски да собира пари од бизнисмени за формирање на организација Македонски национален фронт. Парите лично им ги даваше на Трајковски и на Бошкоски“, рече Василевски во средата пред судот.
Тој и Тушевски се познавале од 1999 година кога биле ангажирани како обезбедување на претседателските избори на изборната кампања за тогашниот претседател Борис Трајковски, во периодот кога министер за внатрешни работи беше сега починатата Доста Димовска, а Бошкоски беше челник на ДБК.
На денот на убиството вечерта на 10- јули 2001 година, Василевски заедно со Марјан Тушевски викан Боксер и Киро Јанев-Бамбус и инспектор од полициската станица Карпош седеле во кафулето „Витраж“ а потоа заминале во кафулето „Зу“ („Панта реи“). Таму на Тушевски му се јавила неговата вонбрачна сопруга Зекра Јеж за да ја земе со неговиот автомобил. Тушевски и Јанев заминале од кафулето. Василевски останал, а по кусо време се слушнале истрели. Излегол пред кафулето и видел две лица како трчаат од правец кон населбата Тафталиџе, а на местото ги видел и Сашко Јовановски-Тупан и Зоран Трајковски, кому му рекол „на нас ли удривте“. Трајковски му објаснил дека Тушевски бил следен и дека откако добил известување дека објектот е ликвидиран, веднаш истрчал на местото на убиството.
Василевски веднаш бил приведен во полициска станица каде што потпишал изјава дека ништо не видел.
Пред судот сведочеше и таткото на убиениот Марјан Тушевски, Димитар Тушевски, кој рече дека убиството на неговиот син го нарачал Љубе Бошкоски, а била вмешана и вонбрачната сопруга на Тушевски.
Исказите на сведоците продолжуваат./крај/мф/фф
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Црна хроника
Жена нападната од сопругот и свекрвата
Вчера во 22.30 часот во СВР Скопје 33-годишна жена пријавила дека околу 18.30 часот на подрачјето на Центар била физички нападната од нејзиниот сопруг В.А.(42) и неговата мајка Н.А.(70), информира МВР.
Се преземаат мерки за расчистување на случајот.
Црна хроника
Тешко повредена вработена на Клиниката за гинекологија
63-годишна скопјанка, вработена на ГАК, вчера била тешко повредена.
На 27.11.2024 во 14.45 часот во СВР Скопје било пријавено дека во Ургентен центар при Комплексот клиники „Мајка Тереза“ во Скопје била донесена В.К.(63) од Скопје, која претходно околу 13.00 часот се здобила со тешка телесна повреда додека извршувала работни задачи во Клиниката за гинекологија при истиот комплекс, информираа од МВР.
За настанот бил известен трудов инспектор. Излезено било на местото на настанот од полициски службеници од СВР Скопје.
Црна хроника
Четворица штипјани приредувале игри на среќа без лиценца
Единицата за финансиски истраги при Одделот за сузбивање на организиран и сериозен криминал на МВР во координација со истражителите од истражниот центар на Основното јавно обвинителство за ГОКК вчера (27.11.), поради постоење на основани сомненија за сторени кривични дела до ОЈО ГОКК поднесе кривична пријава против четири лица и тоа: Ф.Д. (41) и Е.Д. (43) од Штип за сторено кривично дела по член 156 став 3 од Законот за игри на среќа и за забавни игри а во врска со член 22 од КЗ, и по член 273 од КЗ („перење пари и други приноси од казниво дело“), како и против лицата Е.Д.(19) и Ф.Р (34) исто така од Штип, по член 273 став 4 во врска со став 1 и 2 од КЗ.
Во рамки на вчерашните активности на Единицата, во содејство со ОЈО ГОКК, беа преземени и заокружени сите неопходни оперативни мерки за целосно документирање на случајот, при што беа обезбедени бројни материјални докази, а извршени се и претреси кај осомничените, и притоа беа пронајдени и одземени златен накит, четири луксузни патнички моторни возила, пет моторцикли и еден четирицикл.
Прво и второосомничените како соизвршители во периодот од 01.01.2020 година па наваму заеднички и по претходен договор, спротивно на одредбите од Законот за игрите на среќа и за забавните игри, во нивната семејна куќа во Штип, недозволено, преку глобална интернет мрежа, организирале и приредувале интернет игри на среќа. Сопружниците Ф.Д. и Е.Д. откако обезбедиле средства и компјутерска опрема, ангажирале лица коишто првоосомничената ги обучувала за користење на платформа за опслужување на заинтересирани клиенти, а второосомничениот им давал совети и обезбедувал електронска опрема, телефонски мобилни уреди и СИМ картички за вработените со што дал особен придонес во незаконските дејствија. Со клиентите, кои морало да бидат турски државјани, комуницирале преку апликациите за контакт Skype и Whatsapp нудејќи им поволности за обложување и игри на среќа за што, според првичните сознанија, осомничените добивале одреден процент во криптовалути на “Електронски паричник“, сопственост на првоосомничената.
Со намера да го прикријат изворот на парите, нелегално остварените приходи што ги примале во криптовалути, потоа ги претварале во странска валута – долари или евра и ги пренесувале на “Електронски паричник“ сопственост на менувачница за размена на криптовалути.
Оттаму парите ги подигнувале во готовина, помал дел ги пуштале во промет трансферирајќи ги кон странски државјани со кои немале воспоставено должничко доверителски односи, а поголемиот дел ги внесувале во легални финансиски текови, ги уплаќале на своите денарски сметки и купувале движен и недвижен имот водејќи луксузен живот иако биле невработени, а дополнително и приматели на социјална помош.
Во прикривањето на изворот на парите учествувале и нивната ќерка и четвртопријавеното лице, така што примиле парични средства за кои биле должни и можеле да знаат дека се прибавени од казниво дело со приредување на игри на среќа преку глобална интернет мрежа, и ги пуштиле во оптек набавувајќи две патнички моторни возила.